«Σάλο έχει προκαλέσει στο πανελλήνιο η απαράδεκτη εικόνα με τους σωρούς σκουπιδιών στη διάσημη παραλία του Ναυαγίου στη Ζάκυνθο, γεγονός που αποκαλύπτει με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο την εγκληματική αμέλεια για τις απαράδεκτες συνθήκες επισκεψιμότητας στην εν λόγω παραλία, καθώς και τη διαχειριστική ανεπάρκεια των αρμοδίων!», τονίζουν σε κοινή τους δήλωση η τομεάρχης Τουρισμού της Κ.Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κατερίνα Νοτοπούλου και ο αναπληρωτής τομεάρχης Τουρισμού Αλέξανδρος Αυλωνίτης.
Οπως επισημαίνουν, «έχουν περάσει περισσότεροι από 6 μήνες από τότε που ο κ. Κικίλιας δήλωνε από το βήμα της Βουλής ότι δίνεται λύση σε ένα χρόνιο πρόβλημα, ότι έχει γίνει προσεκτική μελέτη για το τι μπορεί να γίνει μέχρι το καλοκαίρι, ότι φέρνουν διάταξη αποκλειστικά για τις άμεσες και επείγουσες ανάγκες που έχει ο δεύτερος πιο φωτογραφισμένος προορισμός στην Ελλάδα. Μέσα σε 6 μήνες οι έμπειρες υπηρεσίες του Υπουργείου Τουρισμού θα μπορούσαν να προβούν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την προστασία του Ναυαγίου. Κάτι τέτοιο όμως δεν εξυπηρετεί τα σχέδια και μάλιστα τα προεκλογικά του Υπουργού Τουρισμού για «δωράκια» προς τους φιλικά προσκείμενους με την μέθοδο των απευθείας αναθέσεων.
Όσο και αν οι κυβερνητικοί παράγοντες προσπαθούν να εμφανίσουν ως μόνο υπεύθυνο για αυτήν την αλγεινή κατάσταση το Δήμο Ζακύνθου, δεν μπορούν να κρύψουν τις μεγάλες ευθύνες των ίδιων και της, δικής τους επινόησης, Επιτροπής Διαχείρισης που βάσει του συστατικού της νόμου δημιουργήθηκε ώστε να αναλάβει τη “διενέργεια πάσης φύσεως πράξεων διοίκησης και διαχείρισης” σε όλη την περιοχή του Ναυαγίου.
Ντροπή σας κύριοι!
Γιατί δεν ομολογείτε πως ουδέποτε ενδιαφερθήκατε για την ορθολογική και βιώσιμη διαχείριση της διάσημης παραλίας, παρά μόνο για το “πακέτο” απευθείας αναθέσεων της αμφιλεγόμενης, όσο και κοστοβόρας, “συντήρησης” του σκαριού;
Γιατί δεν παραδέχεστε πως παρόλες τις αντιρρήσεις σύσσωμης της αντιπολίτευσης και της πληγείσας τοπικής κοινωνίας, το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι η υφαρπαγή του πλατώματος θέασης του Ναυαγίου, η διάνοιξη ενός παράτυπου δρόμου “διαφυγής” από και προς αυτό, και η διαφαινόμενη “οικοπεδοποίηση” της περιοχής;
Και κυρίως αφού μετρηθήκατε και βρεθήκατε ανεπαρκείς, γιατί δεν εγκαταλείπετε την καταστροφική σας παρέμβαση, παραδίδοντας τη βιώσιμη διαχείριση της περιοχής στις υγιείς δυνάμεις της τοπικής κοινωνίας;».