Τα βασικά μετεκλογικά σενάρια
Με δεδομένη σχεδόν την αυτοδυναμία της ΝΔ, το εύρος της, η ευρύτητα δηλαδή της νέας κυβερνητικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, είναι που θα καθορίσει τα περιθώρια κινήσεων του Κυρ. Μητσοτάκη από τη Δευτέρα. Αντίστοιχα, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα το ποσοστό που θα αποσπάσει στις σημερινές κάλπες θα δώσει και μια πρώτη εικόνα για τη σταθεροποίηση ή όχι της δικής του θέσης στο εσωκομματικό σκηνικό.
Για τον Κυρ. Μητσοτάκη τα βασικά μετεκλογικά σενάρια είναι τρία:
– στο πιο αισιόδοξο σενάριο, η εξασφάλιση απόψε πάνω από 158-160 έδρες θα σηματοδοτήσει την απόλυτη κυριαρχία του στην «επόμενη μέρα» τόσο στο γενικότερο πολιτικό σκηνικό όσο και στο εσωτερικό της ΝΔ. Έτσι, στην κυβέρνηση που θα σχηματίσει το στίγμα του θα είναι απόλυτο, π.χ. με συμμετοχή αρκετών εξωκοινοβουλευτικών προσώπων, ακόμα και πολιτικών με αντιπάθειες σε άλλα τμήματα της ΝΔ.
-στο «ενδιάμεσο», των 153-158 εδρών για την ΝΔ, τα πράγματα θα είναι κάπως διαφορετικά. Ενδεχομένως θα χρειαστούν συμβιβασμοί, που δεν θα αποτυπωθούν κατ’ ανάγκη στη σύνθεση του νέου υπουργικού συμβουλίου, αλλά και σε πολλές ακόμη
κεντρικές πολιτικές επιλογές και κινήσεις.
– για το τρίτο, των 151-152 εδρών, υπάρχουν δυο αντικρουόμενες απόψεις. Η πρώτη πως θα ο νέος πρωθυπουργός θα βιώσει φαινόμενα διακυβέρνησης της περιόδου Καραμανλή 2007-09, που απεδείχθη βραχύβια, καθώς η σταθερότητά της εξαρτιόταν από τη βούληση ενός ή δυο βουλευτών. Η δεύτερη, είναι απολύτως αντίθετη και παραπέμπει στη διακυβέρνηση Κων/νου Μητσοτάκη μεταξύ 1990-93. Στηριζόταν σε μόλις σε ένα βουλευτή, αλλά κατάφερε να αντέξει για τριάμισι χρόνια και μάλιστα χωρίς ο αείμνηστος τότε πρωθυπουργός να προχωρήσει σε «εκπτώσεις πολιτικής».
Για τον Αλ. Τσίπρα τα σενάρια είναι δυο:
Α) ένα ποσοστό μεγαλύτερο από εκείνο των Ευρωεκλογών, θα σταθεροποιήσει τη θέση του στην αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα όσο το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ πλησιάσει πιο κοντά στο 30% ή η «ψαλίδα» από τη ΝΔ είναι μονοψήφια, -ακόμη περισσότερο και τα δυο μαζί-, θα του δώσουν πολύ πολιτικό χρόνο για να οργανώσει την «επόμενη» αντιπολιτευτική του «μέρα».
Β) ένα ποσοστό μικρότερο των Ευρωεκλογών για τον ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα ενδέχεται να ανοίξει τους «εσωκομματικούς Ασκούς του Αιόλου». Το κλίμα στην Κουμουνδούρου δεν θα είναι καθόλου καλό, καθώς πολλές εσωκομματικές «φυλές» («53», Φίλης κ.α.) καραδοκούν για να αμφισβητήσουν κεντρικές επιλογές του κ. Τσίπρα με πρώτη τη διεύρυνση και τις «γέφυρες» προς τον παλιό ΠΑΣΟΚ. Το μέχρι πού θα φτάσει αυτή η αμφισβήτηση θα είναι συνάρτηση του μεγέθους της ήττας, που θα χαρακτηριστεί πια «στρατηγική».
Στην μετεκλογική «εξίσωση» μπαίνει και η Φώφη Γεννηματά με το ΚΙΝΑΛ. Αν το ΚΙΝΑΛ κινηθεί κάτω από τα ποσοστά των Ευρωεκλογών, τότε η αρχηγός του θα έχει προβλήματα με τους «βενιζελικούς» και άλλα στελέχη του εκσυγχρονιστικού ρεύματος.
Ποσοστό παρόμοιο ή μεγαλύτερο των Ευρωεκλογών την καθιστά κυρίαρχο στο κόμμα της.
