Με αναφορά στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στην ελληνική εμπλοκή ξεκίνησε την ομιλία του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στην εκδήλωση της ΚΟ Αττικής για τα δύο χρόνια της πανδημίας. Υπογράμμισε πως «η απάντηση από τη σκοπιά των συμφερόντων του ελληνικού λαού είναι μόνο μία: Οχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο! Να σταματήσει η οποιαδήποτε εμπλοκή της Ελλάδας! Να κλείσουν οι βάσεις!».
Συγκεκριμένα, τόνισε τα εξής:
«Όταν η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ανάβει ξανά το φιτίλι του ιμπεριαλιστικού πολέμου και το ΝΑΤΟ ενεργοποιεί τη ”Δύναμη Απόκρισης”, βάζοντας μπροστά την πολεμική μηχανή του, όταν η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις της ΕΕ ανακοινώνουν αποστολή στρατιωτικής βοήθειας και αύξηση των πολεμικών δαπανών, όπως η Γερμανία, όταν η κυβέρνηση της ΝΔ αναβαθμίζει την εμπλοκή της χώρας με την αποστολή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία, τότε η απάντηση από τη σκοπιά των συμφερόντων του ελληνικού λαού, είναι μόνο μία: Όχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο! Να σταματήσει η οποιαδήποτε εμπλοκή της Ελλάδας! Να κλείσουν οι βάσεις!
Καμία άλλη επιλογή, πέρα απ’ αυτή της μη εμπλοκής δεν μπορεί να διασφαλίσει τον λαό μας, τη χώρα μας και μάλιστα σ’ αυτές τις συνθήκες που ο κίνδυνος γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου μεγαλώνει.
Καμία άλλη επιλογή για την εργατική τάξη, το λαό, πέρα από τη χάραξη αυτοτελούς – αυτόνομης γραμμής, μακριά από όλα τα αστικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια δεν είναι προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων.
Το δράμα του ουκρανικού λαού, των θυμάτων του πολέμου, δεν μπορεί να δώσει κανένα συγχωροχάρτι σε καμιά ιμπεριαλιστική δολοφονική μηχανή, όπως είναι το ΝΑΤΟ που χρόνια τώρα θέτει σε εφαρμογή το σχέδιο της στρατιωτικής περικύκλωσης της Ρωσίας.
Όπως και σε καμιά ιμπεριαλιστική δύναμη, όπως είναι οι ΗΠΑ, που χρόνια πριν οργάνωσαν πραξικόπημα στην Ουκρανία, με τη στήριξη φασιστικών και παραστρατιωτικών ομάδων.
Ούτε φυσικά στην ΕΕ, η οποία είναι πανταχού παρούσα σε όλα τα βρώμικα ιμπεριαλιστικά σχέδια σε βάρος των λαών.
Τα θύματα των Ελλήνων ομογενών, το δράμα των ξεριζωμένων προσφύγων στα σύνορα της Ουκρανίας, δεν μπορούν να αποτελούν άλλοθι για την κυβέρνηση της ΝΔ, για καμιά ελληνική κυβέρνηση, η οποία εμφανίζεται ΝΑΤΟικότερη του ΝΑΤΟ…
Και η οποία, διά στόματος Μητσοτάκη σε πολεμικό παραλήρημα, χτες, στη Βουλή, ζήτησε ως μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ”η αντίδραση να μην είναι απλά κοινή, αλλά αντίστοιχη της πρωτοφανούς ρωσικής προκλητικότητας”!!!
Αυτό ακριβώς επιδιώκει η ελληνική αστική τάξη: Αναβάθμιση της ελληνικής εμπλοκής, με την προσδοκία να αναβαθμίσει τη θέση της στην περιοχή και στο πλιάτσικο που ακολουθεί.
Πρόκειται, όμως, για αναβάθμιση της ελληνικής εμπλοκής σε έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο που εξελίσσεται με απρόβλεπτες διαστάσεις και με μεγάλους κινδύνους για τους λαούς.
Δεν θα κουραστούμε να το φωνάζουμε: Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας δεν έχουν καμία δουλειά εκτός συνόρων, ούτε μπορούν ελληνικά εδάφη, υποδομές και μέσα να χρησιμοποιούνται ως στρατιωτικά – πολεμικά προγεφυρώματα, όπως γίνεται με τις στρατιωτικές βάσεις σε Αλεξανδρούπολη και Στεφανοβίκειο.
Η κυβέρνηση της ΝΔ αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες για τη συμμετοχή της χώρας μας στον πόλεμο και για τους μεγάλους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν για τον ελληνικό λαό.
Ούτε φυσικά ”οι σκηνές φρίκης, οι βομβαρδισμοί, οι μάχες και ο θάνατος” αθωώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα, ο οποίος στηρίζει την ελληνική εμπλοκή, αλλά με την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, και την ίδια ώρα ζητάει επιστροφή στον δρόμο της διπλωματίας, για να ξεπλυθεί και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση.
Όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραφε στις Συνόδους Κορυφής του ΝΑΤΟ τις αποφάσεις περικύκλωσης της Ρωσίας!
Τι φανταζόταν ο κ. Τσίπρας; Ότι οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις θα τραγουδούσαν παίζοντας απλά το ”γύρω – γύρω όλοι” στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία;
Όταν ο ίδιος συναντιόταν και συμφωνούσε με τον ”διαβολικά καλό Τραμπ”, την παγκόσμια ειρήνη προωθούσε;
Όταν προετοίμαζε την επέκταση των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων, ανάμεσά τους η Αλεξανδρούπολη και το Στεφανοβίκειο, από όπου προωθούνται προς τη Ρωσία αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις, τι νόμιζε, πως οι στρατιωτικές βάσεις είναι παιδικές κατασκηνώσεις;
Το δράμα του ουκρανικού λαού, των θυμάτων του πολέμου, τα καραβάνια των ξεριζωμένων προσφύγων ένα πράγμα μπορούν να θυμίσουν στους λαούς όλου του κόσμου: Πως ο λαός της Ουκρανίας με τον λαό της Ρωσίας ζούσαν για δεκαετίες ολόκληρες ειρηνικά και αδελφωμένοι στη Σοβιετική Ένωση, στο πλαίσιο του σοσιαλισμού, όπου όχι μόνο δεν είχαν να χωρίσουν τίποτα, αλλά ενωμένοι πολέμησαν τον φασισμό – ναζισμό, μαζί προόδευαν και μπορούσαν μόνο να απολαμβάνουν τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα αυτής της προόδου, του σοσιαλισμού.
30 χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης οι σειρήνες του πολέμου ηχούν για δεύτερη φορά στην Ευρώπη κι ας έχουν πάθει αμνησία όλοι αυτοί που, χωρίς να ντρέπονται, λένε πως τώρα είναι η πρώτη φορά, γιατί θέλουν να ξεχάσουν οι λαοί την επέμβαση του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, αλλά και της ίδιας της ΕΕ στη Γιουγκοσλαβία.
Θέλουν να ξεχάσουν οι λαοί πως σε αυτά τα 30 χρόνια από την ανατροπή του σοσιαλισμού ο κόσμος ούτε καλύτερος έγινε ούτε πιο ασφαλής και ειρηνικός, όπως υπόσχονταν οι πολέμιοί του. Το αντίθετο.
Ακολούθησαν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πόλεμοι, διαμελισμοί κρατών, πραξικοπήματα, εκατομμύρια ξεριζωμένων προσφύγων.
Αυτές τις κρίσιμες ώρες το ”όχι στον πόλεμο” από τη σκοπιά του λαού δεν συναντιέται πουθενά με τα ευχολόγια περί ”ειρηνικής λύσης” και ”διπλωματίας” των άλλων κομμάτων.
Το ”όχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο” πρακτικά σημαίνει πως πρέπει να δυναμώσει η πάλη που θα βάλει στο επίκεντρο:
– Καμία συμμετοχή – καμία εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με οποιονδήποτε τρόπο και οποιοδήποτε πρόσχημα.
– Να κλείσουν τώρα όλες οι αμερικανοΝΑΤΟικές στρατιωτικές βάσεις στη χώρα μας που αξιοποιούνται ως ορμητήρια πολέμου.
– Κανένα ελληνικό στρατιωτικό σώμα να μη σταλεί στην Ουκρανία, σε χώρες που συνορεύουν με αυτήν ή σε άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές.
– Να δυναμώσει η πάλη για αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με τον λαό στο τιμόνι της εξουσίας.
Σε αυτόν τον αγώνα το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις, ώστε ο ελληνικός λαός και οι άλλοι λαοί να ξεμπερδέψουν τελικά με το σύστημα που γεννά τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, τον πόλεμο».
