«Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο DNA της κρίσης είναι η πολιτική Καραμανλή που μας οδήγησε το 2009 στην οικονομική χρεοκοπία», είπε ο Νίκος Φίλης μιλώντας στον ρ/σ «Στο Κόκκινο».
Ο κ. Φίλης σχολίασε την επανεμφάνιση του Κ. Καραμανλή στο πολιτικό προσκήνιο, μετά από δέκα χρόνια σε εκδήλωση της ΝΔ, λέγοντας «ήταν αναμενόμενο, όλοι μαζί θα διεκδικήσουν να επιστρέψουν, είναι αυταπάτες τα περί διαφοροποιήσεων, η Δεξιά είναι διαχρονικά ενωμένη στην διεκδίκηση της μονοκομματικής διαχείρισης της εξουσίας».
Σημείωσε ωστόσο ότι «ο Καραμανλής έχει ένα επιπλέον στοιχείο: είναι ο άνθρωπος που οδήγησε στην ξέρα την ελληνική οικονομία, η κυβέρνηση Καραμανλή μας άφησε 14% ελλείμματα, είναι έργο Καραμανλή και έργο Νέας Δημοκρατίας, το 14% δημόσια ελλείμματα. Ήταν η επιβεβαίωση της οικονομικής χρεοκοπίας, το 2009. Και σκηνοθέτησε μία παράδοση εξουσίας, να πάρει την “καυτή πατάτα” ο Γιώργος Παπανδρέου … να οδηγήσει με δική του ευθύνη υποτίθεται την χώρα στο ΔΝΤ, ενώ ήταν συνυπευθυνότητα και της ΝΔ. Τι θα μας σώσει τώρα ο Καραμανλής; Να καταλάβω… θα σώσει την χώρα ο άνθρωπος που ευθύνεται για την οικονομική καταστροφή στην τελευταία φάση της;».
«Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο DNA της κρίσης είναι η πολιτική Καραμανλή που μας οδήγησε το 2009 στην οικονομική χρεοκοπία. Θα μας σώσουν αυτοί τώρα; Αυτοί είναι οι “νοικοκυραίοι”», αναρωτήθηκε χαρακτηριστικά ο κ. Φίλης.
Τόνισε εξάλλου ότι και εντός ΣΥΡΙΖΑ υπήρξαν «διάφορες ψευδαισθήσεις για τον ρόλο του Καραμανλή», είναι «μία συζήτηση που πονάει». Τώρα «είμαστε δέκα ημέρες πριν τις εκλογές, πρέπει να είμαστε ενωμένοι στην σύγκρουση με την Δεξιά», αλλά πρόκειται για στοιχείο αυτοκριτικής, «το βλέπει ο πολίτης ότι πρέπει να επανατοποθετηθούμε».
Στην αρχή της συζήτησης, ο κ. Φίλης σημείωσε επίσης ότι η ΝΔ προτάσσει την ατζέντα «νόμος και τάξη» και προαναγγέλλει ένα κρεσέντο αυταρχισμού, με κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου (τον νόμο που επανέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ουσιαστικά είναι ο νόμος της κ. Γιαννάκου επί Καραμανλή), με σκληρότερο σωφρονιστικό σύστημα που είναι επίσης εκτός της παράδοσης του φιλελεύθερου κράτους Δικαίου που κάποτε υπηρέτησε η ΝΔ (οι άδειες κρατουμένων π.χ. ψηφίστηκαν επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και υπουργίας Αθανάσιου Κανελλόπουλου). «Πηγαίνουμε σε μία ΝΔ που αρνείται λίγα – λίγα τα όποια θετικά στοιχεία υπήρχαν στην παράδοσή της», όπως είπε.
Για την φιλολογία που αναπτύσσεται από στελέχη της ΝΔ και ΜΜΕ περί ακύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών, ενώ άλλα στελέχη προσπαθούν να «τα μαζέψουν», ο ίδιος σημείωσε ότι ενώ στο παρελθόν η ΝΔ ως καραμανλικό κόμμα εξουσίας είχε υπεύθυνη στάση, κατανοώντας τους διεθνείς συσχετισμούς, «τώρα έχουμε τα επίχειρα της πολιτικής της “μακεδονομαχίας”, της πατριδοκαπηλείας που κάλυψε και εξέθρεψε για μικροκομματικούς λόγους ο κ. Μητσοτάκης … η ΝΔ πάει τώρα να φτιάξει μία πιο ρεαλιστική γραμμή, ότι “θα επιτηρήσει την ορθή εφαρμογή της Συνθήκης”. Μα αν είναι “προδοτική” και προϊόν συναλλαγής, αν ισχύουν όλες αυτές τις βλακείες και συκοφαντίες που είπαν, τι θα επιτηρούν; Την ορθή εφαρμογή μίας προδοτικής συμφωνίας; Είναι τραγέλαφος αυτά που λέει η ΝΔ … και αφορά και το διεθνές προφίλ της χώρας. Γι’ αυτό είναι καταστροφή αν αναρριχηθεί στην εξουσία».
Προειδοποίησε μάλιστα ότι είναι σαφής η απειλή για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας, εάν μία κυβέρνηση εφαρμόσει αυτά που λέει για το ασφαλιστικό και τα εργασιακά, καθώς θα προκληθούν μεγάλες κοινωνικές αντιδράσες, όπως είχε γίνει και επί των ημερών του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Αυτός είναι και ο λόγος που «αυτές οι σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές, που θα προκαλέσουν σίγουρα αντιδράσεις, αμφισβητούν και το κεκτημένο της εξόδου από το Μνημόνιο, γιατί θα μας επιστρέψουν είτε σε καταστάσεις δημοσιονομικού εκτροχιασμού (αυτό σημαίνουν τα 5 δισ. ευρώ φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους) είτε σε άγρια περικοπή των κοινωνικών παροχών από τον κρατικό προϋπολογισμό. Συνεπώς, θα έχουμε ξανά αντίδραση των πολιτών όταν δεν θα ικανοποιούνται τα βασικά τους δικαιώματα σε Υγεία, Ασφάλιση, Παιδεία … θα έχουμε παλινδρόμηση σε καταστάσεις ΔΝΤ, όπως συνέβη στην Αργεντινή … δεν τα βγάζουμε από το μυαλό μας … ανέβηκε ο εκεί Μητσοτάκης, ακολούθησε πολιτική παράλληλη του Μητσοτάκη, οδήγησε σε ένα χρόνο στην επιστροφή του ΔΝΤ».
Αυτό που πρέπει να γίνει τώρα, κατά τον ίδιο, παρά τα στενά χρονικά περιθώρια, είναι «να πολιτικοποιηθεί η προεκλογική περίοδος. Η ΝΔ έχει κάτσει πάνω στο 9% των Ευρωεκλογών και δεν θέλει καμία πολιτική συζήτηση για το τι θα γίνει στην χώρα μετά τις εκλογές. Αποφεύγει τα πάντα και βγάζει εκθέσεις ιδεών «όλοι αγαπημένοι, όλοι μαζί, κτλ.» και «πόσο κακή είναι η Αριστερά». Γι’ αυτό πρέπει να τεθούν τα πολιτικά, προγραμματικά ζητήματα, «τι λέμε, τι σημαίνει ανάπτυξη με καλύτερες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας, με κοινωνική προστασία, με ισχυρό κοινωνικό κράτος, με αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Τι σημαίνει επενδύσεις, γιατί εμείς φέραμε άμεσες επενδύσεις στην Ελλάδα … υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και όχι “ακρίδες”, αποικιοκρατικές συμβάσεις».
Για τις δηλώσεις Γεννηματά περί «ανοχής» τόνισε ότι στην ουσία «εννοεί συνεργασία … πηγαίνουμε ξανά στην συγκυβέρνηση με την ΝΔ, αισθανόταν το κουστούμι της αντιπολίτευσης το ΚΙΝΑΛΛ, τώρα θέλει να φτιάξει… φράκο για την εξουσία». Ωστόσο, όπως προέβλεψε, «αυτού του είδους οι σχεδιασμοί θα ανατραπούν στις κάλπες, οι πολίτες δεν θέλουν ψευδώνυμα κόμματα που συμμαχούν με την ΝΔ, αλλά εναλλακτικές πολιτικές και συνεπώς εναλλακτικούς πολιτικούς συνασπισμούς».
«Η κ. Γεννηματά, φοβούμενη ότι θα της λεηλατήσει τις ψήφους η ΝΔ, προσφέρεται η ίδια να θυσιαστεί υπέρ της ΝΔ. Πόσο πολιτικό είναι αυτό που κάνει; Χωρίς αυτονομία του χώρου και του κόμματός της, πώς μπορεί να επιβιώσει στις δύσκολες, μεταβατικές πολιτικές συνθήκες που διανύουμε; Διώχνει τον Βενιζέλο και κρατάει την γραμμή Βενιζέλου. Τι λογική έχει αυτό; Είναι ξεκαθάρισμα λογαριασμών στο κόμμα; Ποιον πολίτη αφορά η πολιτική αυτή; Για ποιον λόγο; Πιστεύω ότι το ΚΙΝΑΛΛ μετά τις εκλογές θα αντιμετωπίσει πολλά ζητήματα ύπαρξης και θα καταλάβει ότι, αν θέλει να υπάρξει και αναπτυχθεί ως πολιτικός χώρος, πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στους δύο δρόμους, το προοδευτικό μπλοκ από την μία και το συντηρητικό ως αντιδραστικό από την άλλη», όπως υπογράμμισε.
