Για πολύ δύσκολο 18μηνο κάνει λόγο ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Χρυσόγονος, σπεύδοντας να επισημάνει ότι η κυβέρνηση πρέπει να κλείσει την αξιολόγηση με τις λιγότερες δυνατές απώλειες και, για να γίνει αυτό, πρέπει να βοηθήσει η αξιωματική αντιπολίτευση.
Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9 Fm», ο κ. Χρυσόγονος σημείωσε:
«Υπάρχουν ορισμένα αντικειμενικά δεδομένα. Tα δεδομένα αυτά είναι ότι η Ελλάδα μέσα στο 2017 πρέπει να πληρώσει σε τοκοχρεολύσια 15,5 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 3 δισ., σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα με τους δανειστές, θα προέλθουν από πρωτογενή πλεονάσματα, διότι έχουμε βάλει στόχο να πετύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα της τάξεως του 1,75% του ΑΕΠ μας για το 2017, αυτό σημαίνει περίπου 3 δισ. ευρώ … 12-12,5 δισ. πρέπει να προέλθουν από τους δανειστές».
Πρόσθεσε ότι «τα 6 από αυτά είναι η τρέχουσα δεύτερη αξιολόγηση, και τα υπόλοιπα πρέπει να προέλθουν από το κλείσιμο της επόμενης αξιολόγησης το 2017». Όπως είπε, το καλύτερο σενάριο θα ήταν να κλείσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα η τρέχουσα αξιολόγηση, η οποία, όπως επισήμανε, θα έπρεπε να έχει κλείσει τον Μάρτιο.
Ερωτηθείς πόσο εύκολο είναι να κλείσει η αξιολόγηση είπε πως δεν είναι εύκολο «διότι από την πλευρά των δανειστών προβάλλονται απαιτήσεις που είναι καταφανώς παράλογες».
Τόνισε πως «για να μπορέσουμε να αντικρούσουμε τις απαιτήσεις αυτές, θα ήταν χρήσιμο να σταματήσει η πολιτική αντιπαράθεση στο εσωτερικό, να σταματήσουν οι κραυγές για εκλογές και οι ψίθυροι για δημοψηφίσματα, και να ενισχύσει η αντιπολίτευση τη διαπραγματευτική προσπάθεια της κυβέρνησης (…) που είναι προς όφελος της χώρας και όχι της κυβέρνησης».
Ερωτηθείς για το πώς θα κλείσει τελικά η διαπραγμάτευση, με ή χωρίς το ΔΝΤ, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, απάντησε μεταξύ άλλων: «Ο οφειλέτης βρίσκεται εξ ορισμού σε μειονεκτική θέση και (η κυβέρνηση) έχει και την κακοφωνία από την πλευρά των δανειστών. Για να υπάρξει συνέχιση του διακρατικού δανεισμού πρέπει να συμμετέχουν και οι Γερμανοί και οι Ολλανδοί, δεν μπορούν να καλύψουν μόνο οι Γάλλοι» είπε και τόνισε ότι η επιμονή της Γερμανίας και της Ολλανδίας για συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα μας εμπλέκει σε ένα φαύλο κύκλο.