Βασικός ομιλητής σε συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο, που αφορούσε την κατάσταση στην Ελλάδα ήταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.
Η συνέντευξη, που έγινε στο Ράιχσταγκ, το κτίριο της γερμανικής Βουλής, διοργανώθηκε από το κόμμα Αριστερά (Die Linke).
Την συνέντευξη άνοιξε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Αριστεράς Γκρέγκορ Γκίζι με μια ολομέτωπη επίθεση κατά της Άνγκελα Μέρκελ για τη στάση της έναντι της Ελλάδας.
«Τα δάνεια που παρέχει στην Ελλάδα δεν διατίθενται για τις ανάγκες του ελληνικού πληθυσμού» είπε μεταξύ άλλων. «Χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των χρεών στις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες».
Κακό φάρμακο
Το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο δηλητηριάζουν την ελληνική οικονομία.
Το φάρμακο, που της δίνει η τρόικα, είναι πιο επικίνδυνο από την αρρώστια, είπε μεταξύ άλλων ο κ. Τσίπρας αρχίζοντας την ομιλία του.
«Πριν από λίγες ημέρες η Μέρκελ ζήτησε χρόνο για την Ελλάδα. Γιατί άραγε;» είπε. Ο χρόνος αυτός, πρόσθεσε, θα χρησιμοποιηθεί προφανώς από τις ίδιες τράπεζες για να ξεφορτωθούν τα χρέη τους έτσι ώστε να μην υποστούν μεγάλες απώλειες, όταν η τρόικα αποφασίσει να προχωρήσει – όπως όλα δείχνουν – στην ελεγχόμενη πτώχευση της χώρας.
«Όμως αμφιβάλλω αν υπάρχει αρκετός χρόνος γι αυτό» είπε. Τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν από στιγμή σε στιγμή ανεξέλεγκτα και να οδηγήσουν σε μια «αργεντινοποίηση» της Ελλάδας, που θα χαρακτηρίζεται από δυο στοιχεία: τον πανικό των καταθετών και την όξυνση των κοινωνικών συγκρούσεων – με λίγο ή πολύ απρόβλεπτο τελικό αποτέλεσμα.
Εναντίον των όρων
Γιατί ψήφισε η Αριστερά στη γερμανική Βουλή κατά της παροχής του δανείου στην Ελλάδα το Μάιο του 2010 – ρωτήθηκε από δημοσιογράφο ο κ. Γκίζι. «Δεν ταχθήκαμε κατά του καθαυτού δανείου» απάντησε εκείνος. «Ψηφίσαμε εναντίον των όρων που το συνόδευαν: περικοπές κοινωνικών παροχών, μείωση μισθών, απολύσεις, αποκρατικοποιήσεις».
Λίγο αργότερα, η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος ψήφισε ομόφωνα, παρουσία του κ. Τσίπρα, μια «γερμανοελληνική απόφαση» για την κρίση του ευρώ με τίτλο: «Ο διαχωρισμός δεν είναι ανάμεσα στους λαούς, αλλά ανάμεσα στους πάνω και τους κάτω».
