«H αξιολόγηση έπρεπε να είχε κλείσει από τον Φεβρουάριο του 2016, έχει περάσει ένας χρόνος και η κυβέρνηση ομολογεί με μία αφοπλιστική ειλικρίνεια ότι έχει ολοκληρώσει μόνο το 1/3 των προαπαιτούμενων που προβλέπονται στο Μνημόνιο! Είναι δυνατόν τόσο καιρό η κυβέρνηση να μην μπορεί να κλείσει αυτές τις εκκρεμότητες;”, επισήμανε η βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας και τομεάρχης Παιδείας του κόμματος Νίκη Κεραμέως στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9FM».
«Η κυβέρνηση κάνει συστηματικά ένα λάθος: θεωρεί ότι όσο περνάει ο χρόνος μεγαλώνει τη διαπραγματευτική της τακτική, ενώ είναι ακριβώς το αντίθετο. Οσο περνάει ο χρόνος χάνεται η αξιοπιστία της χώρας μας, μεγαλώνουν τα δημοσιονομικά κενά και τελικά η χώρα και συνεπώς οι πολίτες είμαστε όλοι με την πλάτη στον τοίχο. Και επιπλέον έχουμε και άκρως προκλητικές δηλώσεις όπως οι χθεσινές, του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ξυδάκη. Μόνο αυτό μας λείπει αυτή τη στιγμή να ξανασυζητάμε για Grexit», τόνισε η κ. Κεραμέως, η οποία σημείωσε πως και οι δανειστές έχουν ευθύνες.
Σε ό,τι αφορά στον τομέα της Παιδείας, η κ. Κεραμέως εξέφρασε τη λύπη της γιατί «αποδομείται πτυχή πτυχή» η μεταρρύθμιση της Άννας Διαμαντοπούλου και καταφέρθηκε εναντίον του υπουργείου Παιδείας, λέγοντας: «Ξεκινάμε έναν διάλογο για την Παιδεία για την αναβάθμιση του Λυκείου, για τις ενδεχόμενες αλλαγές στις εισαγωγικές εξετάσεις. Και εμείς φυσικά και προσερχόμαστε στον διάλογο και φυσικά θα καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου αυτός ο διάλογος να είναι γόνιμος και εποικοδομητικός. Όμως, η βάση πάνω στην οποία ξεκινάμε είναι ήδη προβληματική. Δεν υπάρχει πρόταση του υπουργείου, δεν ξέρουμε τι θέλει ο υπουργός, δεν ξέρουμε που τοποθετείται, υπάρχει μία πρόταση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής η οποία είναι γενικόλογη, είναι ασαφής και καλύπτει μόνο το ένα μέρος, το μέρος του Λυκείου. Δεν λέει κουβέντα για τις εισαγωγικές εξετάσεις με αποτέλεσμα χθες ήμασταν στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων για σχεδόν πέντε ώρες σε ακρόαση φορέων, είχαμε καλέσει τους διαφόρους φορείς να καταθέσουν τις απόψεις τους. Ενδεικτικό του ότι αυτός ο διάλογος είναι ανοργάνωτος και δεν υπάρχει καμία βάση συζήτησης είναι ότι ο κάθε φορέας έλεγε ότι μπορείτε να φανταστείτε για την Παιδεία, δικά τους προβλήματα, θέματα τα οποία δεν είχαν σχέση απαραίτητα με το υπό συζήτηση και αυτό διότι δεν υπάρχει μία βάση, ένα πλαίσιο συζήτησης, μία βάση πάνω στην οποία να τοποθετηθούν οι φορείς».