Την ανάγκη να βγει το συντομότερο δυνατό η Ελλάδα από την κρίση, γιατί η κρίση είναι διαλυτική για τον κοινωνικό ιστό, επεσήμανε από τη Δράμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος έστειλε το μήνυμα ότι υπάρχουν μεν οι πολιτικές διαφορές, που είναι απολύτως σεβαστές, αλλά στα σημαντικά και τα μεγάλα πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι καθώς δεν είναι δυνατό «να υπάρχουν άλλες προτεραιότητες εκτός από τον λαό και το έθνος μας και από την υπεράσπιση της πορείας του για το μέλλον».
Στην αντιφώνησή του στο γεύμα που παρέθεσε προς τιμήν του ο δήμαρχος Δοξάτου, Δημήτρης Δαλακάκης, ο ΠτΔ αναφέρθηκε στη θυσία των κατοίκων του Δοξάτου, στις 29 Σεπτεμβρίου 1941.
Και υπογράμμισε: «Για μένα είναι ένα βάφτισμα σε διδάγματα, σε αρχές και αξίες, τις οποίες δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ και ιδίως αυτές τις δύσκολες ώρες. Ο τόπος μας είναι γεμάτος από πηγές έμπνευσης. Το Δοξάτο όμως έχει μία εμβληματικότητα, η οποία είναι μοναδική και έχει παγκόσμια ακτινοβολία.
Το ζήτημα είναι ότι για να τιμούμε τη μνήμη εκείνων, οι οποίοι θυσιάστηκαν, για να τιμούμε το γεγονός, ότι είναι ένα πραγματικό θυσιαστήριο στη μνήμη του Έθνους και της Ιστορίας μας το Δοξάτο, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των προγόνων μας, όποτε κι αν αυτό χρειαστεί. Και ιδίως σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς οφείλουμε να αναλογιστούμε τούτο. Και αυτό αφορά κυρίως όλους εμάς που έχουμε την τιμή να διαχειριζόμαστε τις τύχες του τόπου.
Πρέπει ο τόπος το συντομότερο δυνατόν να βγει από την κρίση. Αυτή η κρίση είναι διαλυτική για τον κοινωνικό ιστό και για την αισιοδοξία των ανθρώπων, που είναι το φυσικό αίσθημα των Ελλήνων.
Πρέπει λοιπόν να αγωνιστούμε όλοι μαζί και να θυμηθούμε ότι βεβαίως έχουμε πολιτικές διαφορές, που είναι απολύτως σεβαστές, αλλά στα μεγάλα και στα σημαντικά πρέπει να μείνουμε ενωμένοι. Δεν είναι δυνατόν στα μεγάλα και στα σημαντικά να υπάρχουν άλλες προτεραιότητες εκτός από τον λαό και το έθνος μας και από την υπεράσπιση της πορείας του για το μέλλον.
Αυτό είναι εκείνο που μας διδάσκει η θυσία των ανθρώπων εδώ στο Δοξάτο και με αυτά τα εφόδια φεύγω».
