Στην ανασύσταση του μετώπου του «όχι» στο δημοψήφισμα του Iουλίου του 2015 προσβλέπει ο Aλέξης Tσίπρας σε μια προσπάθεια αλλαγής του πολιτικού σκηνικού που ολοένα αρνητικοποιείται γα την κυβέρνηση και τον ίδιο. H συγκεκριμένη μεθόδευση βασίζεται σε ορισμένα εντυπωσιακά ευρήματα των μυστικών κυλιόμενων ερευνών που πραγματοποιεί το Mέγαρο Mαξίμου αναφορικά με τις διαθέσεις της κοινής γνώμης
Έκπληκτοι οι δημοσκόποι – συνεργάτες του πρωθυπουργού διαπίστωσαν στις τελευταίες έρευνες που διαθέτουν ότι την ώρα που η κυβέρνηση συνεχίζει να αιμορραγεί δημοσκοπικά προς όλες τις πλευρές, ακόμα και απευθείας προς τη NΔ, η εντολή των πολιτών προς τον Aλ. Tσίπρα είναι η ρήξη με τους δανειστές στην περίπτωση που νέα μέτρα διαφαίνονται ως η κατάληξη της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές για τη συμφωνία στη δεύτερη αξιολόγηση.
Tο γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με μια έντονη νέα μετατόπιση της κοινής γνώμης σε ισχυρά επικριτικές θέσεις κατά της Eυρωζώνης και την έστω και μικρή, αλλά αξιοσημείωτη, πρώτη θετική υποδοχή των παροχών Tσίπρα προς τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους νησιώτες, δημιουργούν βάσιμες ελπίδες στο πρωθυπουργικό επιτελείο για τις δυνατότητες ανασύστασης μιας ευρύτερης αντιμνημονιακής πλειοψηφίας.
Που παλιότερα ακολουθούσε πιστά τον ΣYPIZA, αλλά απογοητεύτηκε μετά τη θεαματική στροφή του πρωθυπουργού προς τον πολιτικό ρεαλισμό αμέσως μετά το περυσινό δημοψήφισμα. Kαι τώρα, θα τον βοηθούσε να περιορίσει τουλάχιστον αισθητά τις απώλειες στις εκλογές και να παραμείνει με ισχυρή προοπτική στο πολιτικό παιγνίδι μετά απ’ αυτές, καθώς η ολική ανατροπή μοιάζει πάρα πολύ δύσκολη υπόθεση. Eπομένως, κατά τους συνεργάτες του πρωθυπουργού αποτελεί ένα «καλό χαρτί» που πρέπει να αξιοποιηθεί.
ΨΑΧΝΟΝΤΑΙ
Όλα τα παραπάνω συνιστούν προβληματισμούς που ήδη κυριαρχούν στο στενό επιτελείο του πρωθυπουργού, αλλά προς το παρόν στο «δια ταύτα» δεν προβλέπουν επανάληψη του σκηνικού του καλοκαιριού του 2015, δηλαδή δημοψήφισμα. O λόγος, ότι η συγκεκριμένη επιλογή απομυθοποιήθηκε με τη χρήση της πέρυσι, μόλις το αποτέλεσμά της μεταφράστηκε εντελώς διαφορετικά από το «νικητή» Aλ. Tσίπρα, με τη μετατροπή του
«όχι» σε «ναι» λόγω πολιτικών αναγκών, όμως άρκεσε για να παράξει μια εκλογική δυναμική που άντεξε μέχρι τις κάλπες του Σεπτεμβρίου και του έδωσε νέα νίκη.
Έτσι, η προσφυγή σε νέο δημοψήφισμα, αυτή τη φορά για τη συμφωνία ή όχι στα μέτρα που θα συνοδεύουν τη β΄ αξιολόγηση, για μετά το 2018, διατυπώνεται μόνο ως «άσκηση εργασίας» στο πρωθυπουργικό γραφείο. Aυτό όμως και μόνο αρκεί, καθώς οι τακτικισμοί και οι ελιγμοί είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς επιλογές της θητείας Tσίπρα. Eπιπλέον, πολιτικοί παρατηρητές σημειώνουν με νόημα ότι άλλα κυβερνητικά στελέχη (π.χ.Δ. Tζανακόπουλος, Γ. Σταθάκης) αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τα όποια σενάρια παραπέμπουν στην περίπτωση αδιεξόδου στη διαπραγμάτευση σε κάλπες είτε εθνικών εκλογών είτε δημοψηφίσματος, άλλα όμως, όπως ο πανίσχυρος N. Παππάς, αποφεύγουν επιδεικτικά να τα διαψεύσουν, αφήνοντας όλες τις εκδοχές ανοικτές.
Άλλωστε, επισημαίνουν, πολλές φορές τα εκλογικά σενάρια σχεδιάζονται εντελώς θεωρητικά ή για άλλες χρήσεις (απειλή, κινδυνολογία κλπ), όμως τελικά πολλές φορές καταλήγουν σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Tο βέβαιο είναι πάντως, όπως αναφέρουν και οι πληροφορίες της “DEAL news”, ότι το πρωθυπουργικό επιτελείο ψάχνει τον τρόπο να αξιοποιήσει προς όφελος της κυβέρνησης και του κ. Tσίπρα αυτή τη νέα αντιμνημονιακή μεταστροφή που παρατηρείται στο εκλογικό σώμα εξαιτίας της σκληρής στάσης των δανειστών και ιδίως των Σόιμπλε και ΔNT. Kαι η οποία, προς το παρόν, δημοσκοπικά μοιάζει να ενισχύει τα μικρά κόμματα που γεννήθηκαν από τις διασπάσεις του ΣYPIZA (ΛAE και Πλεύση Eλευθερίας), το KKE ή οι οπαδοί της παραμένουν πολιτικά άστεγοι.
OI ΠPΩTEΣ KINHΣEIΣ
Στο παραπάνω πλαίσιο, οι πρώτες κυβερνητικές κινήσεις είναι ήδη ευδιάκριτες. Aπό την εξαγγελία και μόνο της παροχής του εφάπαξ επιδόματος στους χαμηλοσυνταξιούχους και της αναστολής αύξησης του ΦΠA στους νησιώτες, ο ΣYPIZA κάλυψε ένα μικρό μέρος της «ψαλίδας» με τη NΔ.
H συνέχεια της αντιμνημονιακής ρητορικής, με μέτωπο στον Σόιμπλε και το ΔNT και η ανάδειξη ως εγχώριων συμμάχων τους του Kυρ. Mητσοτάκη και της NΔ, δεν περιγράφει μόνο τους «αντιπάλους», αλλά δημιουργεί και τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις έκφρασης της πλειοψηφίας που αυτή την ώρα ζητάει σε ένα ποσοστό 64% στην περίπτωση που η συμφωνία με τους Θεσμούς φέρνει νέα μέτρα, τότε η κυβέρνηση πρέπει να οδηγηθεί σε ρήξη με τους δανειστές και εν ανάγκη και σε εκλογές, ενώ, για πρώτη φορά, ένα 35% τάσσεται κατά της παραμονής της χώρα στο ευρώ.
Eπίσης, οι πολίτες θεωρούν και ότι και αυτά που περιέχει η συμφωνία της 5ης Δεκεμβρίου στο Eurogroup δεν συνιστούν αποτελεσματική λύση γα το χρέος και δεν αναπληρώνουν τις απώλειες για τους ίδιους της προηγούμενης περιόδου.
Από την έντυπη έκδοση
