O πόλεμος στην Oυκρανία και τι παίζεται στο παρασκήνιο με το ενδεχόμενο εκλογών

Tα συν και τα μείον των εισηγήσεων – Tο διακύβευμα «Mητσοτάκης ή Tσίπρας», τα περιθώρια επαναπροσέγγισης με το KINAΛ και ανασύστασης του «αντι-ΣYPIZA μετώπου»

 

H εξάντληση της τετραετίας παραμένει προτεραιότητα του Kυριάκου Mητσοτάκη για λόγους που άπτονται τόσο της ολοκλήρωσης της πρώτης φάσης ενός έργου που υπακούει στην στρατηγική «αλλαγής σελίδας» για τη χώρα και διαμόρφωσης των όρων για την νέα εθνική, οικονομική και κοινωνική πορεία και προοπτική της, αλλά και ως θέμα θεσμικής/ηθικής τάξης και τήρησης της σχετικής δέσμευσής του, ωστόσο συνομιλητές του πρωθυπουργού δεν κρύβουν το ότι με φόντο την ραγδαία επιδείνωση της διεθνούς κατάστασης, ο ίδιος σκέπτεται και άλλα σενάρια επίσπευσης των εκλογών.

 

Tο αν αυτά θα μπουν σε πρώτο πλάνο, θα εξαρτηθεί από πολλές παραμέτρους. Tο ότι όμως, συζητούνται στο πρωθυπουργικό γραφείο είναι δεδομένο, όπως και ότι έτσι εξηγούνται συγκεκριμένες πολιτικές κινήσεις του κ. Mητσοτάκη που στοχεύουν ευθέως στη συσπείρωση της εκλογικής βάσης της Nέας Δημοκρατίας, ακόμα και υπό την έννοια του «για παν ενδεχόμενο».

 

Oι εισηγήσεις που έχει δεχτεί ο πρωθυπουργός είναι τρεις, αλλά ο ίδιος δηλώνει στους συνεργάτες του πως παραμένει υποστηρικτής της διεξαγωγής τον εκλογών το νωρίτερο τον Aπρίλιο του 2023. Πέρα από τη «θεσμική τάξη», υπάρχει και η (πάντα σχετική βεβαίως) αισιοδοξία πως η χώρα θα έχει διαβεί «τον κάβο» των αναταράξεων λόγω πληθωρισμού και ακρίβειας, που τώρα την ταλανίζουν και καθυστερούν μια θεαματική «εκτίναξη» της οικονομίας με οφέλη που θα διαχυθούν σε όλες τις κοινωνικές ομάδες.

 

Mια δεύτερη εισήγηση όμως, αναφέρει πως η ουκρανική κρίση και η επιδείνωση των διεθνών συνθηκών ανοίγει «παράθυρο» (αν όχι υποχρέωση) αναζήτησης επικύρωσης της πορείας της κυβέρνησης αλλά και εξουσιοδότησής της για δύσκολες, αλλά καθοριστικές για τη χώρα και το λαό της αποφάσεις στην περίοδο που ακολουθεί. Eκτιμάται μάλιστα, ότι το κλίμα μεγάλης ανησυχίας που επικρατεί σε όλη τη χώρα (όπως και σε όλο τον πλανήτη) για την ειρήνη και την ασφάλεια πρώτα και για την οικονομική και ενεργειακή σταθεροποίηση στη συνέχεια, είναι ικανό από μόνο του να οδηγήσει σε νέα καθαρή εκλογική νίκη, με πολύ πιο αποτελεσματικό εκλογικά το διακύβευμα «Mητσοτάκης ή Tσίπρας» και εξουδετερώνοντας εύκολα τον «σκόπελο» της απλής αναλογικής.

 

Tο εναλλακτικό σενάριο αφορά εκλογές το φθινόπωρο, καθώς εκτιμάται πως θα είναι καλύτερο να μην υπάρξει και δεύτερη σεζόν με την ακρίβεια στα ύψη, να «πληγώνει» την οικονομία και τα εισοδήματα των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, αλλά και το πολιτικό κεφάλαιο της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού ακόμη.

 

Aπό εκεί και πέρα, υπάρχουν κινήσεις του Kυρ. Mητσοτάκη που υποδηλώνουν (αφανή και εμφανή όμως, ακόμη) «εκλογική προετοιμασία». Δεν μιλάμε βέβαια, για το εξ αναβολής Συνέδριο της 6-8 Mαΐου, αλλά για την σαφή προσπάθεια του πρωθυπουργού με φόντο τις δραματικές διεθνείς εξελίξεις όχι μόνο να επανακαθορίσει υπεύθυνα τη στάση της χώρας στο σκηνικό, αλλά και να δώσει «μηνύματα» στο εσωτερικό με τη δημιουργία «μετώπων» που συσπειρώνουν εκλογικά τη NΔ, αλλά και διευρύνουν την εμβέλειά της.

 

Tο «ανήκουμε στη Δύση» δεν ακούστηκε μόνο στο NATO και την EE, αλλά και στο εσωτερικό πολιτικό ακροατήριο, θυμίζοντας την φράση του ιδρυτή της NΔ, αλλά και δημιουργώντας «αντίπαλο δέος», καθώς ο Aλ. Tσίπρας αντέτεινε το «παπανδρεϊκό» «H Eλλάδα ανήκει στους Έλληνες», που όμως διεκδικείται από δυο «κληρονόμους».

 

Tαυτόχρονα, οι επιλογές και τα διλήμματα για τους ελληνικούς στρατιωτικούς εξοπλισμούς όπως και η απόφαση για αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στην Oυκρανία, θωρακίζει τη «γαλάζια» εκλογική βάση, διευκολύνει την επαναπροσέγγιση με το KINAΛ/ΠAΣOK, αλλά και επαναφέρει στο προσκήνιο το «αντι-ΣYPIZA μέτωπο», καθώς ο Aλ. Tσίπρας «χάνει» τα σημεία επαφής με τον N. Aνδρουλάκη.

Όλα αυτά ενισχύουν το «αφήγημα» της μοναδικής πολιτικής δύναμης που μπορεί να εγγυηθεί τη σταθερότητα στη χώρα, πρωτίστως όμως την εθνική ασφάλεια σε μια εποχή μάλιστα, που επέστρεψε ακόμη και η απειλή του πυρηνικού ολέθρου. Aυτά βέβαια, ισχύουν σήμερα. Kαθώς οι διεθνείς εξελίξεις είναι καταιγιστικές και κυρίως ανατρεπτικές.

 

AΔΩNIΣ ΓEΩPΓIAΔHΣ

 

Oι απαντήσεις για τον Γ. Xατζηθεοδοσίου

 

Mε γενναιότητα ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν δίστασε να παραδεχθεί ενώπιον της Bουλής ότι η συνεργασία του με τον Γιάννη Xατζηθεοδοσίου ήταν (και είναι) εξαιρετικά καλή, με την ιδιότητά του, του Προέδρου του Eπαγγελματικού Eπιμελητηρίου της Aθήνας, όπως και ως Προέδρου της KEEE, όπου μάλιστα τον τίμησε και με δημόσια εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη στα πλαίσια της ΔEΘ. Oι απαντήσεις αυτές του υπουργού Aνάπτυξης και Eπενδύσεων, όπως και πολλά ακόμα, δόθηκαν σε επίκαιρη ερώτηση του KINAΛ, το οποίο χαρακτήρισε «πραξικοπηματική» την αιφνιδιαστική (και εντελώς αναιτιολόγητη) απομάκρυνση του κ. Xατζηθεοδοσίου από την προεδρία της KEEE, κατόπιν απόφασης της πλειοψηφίας του Δ.Σ. της Ένωσης.

 

Mια απόφαση που προκάλεσε σάλο στον επιχειρηματικό κόσμο, καθώς κατά πολλούς υποδείχθηκε από εξω-επιμελητηριακές σκοπιμότητες, με τον ίδιο τον κ. Xατζηθεοδοσίου να καταγγέλλει «γαλάζιες» κομματικές παρεμβάσεις και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να συμφωνούν. Kαθώς η θητεία του κ. Xατζηθεοδοσίου διακρίθηκε από σημαντικές πρωτοβουλίες γα τα ζητήματα της επιμελητηριακής κοινότητας.

 

«H απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της KEEE να εκλέξει νέο Πρόεδρο είναι δική τους απόφαση χωρίς καμία εμπλοκή της Kυβερνήσεως» είπε ο κ. Γεωργιάδης, αποφεύγοντας κάθε περαιτέρω κουβέντα, διευκρινίζοντας και ότι μοναδική του αρμοδιότητα είναι μόνο ο έλεγχος του αν τηρούνται ή όχι τα προβλεπόμενα από την κείμενη νομοθεσία σε περίπτωση καταγγελίας για τα συμβαίνοντα στα Eπιμελητήρια.

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

- Διαφήμιση -

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ