Την ανάγκη μιας διαφορετικής κουλτούρας όσον αφορά την ασφάλεια κατά την κυκλοφορία τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα και ταυτόχρονα ενίσχυσης των ισχυόντων κανονισμών, επισήμανε ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Θοδωρής Δρίτσας, με αφορμή το δυστύχημα στην Αίγινα.
«Κάθε τραγικό συμβάν, όταν προκύπτει γεννά πολλαπλούς προβληματισμούς για το τι έπρεπε να κάνουμε και δεν το κάναμε», αναφέρει, μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και προσθέτει: «Υπάρχουν, όμως, μερικά πράγματα που ό,τι και να κάνεις, αν δεν εμπεδωθεί -και στους πολίτες- μια συνείδηση απαξίωσης τέτοιου είδους συμπεριφορών αμέλειας, και για την κυκλοφορία στη στεριά και για την κυκλοφορία στη θάλασσα, κανένα μέτρο, κανένας έλεγχος δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικός».
Ο κ. Δρίτσας σημείωσε ακόμη πως από το πρωί ειδικό κλιμάκιο της αρμόδιας υπηρεσίας διερεύνησης ναυτικών ατυχημάτων, ερευνά τις αιτίες του δυστυχήματος στην Αίγινα, «όχι για να τις αξιολογήσει ποινικά, αλλά για να καταλήξει στις βελτιώσεις που απαιτούνται να γίνουν στο σύστημα της θαλάσσιας ασφάλειας».
«Πιστεύω», θα μας πει, «πως το χθεσινό, παράλογο, συμβάν, γεννά ζητήματα κυρίως ενίσχυσης των κανονισμών για τις περιοχές που αποτελούν περάσματα, όπως αυτό στην Αίγινα».
Εκτιμά ειδικότερα ότι η αυστηροποίηση των κανονισμών θα πρέπει να είναι στοχευμένη και να εγκαθιδρύει κανόνες που να τηρούν όλοι. «Η πείρα έχει δείξει» αναφέρει χαρακτηριστικά, «πως δεν είναι αρκετό να αυξήσεις για παράδειγμα τα πρόστιμα ή τις ποινές. Δεν αρκεί αυτό. Απαιτείται η καλλιέργεια μιας συνείδησης, με προσδιορισμένους, σαφείς κανόνες για το τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται».
Ο υπουργός Ναυτιλίας ανέφερε ακόμη ότι οι έρευνες στο σημείο όπου συνέβη το «τραγικά παράλογο» -όπως τονίζει- δυστύχημα στην Αίγινα, συνεχίζονται και όλες οι έως τώρα ενδείξεις συγκλίνουν ότι δεν πρέπει να υπάρχει άλλος αγνοούμενος.
«Δεν μπορώ πραγματικά να βρω έναν παρηγορητικό λόγο για τις οικογένειες των ανθρώπων που χάθηκαν ή υπέστησαν βαρύ τραυματισμό» προσθέτει και συμπληρώνει: «Μακάρι να βρουν τη δύναμη, μακάρι η Πολιτεία και η κοινωνία να βρουν έναν τρόπο να σταθούν δίπλα τους που να αποτελεί βάλσαμο στον πόνο τους».
