Σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση, η οποία θα διαρκέσει έως τις 29 Σεπτεμβρίου, τέθηκε από το μεσημέρι της Πέμπτης το σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομίας που μεταφέρει στο ελληνικό δίκαιο την Οδηγία 2014/104/ΕΕ, για την αξίωση αποζημίωσης λόγω παραβάσεως των διατάξεων του δικαίου ανταγωνισμού.
Δηλαδή οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που συμμετέχει στην αγορά και έχει υποστεί ζημιά λόγω παράβασης των κανόνων του δικαίου ανταγωνισμού μπορεί να απαιτήσει και να επιτύχει πλήρη αποζημίωση για την εν λόγω ζημιά.
Αυτό ισχύει, όπως αναφέρεται στην Αιτιολογική Έκθεση, τόσο για “μεμονωμένη αγωγή” (stand- alone action) όσο και για την επιγενόμενη αποφάσεως αρχής ανταγωνισμού αγωγή.
Η ευρύτατη αυτή ενεργητική νομιμοποίηση απορρέει από τη βασική θέση ότι η ζημιά από περιορισμούς του ανταγωνισμού συχνότατα δεν περιορίζεται μόνον στους αντισυμβαλλόμενους άμεσους αγοραστές ή προμηθευτές ή τους ανταγωνιστές αλλά επεκτείνεται σε κάθε παράγοντα της αγοράς, μεταξύ δε άλλων στους έμμεσους αγοραστές και προμηθευτές, αλλά και στους τελικούς καταναλωτές.
Για την ενεργητική νομιμοποίηση κρίσιμη είναι, όπως σημειώνεται στην Έκθεση, “η ζημιά του ζημιωθέντος με οιαδήποτε μορφή. Η θετική ζημιά κατά κανόνα προκαλείται μέσω της επιδράσεως της αντιανταγωνιστικής συμπεριφοράς στο επίπεδο των τιμών.
H θετική ζημιά θα συνίσταται στην διαφορά μεταξύ της πράγματι καταβληθείσας τιμής και της υποθετικής τιμής αγοράς, η οποία θα υπήρχε χωρίς τον περιορισμό του ανταγωνισμού, ενώ διαφυγόν κέρδος υφίσταται ο ζημιωθείς, εφόσον η τεχνητή αύξηση της τιμής οδήγησε αιτιωδώς σε μείωση της ζητήσεως των προϊόντων του ζημιωθέντος ανταγωνιστή ή άμεσου ή έμμεσου αγοραστή.
Δευτερευόντως μπορεί η σύμπραξη ή κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως να επεμβαίνει ρυθμιστικά στην ποσότητα των παραγόμενων ή διατιθέμενων εμπορευμάτων.. Ανάλογα ισχύουν και για τα διαφυγόντα κέρδη”.
Το μαχητό τεκμήριο του άρθρου 3 παραγρ.. 4 (ζημιά από οριζόντιες συμπράξεις – καρτέλ) αναφέρεται αποκλειστικά και μόνον στο “εάν” της ζημιάς και όχι στο ύψος της και δεν ισχύει σε άλλους περιορισμούς του ανταγωνισμού, λ.χ από μη εμπίπτουσες στην έννοια του “καρτέλ” μορφές οριζόντιων συμπράξεων, από κάθετες συμπράξεις ή από κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης.
