Τους λόγους για τους οποίους η Ελλάδα ύστερα από έξι χρόνια μνημονίων εξακολουθεί να βρίσκεται σε τέλμα ανέλυσαν σε κοινή συνέντευξη τύπου στις Βρυξέλλες ο Σταύρος Θεοδωράκης με τον Γκι Φέρχοφσταντ, επικεφαλής της ομάδας των Φιλελευθέρων.
Στη συνέντευξη με τίτλο «Η αλήθεια σχετικά με την Ελλάδα», στην οποία συμμετείχαν ο Ευρωβουλευτής του Ποταμιού Μίλτος Κύρκος και ο Ζαν Αρτέις, ευρωβουλευτής- επικεφαλής της Επιτροπής Προϋπολογισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αναλύθηκαν τα προβλήματα στο σχεδιασμό των μνημονίων και οι λάθος πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων, με έμφαση στο γεγονός ότι πάρθηκαν πολύ σκληρά δημοσιονομικά μέτρα δίχως όμως να αντιμετωπιστούν οι μεγάλες παθογένειες όπως η κακή διακυβέρνηση της Ελλάδας, η αναποτελεσματική διοίκηση, το πελατειακό κράτος, οι αδύναμοι θεσμοί και η έλλειψη ανταγωνιστικότητας.
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή της χώρας είναι η απουσία επενδύσεων γιατί έχουμε μεγάλη πτώση αξιών, μεγάλη πτώση των μισθών και παρόλα αυτά οι επενδύσεις στην Ελλάδα είναι κατά μέσο όρο το μισό των αντίστοιχων επενδύσεων σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης.
Στην Ελλάδα είναι μόνο το 10% του ΑΕΠ όταν ο μέσος όρος της Ευρώπης είναι το 20% του ΑΕΠ» ανέφερε ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Ο επικεφαλής του Ποταμιού κάλεσε τους Ευρωπαίους να ασχοληθούν σοβαρά και να δώσουν λύση στο πρόβλημα του χρέους, επισημαίνοντας ότι η πτώση του ελληνικού ΑΕΠ που κάνει το χρέος να φαίνεται δυσθεώρητο είναι και ευθύνη των μνημονιακών πολιτικών που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.Ως απόδειξη του ότι υπάρχει μια άλλη Ελλάδα που προσπαθεί, προοδεύει και πολιτεύεται με τις ευρωπαϊκές αξίες επεσήμανε το γεγονός ότι οι Έλληνες κατόρθωσαν να παρέχουν βοήθεια και τελικά να φιλοξενήσουν εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες, κάτι που δύσκολα θα γινόταν σε άλλη χώρα της Ευρώπης.
Απευθυνόμενος σε δημοσιογράφους από όλες σχεδόν τις χώρες τις Ευρώπης είπε ότι αν βάλεις στο μικροσκόπιο οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης θα βρεις αντίστοιχα προβλήματα με αυτά που ζούμε στην Ελλάδα, μόνο που σε μας είναι συσσωρευμένα και τα ζούμε πολλά χρόνια τώρα.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε και στο κραταιό κομματικό κράτος το οποίο αποτελεί τροχοπέδη για πολλούς τομείς της ζωής του Έλληνα πολίτη και κατέθεσε την πρόταση του Ποταμιού για ένα «new deal», για μια νέα αρχή, σε αντιδιαστολή από το να ζητάμε συνέχεια χρήματα από τους Ευρωπαίους εταίρους μας λέγοντας:
«Υπάρχει μια πιο σύνθετη λύση. Είναι μια μεγάλη πολιτική, οικονομική, πολιτιστική συμφωνία. Είναι αυτό που το Ποτάμι λέει, ένα new deal, για μια νέα αρχή. Συνωμοσία της λογικής, του ρεαλισμού, της γνώσης, συνωμοσία του 51% της ελληνικής κοινωνίας».
Από την πλευρά του ο Γκι Φέρχοφσταντ τόνισε, μεταξύ άλλων: «Στην πραγματικότητα, το χρέος της Ελλάδας είναι σχεδόν το διπλάσιο σε σχέση με την ευρωζώνη.
Η οικονομική ανάπτυξη ήταν μηδενική πέρυσι και αρνητική φέτος. Η ανάπτυξη το 2016 ήταν -0,6% για την Ελλάδα, ποσοστό χαμηλότερο κατά 2% σε σχέση με το μέσο όρο της ευρωζώνης. Παρά τους ισχυρισμούς του Eurogroup πως η κατάσταση είναι υπό έλεγχο, εμείς πιστεύουμε πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει για την Ελλάδα. Πολλά πράγματα δεν πήγαν καλά στην Ελλάδα».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε όσα θεωρεί ότι έγιναν λάθος τονίζοντας: «Η ΕΕ και το ΔΝΤ εστίασαν στο δημοσιονομικό χρέος, το δημόσιο χρέος, την έλλειψη πρωτογενούς πλεονάσματος, εστίασαν στις συνέπειες, ενώ έπρεπε να εστιάσουν στις αιτίες, δηλαδή στην κακή διακυβέρνηση της Ελλάδας, στην αναποτελεσματική διοίκηση, στο πελατειακό κράτος, στους αδύναμους θεσμούς -ή ακόμα και στους ανύπαρκτους θεσμούς- και στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Αυτά είναι τα πρωτογενή αίτια της κρίσης, τα οποία δεν αντιμετωπίστηκαν».
Ο ευρωβουλευτής Μίλτος Κύρκος στην τοποθέτησή του αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που υπάρχουν στο Μνημόνιο και θα έπρεπε να έχουν υλοποιηθεί.
Όπως είπε υπάρχει «πλήρης αδιαφορία για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που υπάρχουν στο Μνημόνιο, ενώ τόνισε ότι θα πρέπει να υπάρξει άμεσα διαφάνεια στις δημόσιες συμβάσεις, ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα -το πρόβλημα για όσους είναι κάτω από το όριο της φτώχειας- καταπολέμηση του λαθρεμπορίου και μείωση του χρόνου απονομής δικαιοσύνης.
