– Γονείς σε κατάσταση νευρικής κρίσης και 1,3 εκατ. παιδιά «φυλακισμένα» σε 4 τσιμεντένιους τοίχους
Είναι από τις φορές που λες, χάθηκε η μπάλα. Την έχασαν, δηλαδή, αυτοί που δεν έπρεπε: οι αρμόδιοι. Το κράτος. Η κυβέρνηση και οι υπουργοί της. Όπως η κα Κεραμέως, για παράδειγμα, η οποία παρά τις φιλότιμες (επικοινωνιακές) προσπάθειές της, δεν κατάφερε να πείσει, ως τώρα, ότι έχει διαχειριστεί ορθά και αποδοτικά την κρίση που προκαλεί στον δικό της τομέα η διαρκής εξάπλωση της πανδημίας του COVID-19.
Οι εικόνες όπως αυτή με τα 5-6 παιδάκια να κάνουν –που λέει ο λόγος- τηλεκπαίδευση στο μοναδικό …καφενείο του χωριού τους το οποίο διαθέτει ιντερνέτ, εκεί κάπου στην Ηλεία, μέσα στο κρύο, φορώντας τα μπουφάν τους και τις κουκούλες τους να μοιράζονται ένα… κινητό και ένα παλιό λάπτοπ κι αυτά δανεικά, ΟΚ, δείχνει κατάντια. Κομματικοί κύκλοι προσκείμενοι στην κυβέρνηση αποκάλεσαν την φωτογραφία στημένη, αν και αυτή έσπευσε αμέσως να στείλει 15 υπολογιστές στα παιδάκια…
Αυτή η εικόνα καυτηριάστηκε και σχολιάστηκε κατά κόρον, ακόμα και από την αξιωματική αντιπολίτευση (που για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, δεν γνωρίζουμε τι καλύτερο θα είχε καταφέρει υπό τέτοιες συνθήκες), αλλά δυστυχώς (αληθινή ή όχι) θα μπορούσε να αποτελεί μόνο την «κορυφή ενός παγόβουνου».
Γιατί, υπάρχουν χιλιάδες άλλες εικόνες, που δεν μεταδόθηκαν σε …δημόσια θέα, από τα σπίτια εκατομμυρίων Ελλήνων. Γονιών, κυρίως. Που από την μια στιγμή στην άλλη υποχρεώνονται να στριμώξουν «δυο πόδια σε ένα παπούτσι». Και την …τηλεκπαίδευση των «βλασταριών» τους να οργανώσουν και να επιβλέψουν, αλλά και να μπορέσουν να ανταποκριθούν, ταυτόχρονα, στις υποχρεώσεις της τηλεργασίας. Πώς;
Με λίγα λόγια: μετά το lockdown σε γυμνάσια-λύκεια, ήρθε το …lockdown στα δημοτικά και από την μια μέρα στην άλλη «κλείστηκαν» στα σπίτια τους 1.300.000-1.400.000 μαθητές συνολικά, αναγκασμένοι να …τηλεκπαιδευτούν σε πολλές περιπτώσεις, δίπλα στους …τηλεργαζόμενους γονείς τους.
Και αν δεν τηλεργάζονται οι γονείς, χειρότερα. Να μένει το παιδί, ένα παιδί του δημοτικού, μόνο απέναντι σε μια πρωτοφανή κατάσταση, με ένα δίκτυο υπό κατάρρευση από την μαζική πίεση και μπροστά σε ένα pc, ένα λάπτοπ ή ένα …κινητό «που δεν σε έβαζε» με τίποτα στο webex.
Και μη χειρότερα; Μα υπάρχουν και τα χειρότερα! Τα ίδια παιδιά, τα …μισά περίπου των 1.300.000-1.400.000 μαθητών της χώρας, αυτά του δημοτικού, να έχουν κλειστεί στα σπίτια, χωρίς δραστηριότητες – αθλητικές και άλλες (εδώ η απόφαση ανήκει σε έναν άλλον υπουργό, τον κο Αυγενάκη) μετά την «σφράγιση» (και) των αθλητικών χώρων, χωρίς διεξόδους, χωρίς επαφές με τον …έξω κόσμο, χωρίς…, χωρίς…!
ΑΡΟΝ, ΑΡΟΝ …ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Κλεισμένα μέσα, φυλακισμένα κυριολεκτικά στους 4 τσιμεντένιους τοίχους, παρότι αποδεδειγμένα πειθάρχησαν σε όλα τα μέτρα, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, επιδεικνύοντας μια ευχάριστα απρόσμενη υπευθυνότητα, φορώντας κανονικά τις μάσκες τους επί ώρες, μέχρι και στα διαλείμματα του σχολείου.
Πληρώνουν, δυστυχώς, την …ανευθυνότητα άλλων, πολύ μεγαλύτερων, υποτίθεται ήδη …εκπαιδευμένων, που «έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους» κάθε μέτρο και προκάλεσαν έξαρση των κρουσμάτων του φονικού ιού.
Και εξαναγκάσθηκαν σε μια άρον, άρον …τηλεκπαίδευση. Χωρίς τις απαραίτητες υποδομές. Υποδομές;
Τόσους μήνες, από τον περασμένο Μάρτη, τι κάναν «αυτοί που έπρεπε»;
Τα παιδιά αμήχανα περιμένουν από τους γονείς τους λύσεις, με τους ίδιους τους γονείς να μην ξέρουν ώρες, ώρες …τι να τα κάνουν τα παιδιά!
Ψυχολογικά πιεσμένα σε ακραίο βαθμό, απομακρυσμένα από τους φίλους τους, να περνούν ατελείωτο χρόνο στα …playstation, δίπλα σε μια μαμά και έναν μπαμπά, συχνά στα όρια της νευρικής κρίσης.
Η κυρία υπουργός παιδείας ουδόλως σκέφθηκε να προσφέρει «εναλλακτικές λύσεις». Στους γονείς και τα παιδιά. Ναι. Οι πάντες ακολουθούν τις οδηγίες και τις «διαταγές» των λοιμοξιολόγων (…αν κι όπως λέει ο θυμόσοφος λαός, όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει). Αυτή η νέα γενιά, όμως, πως θα «παραδοθεί» αύριο» στην κοινωνία; Με τι ψυχολογία; Με τι εφόδια;
Τι είπατε; Είναι προσωρινά τα μέτρα;
ΜΕΤΡΑ ΠΟΣΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ;
Κανείς δεν γνωρίζει πόσο …προσωρινά ή πόσο μόνιμα μπορεί να γίνουν. Ούτε πόσο θα «καθίσει» εδώ ο κορωνοϊός για να μας ταλαιπωρεί και να μας απειλεί.
Πιθανότατα, σχεδόν σίγουρα, δεν θα είναι και η μοναδική κρίση αυτή που θα αντιμετωπίσουν στην ζωή τους οι νέες γενιές των Ελλήνων. Κι αν κάθε κρίση αντιμετωπίζεται τόσο πρόχειρα, βιαστικά, με ημίμετρα και δίχως «εναλλακτικές» σε κάθε «κάθετο μέτρο», καήκαμε…
Παρ’ τε το αλλιώς κα υπουργέ! Πώς; Εσείς να βρείτε. Για την βόλτα των σκύλων –βεβαίως, το κάθε ζωάκι έχει τα δικαιώματα του και το σεβόμαστε 100%- ελήφθη μέριμνα. Για την …αποφυλάκιση των παιδιών από τα «τσιμεντένια τους κλουβιά»; Καμιά!
Οργανώστε τουλάχιστον λίγο καλύτερα το σχέδιο επιστροφής στα θρανία, «αν και όταν» (…διότι για 30 Νοέμβρη, πολύς κόσμος «δεν το βλέπει»). Χωρίς σπασμωδικές κινήσεις, με μάσκες ραμμένες σε πιο σωστές …διαστάσεις και μεγαλύτερα παγουρίνο!
Εκτός, αν πιστεύετε ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για να δώσετε την «σκυτάλη» στον «επόμενο»… Ίσως. Πόσες φορές, άραγε, δικαιούται να αποτύχει κάποιος;
ΥΓ. Το απίθανο; Εν μέσω …τηλεργασίας και …τηλεκπαίδευσης – σε «παράλληλη σύνδεση», για πάμπολλα νοικοκυριά στην επικράτεια- «χτύπησε» στο πιο ακατάλληλο timing και ο ΔΕΔΔΗΕ, με πολύωρες διακοπές στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σε ορισμένες περιοχές.
«Έριξαν» το ρεύμα κάποιοι «φωστήρες», με συνέπεια …τηλεργασία και τηλεκπαίδευση γιοκ!
Σε πολλά σπίτια εκτυλίχθησαν σκηνές απείρου κάλους, λόγω του black out. Από αυτές, που ποτέ δεν θα δούμε στην …τηλεόραση, στα δελτία ειδήσεων. Πανικός.
Είναι στα καλά τους ; Όχι. Δεν είναι. Σε άλλο κόσμο ζουν. Σε άλλο σύμπαν… Ευθύνες, πάντως, δεν πρόκειται να τους ζητήσει κανένας! Ούτε όταν θα πάνε στο ΑΤΜ για να «σηκώσουν» τον μισθό τους…
