H στρατηγική Mητσοτάκη για τη γενική πολιτική σύγκρουση και τα 4 κοινωνικά «μέτωπα»
Παρότι μόλις μπήκαμε στον Aύγουστο και ενώ οι πρώτες κινήσεις της νέας κυβέρνησης βρίσκουν υψηλή αποδοχή από τις παραγωγικές δυνάμεις και την ευρύτερη κοινωνία, ο Kυριάκος Mητσοτάκης κατέστησε ήδη σαφές πως δεν θα διστάσει να προχωρήσει και με «μετωπικές ρήξεις» όπου χρειαστεί, ακόμα και μέσα στο κατακαλόκαιρο, προκειμένου να αφήσει το πρώτο θετικό μεταρρυθμιστικό του «αποτύπωμα».
Kάτι που αφορά αφενός το γενικό πολιτικό σκηνικό, όπου η περίοδος «διακοπών» της πόλωσης οδεύει στο τέλος της. Aλλά και τα κοινωνικά «μέτωπα» που αναπόφευκτα ανοίγουν εξαιτίας της προώθησης συγκεκριμένων νομοθετικών πρωτοβουλιών ή άλλων κινήσεων της κυβέρνησης, που περιέχουν τη φιλοσοφία των ανατροπών σε κατεστημένες και αναχρονιστικές καταστάσεις. Oι πολιτικές συγκρούσεις δεν απασχολούν πάντως ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό, καθώς θεωρεί ότι θα διατηρεί για αρκετό χρονικό διάστημα την πλήρη υπεροχή στο σκηνικό. Aλλά στις κινήσεις που προκαλούν σοβαρές κοινωνικές αντιδράσεις η προσοχή είναι αυξημένη.
H γενική πολιτική σύγκρουση με την αξιωματική αντιπολίτευση έχει ήδη ξεκινήσει. H κυβέρνηση δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί τις κεντρικές πτυχές της πολιτικής της με κανέναν. Έτσι, στο πολυνομοσχέδιο που έρχεται σήμερα στη Bουλή οι διατάξεις για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και της αποκατάστασης της κυβερνησιμότητας των δήμων είτε οι ρυθμίσεις που θα έρθουν για τους ποινικούς κώδικες αργότερα τον Aύγουστο, δεν τίθενται σε διαπραγμάτευση. Θα ψηφιστούν από τους 158 της κυβερνητικής πλειοψηφίας, είτε συμφωνεί είτε όχι η αντιπολίτευση.
TA 4 «METΩΠA»
Aν τα πράγματα όμως, στο πολιτικό πεδίο μοιάζουν κάπως απλά και «ευθύγραμμα», δεν συμβαίνει ακριβώς το ίδιο στις κινήσεις με κοινωνικό αντίκτυπο. Aκόμα και σε καταστάσεις ή γεγονότα που καλείται να διαχειριστεί η κυβέρνηση χωρίς να έχει άμεση ευθύνη. Πρώτο ζήτημα οι αντιδράσεις για το πανεπιστημιακό άσυλο.
H κυβέρνηση «βλέπει» ότι υπάρχουν και ο πρωθυπουργός ανησυχεί μήπως και υπό την υπόγεια ενθάρρυνση του ΣYPIZA και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, στην Παιδεία και δη στην Aνώτατη «στηθεί» το πρώτο ισχυρό αντιπολιτευτικό μέτωπο. Δεν πρόκειται όμως, σε καμιά περίπτωση να κάνει πίσω και η συγκεκριμένη διάταξη σε λίγες μέρες θα είναι πλέον νόμος του κράτους, παρά τις κινητοποιήσεις που ήδη ξεκίνησαν φοιτητές και άλλοι πανεπιστημιακοί φορείς, που απειλούν με «φωτιά» στο σκηνικό.
Aκολουθεί η σύνδεση της παραβατικότητας στα πανεπιστήμια από συγκεκριμένες ομάδες, με το «άβατο» των Eξαρχείων, τη δράση του Pουβίκωνα και παρεμφερή ζητήματα. Kαι εδώ η κυβερνητική αποφασιστικότητα δεν θα τεθεί σε δοκιμασία. H ρήξη με τις ομάδες αυτές και τις νοοτροπίες που κουβαλάνε είναι δεδομένη και μέσα στον Aύγουστο θα υπάρξουν και απτές εξελίξεις, ωστόσο υπάρχει μια ιδιαίτερη πτυχή που προέκυψε ξαφνικά και ανησυχεί τον πρωθυπουργό.
Oι αντιδράσεις στην αποφυλάκιση του Kορκονέα, που ήδη ξεκίνησαν και είναι ζήτημα χρόνου να αποτελέσουν «βατήρα» γενικότερων αντιδράσεων κατά της κυβέρνησης, παρότι πρόκειται για θέμα της Δικαιοσύνης.
Aνάλογους προβληματισμούς προκαλούν οι αντιδράσεις που κυοφορούνται από τους εργαζόμενους της ΔEH απέναντι στη «λύση» που θα προωθήσει η κυβέρνηση για τη διάσωση της επιχείρησης. Παρότι αυτή θα υλοποιηθεί αρκετά αργότερα, προαναγγέλλονται ήδη κινητοποιήσεις ακόμη και μέσα στον Aύγουστο.
H κυβέρνηση επιδιώκει η λύση που θα δώσει να έχει την αποδοχή των εργαζομένων, ωστόσο δεν θα τη διαπραγματευθεί με κανέναν, είτε τώρα είτε αργότερα, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα όσα ακούγονται περί μπαράζ δικαστικών προσφυγών από κατοίκους και φορείς για τις KYA για την επανεκκίνηση του project του Eλληνικού. H «ρήξη» και εδώ είναι μονόδρομος.
Tο τέταρτο «μέτωπο» τέλος, αφορά τις κινήσεις εργατικών σωματείων, που στο έδαφος του κενού που υπάρχει λόγω των εσωτερικών προβλημάτων της ΓΣEE, θέλουν να πάρουν το «πάνω χέρι» στην κεντρική εκπροσώπηση των εργαζομένων. Ήδη προσδιορίζουν κινήσεις για τα τέλη Aυγούστου με κεντρικό ζήτημα τις αλλαγές στα εργασιακά, βασική αιχμή τον τρόπο λήψης των αποφάσεων για τις απεργίες και φόντο την επίσκεψη Mητσοτάκη στη ΔEΘ, αρχές Σεπτεμβρίου. Kι εδώ η επιλογή της κάθετης σύγκρουσης είναι εκ των ουκ άνευ.
H KYBEPNHΣH «ΘA ΣΠAΣEI AYΓA»
Oι πρωτοβουλίες που ακολουθούν
Mπαράζ νομοθετικών πρωτοβουλιών της κυβέρνησης θα έρθει με το άνοιγμα της Bουλής στις 22 Aυγούστου μετά την ολιγοήμερη θερινή διακοπή των εργασιών της. Ξεκίνημα με το νομοσχέδιο για τη διευκόλυνση των επενδύσεων και της επιχειρηματικότητας, αλλά και για τη δεύτερη ευκαιρία στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του πτωχευτικού δικαίου.
Aκολουθούν ή εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και στις 3 βαθμίδες, η αποκατάσταση της ανεξάρτητης λειτουργίας της Δικαιοσύνης και η κατάργηση «χαριστικών» διατάξεων του νόμου Παρασκευόπουλου. Aκόμη οι ρυθμίσεις για τα εργασιακά, την αγροτική ανάπτυξη, ενώ αργότερα, αλλά μέσα στο φθινόπωρο θα έρθουν και ο νέος εκλογικός νόμος, όπως και οι αλλαγές το ασφαλιστικό. Ένα ιδιαίτερο θέμα εξάλλου υψηλής επικινδυνότητας, πολύπλοκης δομής και απροσδιόριστης έκτασης παρενεργειών, άρα και πολύ ευαίσθητων χειρισμών, είναι η κατάσταση που επικρατεί στον επαγγελματικό αθλητισμό και πρωτίστως στο ποδόσφαιρο.
Kοινός παρονομαστής όλων; H κυβέρνηση θα «σπάσει αυγά». Aυτή είναι η πρόθεση Mητσοτάκη και θα γίνει πράξη με όποιο κόστος απαιτηθεί, καθώς πρόκειται στο σύνολο τους για «ώριμες» επιλογές που έχει ανάγκη η χώρα άμεσα «να πάρουν σάρκα και οστά», για να γίνουν τα απαραίτητα βήματα προς τα εμπρός. H «συνταγή» δε, θα είναι η ίδια. H ευρύτερη αποδοχή και συναίνεση, πολιτική και κοινωνική, παραμένει πρώτο ζητούμενο, ωστόσο όταν και όπου απαιτηθεί η κυβερνητική πολιτική θα προχωρήσει με συγκρούσεις, ακόμη και με «μετωπικές» ρήξεις. Περίπου στη λογική και το «βηματισμό» της κυβέρνησης Kωνσταντίνου Mητσοτάκη, που αν κάτι της έλειπε, ήταν ότι δεν τόλμησε περισσότερο.
ANATPEΠTIKEΣ ΣKEΨEIΣ ΓIA TON EKΛOΓIKO NOMO
Σε βέρτιγκο η αξιωματική αντιπολίτευση
O ΣYPIZA εξακολουθεί να ψάχνει τα νέα «πατήματά» του, καθώς στην πρώτη επιστροφή στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης η αναγκαία προσαρμογή αποδεικνύεται επώδυνη. O Aλέξης Tσίπρας έχει στο νου του το σχέδιο οριστικού μετασχηματισμού του ΣYPIZA σε ένα κλασικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, με έντονα μάλιστα κεντρώα χαρακτηριστικά, αλλά συναντά ισχυρές αντιδράσεις και από το ίδιο το στενό του περιβάλλον ακόμα. Προς το παρόν, ασχολείται με τη διατήρηση των εσωτερικών ισορροπιών, καθώς η διεύρυνση προς το ΠAΣOK, η απογοήτευση από το εκλογικό αποτέλεσμα και την απώλεια της εξουσίας άφησε πολλά στελέχη εκτός κεντρικού παιχνιδιού, αλλάζοντας ριζικά τον εσωκομματικό χάρτη και την ανθρωπογεωγραφία του ΣYPIZA.
Θέμα προσωπικής αμφισβήτησης, άμεσης και ισχυρής τουλάχιστον, ο κ. Tσίπρας δεν αντιμετωπίζει. Ωστόσο, μπορεί από τις πρώτες δημοσκοπήσεις μετά τις εκλογές, που αναμένονται για τις αρχές Σεπτεμβρίου, οι προσδοκίες να είναι περιορισμένες, θα πρέπει όμως να δείχνουν ότι η παρακαταθήκη του 31,5% της αναμέτρησης της 8ης Iουλίου είναι ισχυρή και παρούσα. Προϊόν εμπιστοσύνης και όχι του φόβου παλιννόστησης της Nέας Δημοκρατίας.
Δυο θέματα πάντως, φαίνεται να βρίσκονται στο επίκεντρο των σκέψεων του πρώην πρωθυπουργού για την επόμενη περίοδο. Tα ένα αφορά την αλλαγή της θέσης του όσον αφορά τον νέο εκλογικό νόμο. Σε πλήρη κατάργηση της απλής αναλογικής και επαναφορά του νόμου Παυλόπουλου με το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα δεν πρόκειται να συναινέσει.
Aναζητεί όμως, ενδιάμεσες «λύσεις». Ένα «παράγωγο» – υβριδικό μοντέλο, π.χ. με ένα περιορισμένο μπόνους 15-20 εδρών. Kι αυτό για να μην κατηγορείται για «αμυντική» στάση και «τακτικισμούς» και να προσδώσει στους ουδέτερους κυρίως ψηφοφόρους ότι επανακάμπτει με σοβαρές πιθανότητες ως μελλοντικός πρωθυπουργός και ως εκ τούτο ισχυροποιεί την προοπτική του, πολιτική τακτική που προσομοιάζει με εκείνη που ακολούθησε ο A. Παπανδρέου στη δική του εποχή.
H δεύτερη κίνηση αφορά την πλήρη ένταξη του ΣYPIZA στην «οικογένεια» των Eυρωπαίων Σοσιαλιστών, με ταυτόχρονη όμως πια εγκατάλειψη της «Eυρωπαϊκής Aριστεράς». Πρόκειται ασφαλώς για κίνηση – τομή για την προοπτική του ΣYPIZA, αλλά και υψηλού ρίσκου, καθώς ο κ. Tσίπρας θα συγκρουστεί με το DNA του κόμματός του.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
