Κοινό μέτωπο των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου προς την Ε.Ε. για τα θέματα μετανάστευσης, ζήτησε ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος.
Μιλώντας σε διεθνή εκδήλωση που οργανώθηκε στη Βαλέτα της Μάλτας με κοινή πρωτοβουλία των γραφείων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Κύπρο, την Ελλάδα και τη Μάλτα και θέμα «Η Νέα Μεσογειακή Πραγματικότητα της Ευρώπης: Η Μετανάστευση και το Άσυλο στη Μάλτα, την Ελλάδα και την Κύπρο», παρουσίασε με ειλικρινή ματιά την κατάσταση στην Ελλάδα και άσκησε έντονη κριτική στη σημερινή ευρωπαϊκή πολιτική.
Μιλώντας για την ελληνική πραγματικότητα, τόνισε ότι «παρά τη συμβολή των μεταναστών στην εθνική οικονομία μέσω της χαμηλόμισθης εργασίας, οι διαδικασίες νομιμοποίησης είναι εξαιρετικά προβληματικές και δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα για το ελληνικό κράτος. Φαίνεται ότι οι ελληνικές αρχές είναι περισσότερο γοητευμένες από την ιδέα της οικοδόμησης ενός ακριβού φράχτη στη Θράκη, ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, παρά από την επένδυση κεφαλαίων και ενέργειας στην ανάπτυξη μιας πολιτικής για τη μετανάστευση.
Σχεδόν όλες οι αιτήσεις ασύλου απορρίπτονται σε πρώτο βαθμό: Το 2008, στο 0,06% των υποθέσεων που εκδικάζονται σε πρώτο βαθμό είχαν προσφερθεί προστασία. Συγκριτικά, στις άλλες πέντε χώρες (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Σουηδία και Γερμανία) που με το μεγαλύτερο αριθμό αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη, το μέσο ποσοστό προστασίας σε πρώτο βαθμό ήταν 36,2%».
Παράλληλα ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων τόνισε ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να υπερασπίζεται στην πράξη -και όχι μόνο στα λόγια- τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Δεν πρέπει να αποκλείει τους μετανάστες -ακόμη και με τείχη- χωρίς να εξετάζει καν από πού έρχονται και για ποιό λόγο, αν είναι πρόσφυγες λόγω συγκρούσεων, πολιτικών ή θρησκευτικών διώξεων ή περιβαλλοντικοί πρόσφυγες, που θα αυξάνονται ολοένα στο μέλλον λόγω και της κλιματικής αλλαγής.
Χώρες μάλιστα της ΕΕ είναι συνυπεύθυνες για πολέμους και επεμβάσεις, όπως στο Ιράκ ή στη Λιβύη, που δημιούργησαν μεγάλα προσφυγικά κύματα. Η ΕΕ πρέπει να υιοθετήσει μια πραγματική μεταναστευτική πολιτική, με βάση τις αρχές της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης, να αρνηθεί την επιδιωκόμενη αναθεώρηση της Συνθήκης Σένγκεν προς το χειρότερο, να τροποποιήσει τη Συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ, και να μη δέχονται το βάρος χώρες- πύλες εισόδου σαν την Ελλάδα, εγκλωβίζοντας εκεί μετανάστες παρά τη θέλησή τους. Γι’ αυτό η πρωτοβουλία αυτής της συνάντησης μου δίνει την ευκαιρία να τονίσω την ανάγκη δημιουργίας ενός κοινού μετώπου των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου».
