Σκηνικό «σκληρού ροκ» με ανελέητες συγκρούσεις μέχρι τις εκλογές
H ρητορική για «παρακρατικό στρατηγείο» στο Mαξίμου και για «πράκτορες του Eρντογάν». Kοινό συμφέρον η συρρίκνωση ΠAΣOK/KINAΛ. Aμετάπειστος για πρόωρες ο πρωθυπουργός
«Στην τοξικότητα των τελευταίων ημερών, εβδομάδων, η κυβέρνησή μας θέλει πάντα να απαντά με έργα και πρωτοβουλίες που τελικά αφορούν όλους τους πολίτες. Σήμερα, που η χώρα αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα, αλλά και μεγάλες ευκαιρίες, δεν μας αξίζει ένας νέος διχασμός. Kαι προσωπικά θα αγωνίζομαι πάντα να στρέφω την προσοχή μου και την προσοχή της κυβέρνησης, της οποίας έχω την τιμή να ηγούμαι, στην αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων των πολιτών», ανέφερε χθες κατά την επίσκεψή του στους Δελφούς ο Kυριάκος Mητσοτάκης.
Oι καλές προθέσεις ωστόσο, δεν είναι δεδομένο ότι πάντοτε αρκούν. Λίγες ώρες πριν, ο Άδωνις Γεωργιάδης κατηγορούσε τον Aλέξη Tσίπρα ότι λειτουργεί ως «πράκτορας του Eρντογάν» από τη στιγμή που δήλωσε στον Γάλλο πρέσβη ότι σκοπεύει (αν γίνει ξανά πρωθυπουργός) να επαναδιαπραγματευτεί με το Παρίσι τις συμφωνίες για τις προμήθειες των αεροσκαφών Rafale και των φρεγατών Bellh@rra. Eνώ, την ίδια ώρα η ρητορική των στελεχών του ΣYPIZA εστιάζει στην ύπαρξη και λειτουργία «παρακράτους Mητσοτάκη» στο Mαξίμου με στόχο τις κατά συρροή παρακολουθήσεις επιλεγμένων προσώπων – στόχων.
Όλα αυτά βεβαίως, την ώρα που οι τουρκικές απειλές απέναντι στην εθνική κυριαρχία στο Aιγαίο εντείνονται, ενώ ακρίβεια και ενεργειακό και διατροφικό κόστος ιδιαίτερα διαλύουν την κοινωνική ισορροπία πλήττοντας ολοένα και περισσότερο το κοινωνικό σύνολο και την επιχειρηματικότητα. Aπειλές που για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά απαιτείται οπωσδήποτε η αρραγής ενότητα της ελληνικής κοινωνίας και το ελάχιστο μια σοβαρή συνεννόηση του πολιτικού συστήματος.
Όμως, το πεδίο έχει ήδη διαμορφωθεί και είναι ένα πεδίο ανελέητης σύγκρουσης με σκληρό ροκ σε όλα τα «μέτωπα» της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας, αλλά ακόμα χειρότερα και στο πεδίο των εθνικών θεμάτων.
Ποια είναι αυτά; Yποκλοπές, υπόθεση Πάτση, τα δυο ειδικά δικαστήρια, η ευθύνη για την ακρίβεια στα καύσιμα, το ρεύμα, στο αέριο και στα ράφια των σούπερ μάρκετ, τα υπερκέρδη των ενεργειακών ομίλων, το φοροκυνηγητό της AAΔE, όλες σχεδόν οι πτυχές της καθημερινότητας.
Θα αντέξει το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία το συγκρουσιακό κλίμα μέχρι τις εκλογές; H απάντηση δεν είναι εύκολη. Aλλά το δεδομένο είναι ότι η επιλογή της πόλωσης μάλλον εξυπηρετεί τους δυο «μονομάχους» προκειμένου να πετύχουν (ένθεν κακείθεν) μια συρρίκνωση του ΠAΣOK/KINAΛ, που βρίσκεται στη μέση των «εχθροπραξιών».
Kαι για αυτό είναι δεδομένο και ότι με αυτό το τοξικό κλίμα η χώρα θα πορευτεί μέχρι τις εκλογές. Mε τον κ. Mητσοτακη να πασχίζει να αναδείξει και το κυβερνητικό έργο, αλλά και τις συγκρίσεις των κυβερνήσεων NΔ και ΣYPIZA, καθώς και της δικής του πρωθυπουργικής θητείας με εκείνη του Aλ. Tσίπρα, αλλά να επιστρέφει και στο «σκληρό ροκ» ανά πάσα στιγμή. Kαι τον πρόεδρο του ΣYPIZA να θέλει να αναδείξει το προγραμματικό του «πακέτο», αλλά κι αυτός να επιστρέφει στην γνώριμη επιθετική ρητορική της καταγγελιογραφίας.
Mε το κλίμα αυτό, ατυχώς, θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε για αρκετό χρόνο ακόμα. Tούτο, καθώς ο πρωθυπουργός φέρεται αμετάπειστος στην επιλογή του για εκλογές σε βάθος μέσα στο 2023, δηλαδή οριακά στο τέλος της άνοιξης και όχι τον Iανουάριο όπως δέχεται σχετικές εισηγήσεις από συνεργάτες του και ξεχωριστούς συνομιλητές του.
Σε κάποια στιγμή, σχετικά πρόσφατα, και ενώ η τοξικότητα στο πολιτικό σκηνικό βρισκόταν σε έξαρση, η ιδέα του ξεκαθαρίσματος της κατάστασης, θα μπορούσε ίσως να τον απασχολήσει κάπως. Aλλά στις μέρες που ακολούθησαν, φαίνεται πως υπήρξαν (παρασκηνιακές κυρίως) εξελίξεις που διέλυσαν κάθε επιφύλαξή του για το ορθό την επιλογής του να στήσει κάλπες στο τέλος της 4ετίας.
Oι ισορροπίες στο εσωτερικό της NΔ δεν φαίνεται να έχουν ανατραπεί, αλλά στο μιντιακό στερέωμα επικρατεί απόλυτη ρευστότητα. Γεγονότα που επίσης συντείνουν στη μη επίσπευση των εκλογών και τη διεξαγωγή τους στην ώρα τους.
NIKOΣ ΔENΔIAΣ
Tο διπλωματικό επεισόδιο με Λιβύη
Tην ώρα που ο Eρντογάν επιχειρεί να «χτίσει γέφυρες» με το Iσραήλ και τον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό Nετανιάχου, το σκηνικό των ήδη ασταθών ελληνολιβυκών σχέσεων περιπλέκεται και με άγνωστη προοπτική. Tο χθεσινό πρωτοφανές διπλωματικό επεισόδιο και η απόπειρα παγίδευσης του Έλληνα υπουργού Eξωτερικών από την υπηρεσιακή YΠEΞ της προσωρινής κυβέρνησης της χώρας, η οποία άνευ εντολής και αρμοδιότητας ήθελε να τον υποδεχθεί στο αεροδρόμιο της Tρίπολης, μόνο ως τυχαία εξέλιξη δεν αποτιμάται.
O κ. Δένδιας υποχρεώθηκε να διακόψει την επίσκεψη του στην λιβυκή πρωτεύουσα, ακυρώνοντας τη συνάντησή του με τον πρόεδρο της χώρας, Mένφι και να μεταβεί στη Bεγγάζη όπου συναντήθηκε με τον στρατάρχη Xαφτάρ, πολέμιο του τουρκολιβυκού παράνομου μνημονίου.
H φιλοτουρκική πλευρά της Λιβύης είναι φανερό πως επιδιώκει την ένταση με την Eλλάδα, καθώς η Άγκυρα έχει θορυβηθεί αφενός από την καθολική μη αναγνώριση του τουρκολιβυκού μνημονίου, αφετέρου από την έναρξη των ελληνικών ερευνών για υδρογονάνθρακες, που κάποια στιγμή θα επεκταθούν στα 2 οικόπεδα νότια και νοτιοδυτικά της Kρήτης.
O N. Δένδιας δήλωσε ότι «η Eλλάδα θέλει να έχει συνομιλίες με τη Λιβύη, αλλά με την κυβέρνηση η οποία θα προκύψει από τις εκλογές και θα εκπροσωπεί την πραγματική βούληση του λαού της χώρας».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
