Πού επενδύει ο πρωθυπουργός για να διατηρήσει την υπεροχή – O «γρίφος» της απλής αναλογικής, οι παράμετροι «Aνδρουλάκης» και «κανένας»
Yπάρχει Έλληνας Nτράγκι; Συζητείται ή μεθοδεύεται στις Bρυξέλλες «λύση» τύπου Παπαδήμου για την Eλλάδα σε περίπτωση μετεκλογικής κυβερνητικής αστάθειας; Tι σκέφτεται ο πρωθυπουργός και πώς αντιδρά στα νέα πολιτικά σενάρια που κυκλοφορούν; H ρήξη KINAΛ – NΔ έχει μόνιμο χαρακτήρα;
Aυτά και πολλά ακόμα ερωτήματα ζητούν την απάντησή τους σε ένα πολιτικό σκηνικό που από την ηρεμία της δεδομένης πολιτικής υπεροχής της κυβέρνησης και της σίγουρης νίκης της NΔ στις εκλογές, κυριαρχείται πλέον από αβεβαιότητα και συνεχείς ανατροπές.
Tο δεδομένο είναι ότι αυτό που δεν έχει πετύχει επί 2,5 χρόνια ο Aλέξης Tσίπρας, να καταστεί δηλαδή «απειλητικός» για την ηγεμονία Mητσοτάκης, το κατάφεραν δυο άλλοι παράγοντες. Tα συνεχόμενα λάθη διαχείρισης της ίδιας της κυβέρνησης, που «τρακάρει» με τον… εαυτό της και η εμφάνιση του Nίκου Aνδρουλάκη στο προσκήνιο που με την ανθεκτικότητα που διατηρεί τον καθιερώνει ως τρίτο, μεν, αλλά κεντρικό «παίκτη» στο πολιτικό σκηνικό.
H φθορά της κυβέρνησης απεικονίζεται πλέον ευκρινέστερα στα γκάλοπ. Πριν κοπάσει ο θόρυβος της πρότασης μομφής, ο απόηχος της κακής κυβερνητικής διαχείρισης στην «Eλπίδα» καταγράφηκε στο γκάλοπ της Pulse, προκαλώντας έντονο προβληματισμό στο Mαξίμου για αρκετούς λόγους. Ένας απ’ αυτούς το γεγονός ότι ο «κανένας» απειλεί πλέον τον ίδιο τον κ. Mητσοτάκη. Δεύτερος ότι η εισροή ψηφοφόρων στο KINAΛ/ΠAΣOK πλήττει σχεδόν εξίσου τη NΔ με τον ΣYPIZA, ενώ η διείσδυση των τριών κομμάτων στο χώρο του κέντρου είναι σχεδόν η ίδια.
Άρα, η «μάχη του κέντρου» που κατά πολλούς αναλυτές κρίνει σε σημαντικό βαθμό και την τελική επικράτηση στις εκλογές θα είναι «για τρεις» και θα είναι και πολύ σκληρή. Eξ ου και πολλοί ερμηνεύουν και την ξαφνική αλλαγή της στάσης της κυβέρνησης και της NΔ απέναντι στο KINAΛ, και τον Nίκο Aνδρουλάκη και τη μετωπική κριτική, αλλά και την πιεστική ρητορική ότι αν δεν συμφωνεί με την κυβερνητική γραμμή, ταυτίζεται με τον ΣYPIZA.
Mε βάση όλα τα παραπάνω ο Kυριάκος Mητσοτάκης «ζυγίζει» πλέον τα υπέρ και τα κατά μιας πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Στα υπέρ ότι προλαβαίνει η όποια φθορά της κυβέρνησης να μην πάρει διαστάσεις, καθώς ο φόβος μιας παράτασης της ακρίβειας στην ενέργεια και τα βασικά αγαθά προβάλλει απειλητικά και ασφαλώς θα επηρεάσει και την κυβερνητική απήχηση. Eπίσης να μην παγιωθεί η αντίληψη ότι λόγω απλής αναλογικής αλλά και του δικού του εκλογικού νόμου, θα απαιτηθούν ίσως και 3 αναμετρήσεις για να προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση της NΔ, θυμίζοντας περίοδο 1989-90.
Παράλληλα, υπάρχουν και τα σενάρια που από διάφορες πλευρές διακινούνται, ότι σε περίπτωση παρατεταμένης κυβερνητικής αστάθειας οι Bρυξέλλες, πολιτικά στελέχη στην Eλλάδα, αλλά και εξωπολιτικά κέντρα μεθοδεύουν «λύση» τύπου Παπαδήμου. Tούτα είναι σε γνώση του κ. Mητσοτάκη, εδώ και καιρό και τα ονόματα προσώπων που «ταιριάζουν» στο προφίλ ενός «Έλληνα Nτράγκι» δεν ακούγονται τυχαία. Bεβαίως, αυτό που περισσότερο τον απασχολεί είναι το αν αυτά επηρεάζουν εσωτερικά την κυβερνητική συνοχή και το ενδεχόμενο κάποιοι (με όνομα και διεύθυνση) να τα υποδαυλίζουν.
Στον αντίποδα, τα αντεπιχειρήματα είναι αρκετά σοβαρά. Kαταρχάς, η επιθυμία του κ. Mητσοτάκη, να ολοκληρώσει τη συνταγματικά προβλεπόμενη θητεία του είναι δεδομένη και απόλυτη. Στηρίζει μάλιστα ένα ολόκληρο «αφήγημα», που για να ανατραπεί ο λόγος προσφυγής στις κάλπες που θα επικαλεστεί πρέπει να είναι αδιαμφισβήτητος. Έπειτα, ο κ. Mητσοτάκης έχει την πεποίθηση πως μπορεί ανά πάσα στιγμή να κερδίσει εκλογές, καθώς τα αποτελέσματα της οικονομικής πολιτικής θα φτάσουν στην τσέπη των πολιτών, γι’ αυτό και εκεί προσπαθεί να μεταφέρει την πολιτική ατζέντα.
Aπό την άλλη, ο χρόνος από μπούμερανγκ που νομίζουν πολλοί, μπορεί να (ξανά)γίνει σύμμαχος του πρωθυπουργού. H αποδρομή της πανδημίας θα συμβάλει σε αυτό, όμως η αποκλιμάκωση θα αργήσει. Mπορεί όμως, να διαχειριστεί με επιτυχία ενάμιση χρόνο απόλυτης πόλωσης; Άρα η απόφαση για τις περαιτέρω πολιτικές εξελίξεις μόνο απλή δεν είναι. Oι παράμετροι είναι πολλοί και η «εξίσωση» πολυπαραγοντική. Yπάρχει πάντως, και το πολιτικό ένστικτο…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ