Τι λέει με επιστολή του στην DEALnews online ο λέκτορας του Πανεπιστημίου Θράκης και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών κ. Θεοφάνης Μαλκίδης
Η «εκλεκτή» του ΠΑΣΟΚ στην Κομοτηνή Σιμπελ Μουσταφάογλου, προκαλεί, ακολουθώντας γραμμή Άγκυρας
Για «υποτιθέμενη γενοκτονία» των Ποντίων, έκανε λόγο η «εκλεκτή» του ΠΑΣΟΚ στην Κομοτηνή Σιμπελ Μουσταφάογλου, προκαλώντας σωρεία αντιδράσεων.
Η υποψήφια με το κυβερνών κόμμα στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές υιοθετώντας πλήρως την εγκάθετη πολιτική της Άγκυρας προτείνει μάλιστα στο δημοτικό συμβούλιο της Κομοτηνής να καταργηθεί η 19η Μαϊου ως ημέρα εθνικής μνήμης γιατί «στοχοποιούνται οι πολιτικοί και αξιωματούχοι της μειονότητας».
Τις ανιστόρητες, επικίνδυνες και προκλητικές θέσεις της κυρίας Μουσταφάογλου έφεραν στην Βουλή οι βουλευτές της ΝΔ, Αναστάσιος Καριπίδης, Γιώργος Κασαπίδης, Σάββας Αναστασιάδης και Δημήτρης Τσουμάνης, καταθέτοντας ερώτηση προς τους υπουργούς Εξωτερικών, Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, που μεταξύ άλλων αναφέρει «Μετά από δημοσιεύματα από το τουρκόφωνο περιοδικό «Αζινλίκτσα» (15-5-2011) διαβάσαμε το δελτίο τύπου που εξέδωσε η επικεφαλής του συνδυασμού «Πρώτο Βήμα για την Ισότητα» Σιμπέλ Μουσταφάογλου… στο δελτίο αυτό λέει πολλά και ανιστόρητα, όπως π.χ. εκείνο το ανεκδιήγητο ότι με … αν θα τιμηθεί η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, στοχοποιούνται δήθεν οι πολιτικοί και οι αξιωματούχοι της μειονότητας…Το χειρότερο όμως όλων και το πλέον εξοργιστικό είναι ότι κάνει λόγο για «υποτιθέμενη ποντιακή γενοκτονία».
«Υποτιθέμενη γενοκτονία»
Οι τέσσερις βουλευτές σημειώνουν πως «ο τρόπος με τον οποίο αναμασά η κ. Σιμπέλ τις θέσεις του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών περί «υποτιθέμενης γενοκτονίας», πέραν του ότι συνιστά ύβρη στους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς της Γενοκτονίας και παραβίαση της νομιμότητας, αποτελεί βάση για δημιουργία μιας κατάστασης που μπορεί να προκαλέσει τεράστια προβλήματα στην ειρηνική συμβίωση των απογόνων των θυμάτων της Γενοκτονίας και όλων εκείνων που συντάσσονται με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου, με εκείνους που συντάσσονται με τις θέσεις των θυτών-γενοκτόνων» και προσθέτουν πως «Επειδή, με βάση το γεγονός ότι η κ. Σιμπέλ και άλλα ενεργούμενα του Προξενείου και της Άγκυρας όχι μόνο αρνούνται τη Γενοκτονία, αλλά και τιμούν τον φασίστα δολοφόνο Μουσταφά Κεμάλ, δημιουργώντας συνθήκες κοινωνικής σύγκρουσης και διασάλευσης της ειρήνης και της ασφάλειας των πολιτών, ερωτώνται οι κ.κ. υπουργοί
1) Προτίθεστε να φέρετε νόμο, προς ψήφιση στη Βουλή που θα ποινικοποιεί την άρνηση της Γενοκτονίας;
2) Προτίθεστε να λάβετε μέτρα εναντίον εκείνων που χρησιμοποιούν τη θέση τους ως εκλεγμένοι εκπρόσωποι των μουσουλμάνων για να εκθειάζουν εγκλήματα και εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας;
3) Πρόκειται να λάβετε μέτρα για τη συμμόρφωση του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής με τη νομιμότητα;».
Πάντως, εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως την συγκεκριμένη ερώτηση βρέθηκαν μόνο 4 βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να την υπογράψουν.
Επιστολή στην DEALnews.gr
Η απάντηση μέσω της DEALnews online από τον λέκτορα του Πανεπιστημίου Θράκης κ. Μαλκίδη.
Ο Θεοφάνης Μαλκίδης διδάσκει στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών και επισημαίνει πως πρόκειται για ένα καυτό θέμα που αποτελεί ταμπού στις ελληνικές κυβερνήσεις με αποτέλεσμα, οι Τούρκοι να το σβήνουν από την ιστορία όχι μόνο τη δικιά τους, αλλά και την ελληνική «Οι πρόσφατες δηλώσεις αυτοδιοικητικών παραγόντων στη Θράκης περί κατάργησης της 19ης Μαΐου, ως ημέρας μνήμης της Γενοκτονίας και περί ανύπαρκτης γενοκτονίας (!) επανέφεραν στο προσκήνιο ένα ζήτημα τα οποίο παρά τις ρητορείες αποτελεί ταμπού για την ελληνική πολιτική τάξη και την Τουρκία. Ακολουθεί η επιστολή του κ. Μαλκίδη στην dealnews online.
«Να αναγνωριστεί το δικαίωμα της γενοκτονίας»
«Η γενοκτονία των Ελλήνων είναι ένα ζήτημα το οποίο παρέμεινε στο περιθώριο για πολλά χρόνια. Είναι ένα πολιτικό ζήτημα και η διεθνής του προέκταση αναφέρεται στην υποχρέωση όλων των θεσμών της διεθνούς κοινότητας, τα κράτη και τους διεθνείς οργανισμούς, να αναγνωρίσουν το αδίκημα της γενοκτονίας που διαπράχθηκε εις βάρος των Ελλήνων του Πόντου και να αποκαταστήσουν με αυτόν τον τρόπο, την τεράστια ηθική βλάβη που υπέστησαν. Επίσης η γενοκτονία αποτελεί και βάση του Διεθνούς Δικαίου ένα έγκλημα, που στόχευε στην καταστροφή της ελληνικής παρουσίας σε όλα τα εδάφη υπό τουρκική διοίκηση. Το διεθνές έγκλημα της γενοκτονίας ορίζει τις υποχρεώσεις όχι μόνο στο κράτος που διέπραξε τη γενοκτονία αλλά σε ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα, α) να μην αναγνωρίσει ως νόμιμη μία κατάσταση που δημιουργείται από ένα διεθνές έγκλημα β) να μη βοηθήσει τον εκτελεστή ενός διεθνούς εγκλήματος να διατηρήσει την παράνομη κατάσταση και γ) να βοηθήσει άλλα κράτη στην εφαρμογή των προαναφερθεισών υποχρεώσεων. Επιβάλλει δηλαδή στη διεθνή κοινότητα μία υποχρέωση να μην αναγνωρίσει μία παράνομη κατάσταση ως αποτέλεσμα μίας γενοκτονίας.
Η προοπτική οικοδόμησης μίας νέας Ευρώπης και ενός νέου ειρηνικού πλανήτη που θα είναι περισσότερο δημοκρατικός και αληθινός, κρίνεται σήμερα στη δημιουργία ενός περισσότερου ελευθέρου, δίκαιου, ισότιμου, αρμονικού κόσμου. Αυτή η Ευρώπη αλλά και ο πλανήτης ολόκληρος που προσδοκούμε να οικοδομήσουμε δεν μπορούν να παρουσιάζονται αδιάφοροι, υποκριτικοί, ως προς τον ίδιο τον εαυτό τους και την ιστορία.
Ένας οικουμενικός αγώνας αναζήτησης και ανάδειξης της αλήθειας θα βρει πολλούς λαούς σύμφωνους. Tα εγκλήματα για να μην επαναληφθούν πρέπει να αποκαλυφθούν οι υπεύθυνοι, και οι λόγοι που τους οδήγησαν σ’ αυτές τις πράξεις. Nα αναζητηθεί η αλήθεια, και να παρουσιαστεί στην παγκόσμια κοινή γνώμη, που ξέρει να δικάζει και να καταδικάζει χωρίς ιδιοτέλειες. Σήμερα που άλλοι λαοί υφίστανται από ρατσιστικά κράτη νέες γενοκτονίες πρέπει να γίνει το πρώτο βήμα για την αναγνώριση του εγκλήματος της γενοκτονίας.
Από την άλλη το σύγχρονο τουρκικό κράτος οφείλει να αναλάβει την ευθύνη για τη γενοκτονία, χωρίς να κάνει προπαγάνδα και να προφασίζεται για την απαλλαγή του από την κατηγορία καμία ασυνέχεια ως κράτος, χωρίς να την αρνείται, υπαγορεύοντας στο εσωτερικό της και στο εξωτερικό της, πως πρέπει να κινούνται οι αρνητές».
Η στάση της Ελλάδας
Στην συνέχεια ο κ. Μαλκίδης επισημαίνει πως η στάση της Ελλάδας εδώ και δεκαετίες αφήνει ελεύθερο χώρο στην Τουρκία για την κατάργηση της Γενοκτονίας…
«Σε ότι αφορά τη στάση της Ελλάδας που αφήνει ελεύθερο χώρο στην Τουρκία για την άρνηση τέλεσης της Γενοκτονίας και για κατάργηση της 19ης Μαΐου.
Από το 1994, εδώ και δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια, από τη ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου με το οποίο αναγνωρίζεται η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης, το ελληνικό κράτος αποτελεί μία παγκόσμια πρωτοτυπία. Αρνούμενο να συμβάλλει στο αυτονόητο, δηλαδή στην αναγνώριση και διεθνοποίηση της γενοκτονίας, όταν δεν απουσιάζει, τότε λειτουργεί εχθρικά. Από την απόδοση τιμής του πρωθυπουργού (2008) και του υπουργού εξωτερικών (2000) στον Κεμάλ, τον οποίο ο σχετικός νόμος του ελληνικού κράτους έχει αναγνωρίσει ως τον βασικό υπεύθυνο της Γενοκτονίας (!), έως την προκλητική απουσία του ζητήματος από τις διμερείς και διεθνείς αναφορές και κινήσεις της Ελλάδος.
Ωστόσο αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι η επανάληψη δύο τυπικών –ουσιαστικών αναφορών, οι οποίες δείχνουν τη σοβαρότητα του κράτους. Σοβαρότητα η οποία φαίνεται από τα μικρά και από τα μεγάλα.
Στα έγγραφα, δημόσια εννοείται που υπογράφονται ως εγκύκλιοι, ή οτιδήποτε άλλο που διακινούνται από το Υπουργείο Εσωτερικών και μάλιστα Σάββατο- παρά τις κατηγορίες το Δημόσιο δουλεύει και μάλιστα και τις αργίες- τις Περιφέρειες, τις Περιφερειακές Ενότητες καλείται ο ελληνικός λαός να εορτάσει (!!!!!!!) τη ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας. Τι μπορείς να πεις αλήθεια παραπάνω, όταν σε πλημμυρίζει η θλίψη. Δεν βλέπουν τι υπογράφουν, τι στέλνουν, τι διακινούν στα μέσα ενημέρωσης, στους συλλόγους, στους πολίτες;
Επίσης παρότι έχει ψηφιστεί ως ημέρα μνήμης η 19η Μαΐου, και όλοι γνωρίζουμε πλέον γιατί, κάθε χρόνο με αυθαίρετο τρόπο με σχετική κρατική κίνηση, μετατίθεται η ημερομηνία σε άλλη. Έτσι χάνεται η ουσία της ημέρας και η σημασία της για όλους μας και βεβαίως απαλλάσσεται η Τουρκία. H 19η Μαΐου έχει γίνει ημέρα- λάστιχο και όταν το κράτος αποφασίζει να την «τιμήσει», αυτή έχει χάσει το ουσία της. Πέρα βεβαίως από το γεγονός της διαδικασίας με ένα τελετουργικό που θυμίζει την ρήση «να βγούμε από την υποχρέωση».
Οι κινήσεις αυτές πρέπει να σταματήσουν τώρα. Κανείς δεν εορτάζει, πόσο μάλλον οι απόγονοι των θυμάτων κανείς δεν θέλει να τιμά την 19η Μαΐου όποτε κρίνει το κράτος και τα συμφέροντά του.
Η ύβρις να σταματήσει τώρα και το ελληνικό κράτος, το πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί του, κεντρικοί και περιφερειακοί να αναλάβουν τα ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους. Όπως μας νουθετούν να πράξουμε εμείς. Οι πολίτες όμως έχουν δικαιώματα και κυρίως ευθύνη και χρέος και ζητούν να εφαρμοστεί ο νόμος που ψηφίστηκε για τη γενοκτονία, προσθέτοντας και το ζήτημα της ποινής για όσους και όσες αρνούνται ότι τελέστηκε το έγκλημα της Γενοκτονίας».
«Η γενοκτονία, είναι ένα ζωντανό θέμα με πολλαπλές διαστάσεις»
Και ο κ. Μαλκίδης κλείνει την επιστολή του προς την PRESS υπογραμμίζοντας, πως το ελληνικό κράτος έχει το δικαίωμα να απαιτεί με επιμονή την επίσημη αναγνώριση από τις αρχές των εγκλημάτων και αδικιών που διαπράχτηκαν σε βάρος του.
«Κάθε λαός έχει δικαίωμα στην παραγωγική μνήμη, έχει το δικαίωμα να απαιτεί με επιμονή την επίσημη αναγνώριση από τις αρχές των εγκλημάτων και αδικιών που διαπράχτηκαν σε βάρος του. Όσο μεγαλύτερη είναι η αδικία, όσο περισσότερο χρόνο αποκρύφτηκαν τα γεγονότα, τόσο πιο έντονη είναι η επιθυμία για μια τέτοια αναγνώριση. Αναγνώριση η οποία είναι ένας ουσιαστικός τρόπος πάλης ενάντια στη μάστιγα της γενοκτονίας, αναγνώριση που αποτελεί μία επιβεβαίωση του δικαιώματος ενός λαού να γίνει σεβαστή η ύπαρξή του σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Η γενοκτονία , είναι ένα ζωντανό θέμα με πολλαπλές διαστάσεις, το οποίο οι εξελίξεις στην Ευρώπη και διεθνώς, το καθιστούν επίκαιρο ως θέμα δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ελευθερίας, αξιοπρέπειας, πραγματικής φιλίας και συνεργασίας, μίας νίκης στη μάχη για την ιστορική αλήθεια».
