Για την βαθιά κρίση στη Δικαιοσύνη μίλησε σήμερα στο υπουργικό συμβούλιο ο υπουργός Δικαιοσύνης, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, κατά την παρουσίαση του πολυνομοσχεδίου για «τη δίκαιη δίκη και την αντιμετώπιση φαινομένων αρνησιδικίας».
Ο κ. Παπαϊωάννου αναφέρθηκε στην καθυστέρηση απονομής της Δικαιοσύνης λέγοντας ότι «στη χώρα μας δεν έχουμε καθυστερήσεις, έχουμε αρνησιδικία», η οποία επιδεινώνεται και «συμβάλλει αποφασιστικά στην επικράτηση πολύμορφης ανομίας και ατιμωρησίας».
Επίσης ο υπουργός έδωσε τα εξής στοιχεία για σημερινή κατάσταση στον χώρο της Δικαιοσύνης:
– Από το 1997 μέχρι σήμερα, η χώρα μας έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε 360 υποθέσεις για υπερβολικές καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης, από όλα τα δικαστήρια, πολιτικά, ποινικά και διοικητικά.
– Υπάρχει υπόθεση για την οποία καταδικάστηκε η χώρα μας, γιατί καθυστέρησε η έκδοση απόφασης 27 ολόκληρα χρόνια.
– Καταδικαστήκαμε σχετικά και έχουμε καταβάλει μέχρι σήμερα 8.420.822 ευρώ για χρηματικές αποζημιώσεις και ηθική ικανοποίηση με αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
– Η Ελλάδα κατέχει το θλιβερό προνόμιο να είναι τέταρτη κατά σειρά μεταξύ των 47 κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης που συστηματικά και κατ’ επανάληψη παραβιάζει τον εύλογο χρόνο στην απονομή της Δικαιοσύνης.
– Μόνο στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών υποβλήθηκαν 288.739 μηνύσεις το δικαστικό έτος 2010-2011. Εισήχθησαν στα Μονομελή και Τριμελή Πλημμελειοδικεία 117.247 υποθέσεις. Κατά την έναρξη του τρέχοντος έτους εκκρεμούσαν προς εκδίκαση, στο Τριμελές 46.510, στο Μονομελές 88.564, στα Ασφαλιστικά 7.541, στο Τριμελές Ανηλίκων 157 και στο Μονομελές Ανηλίκων 1.743 υποθέσεις. Στα Τριμελή Πλημμελειοδικεία με εξαίρεση τα Αυτόφωρα, δεν εκδικάζονται κατά μέσο όρο πάνω από 10 υποθέσεις.
– Για τις πολιτικές υποθέσεις το προηγούμενο δικαστικό έτος 2010-2011 εισήχθησαν 196.623 και εκδόθηκαν 132.870 αποφάσεις.
– Για τα Διοικητικά Δικαστήρια το σύνολο των εκκρεμών υποθέσεων ανέρχονταν τον Ιούλιο του 2011 σε 466.219. Έως τις 20.7.2011 εκκρεμούσαν 165.452 φορολογικές και τελωνειακές υποθέσεις.
– Στο Συμβούλιο της Επικρατείας οι εκκρεμείς υποθέσεις το 2010 ανέρχονται σε 35.631, το 2009 ήταν 31.699 και από αυτές περαιώθηκαν οι 8.700.
– Στο Ελεγκτικό Συνέδριο οι εκκρεμείς για προσδιορισμό υποθέσεις από το 2005 μέχρι τις 30.9.2011 ανέρχονταν σε 30.365».
Σχετικά με τον προσδιορισμό των νέων υποθέσεων (καθορισμός δικασίμων) η κατάσταση είναι «εξίσου δραματική», υπογράμμισε ο Παπαϊωάννου και προσέθεσε:
«Στο Πρωτοδικείο Αθηνών στα ασφαλιστικά μέτρα χορηγείται δικάσιμος για τον Ιούνιο του 2012, στις μισθωτικές διαφορές για τον Οκτώβριο του 2013, στις εργατικές διαφορές για τον Ιούνιο του 2014, στην τακτική διαδικασία για τον Οκτώβριο του 2015, στα συναινετικά διαζύγια για τον Ιανουάριο του 2013, στις εμπορικές διαφορές για τον Φεβρουάριο του 2015 και στις διατροφές για τον Ιανουάριο του 2013».
«Ακόμη πιο δραματική» είναι η κατάσταση στα Διοικητικά Δικαστήρια και το Συμβούλιο της Επικρατείας ως προς τον προσδιορισμό των νέων υποθέσεων, ανέφερε ο υπουργός.
Ειδικότερα, στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών ο προσδιορισμός νεοεισερχομένων υποθέσεων, δηλαδή ο ορισμός δικάσιμου γίνεται έπειτα από τρία χρόνια, στο Διοικητικό Εφετείο μετά από ενάμισι χρόνο και στο Συμβούλιο Επικρατείας κατά μέσο όρο μετά από δύο χρόνια.
Παράλληλα, ο κ. Παπαϊωάννου ανέφερε ότι «στο πλαίσιο των γενικότερων διαρθρωτικών αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα μας, και αυτό καλείται να εφαρμόσει η ελληνική κυβέρνηση, προτεραιότητα αποτελεί και η ριζική αναμόρφωση του αργού και άδικου δικαιϊκού μας συστήματος, αφού, πλέον των άλλων, είναι αναγκαίος όρος για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, την αναθέρμανση της οικονομικής δραστηριότητας και την ανάπτυξη».
Ο Παπαϊωάννου ανέπτυξε τις τροποποιήσεις που θα επέλθουν σε όλους τους άξονες του Δικαίου (Ποινικό, Διοικητικό κ.λπ.), ενώ δήλωσε ότι «μέχρι την τελευταία στιγμή ψήφισης του νομοσχεδίου είναι ανοιχτός σε διάλογο και παρατηρήσεις που τυχόν θα υποβληθούν, σε επιμέρους ζητήματα», τονίζοντας, όμως, παράλληλα και ιδιαίτερα ότι «δεν θα υποχωρήσει στο βασικό κορμό του νομοσχεδίου».
