Το ΚΚΕ, όπως όλα δείχνουν, σκληραίνει τη στάση του εν όψει και των επερχόμενων εκλογών. Η πρόσφατη έφοδος του ΠΑΜΕ στη συνάντηση της ΓΣΕΕ με τις εργοδοτικές οργανώσεις, δε θα είναι η τελευταία, διαμηνύουν στελέχη του κόμματος.
Μάλιστα καλούν σε μετωπική αναμέτρηση με τους εργοδότες, παράλληλα με το σταθερό μέτωπο που έχουν με την τρικομματική κυβέρνηση. Για όσους ξέρουν τις συντεταγμένες στις οποίες κινείται ο Περισσός αυτό σημαίνει ότι από εδώ και πέρα δεν θα αφήσουν σε χλωρό κλαρί όσους θεωρούν «ταξικούς εχθρούς».
Η στάση του ΚΚΕ, πάντως, έχει θορυβήσει όσους πολιτικούς παράγοντες ενδιαφέρονται για τη δημιουργία συναινέσεων αυτή τη δύσκολη εποχή. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης, πρότεινε να συνεδριάζουν στο εξής στη βουλή οι κοινωνικοί εταίροι προκειμένου να αποφεύγουν δυσάρεστα συναπαντήματα, με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ.
Από την άλλη πλευρά το ΚΚΕ απορρίπτει επίμονα τις διαδοχικές προσκλήσεις για συνεργασία που απευθύνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, θεωρώντας ότι η Κουμουνδούρου λειτουργεί ουσιαστικά ως βαλβίδα εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας και η όποια δημοσκοπική άνοδος που καταγράφεται είναι συγκυριακή.
Με αφορμή αυτή την επίμονη άρνηση πάντως κάποιοι στο περιστύλιο της βουλής σχολιάζουν δεικτικά ότι είναι πολύ μακρινή η εποχή που ο Περισσός συνεργάστηκε με τη δεξιά του Κώστα Μητσοτάκη, ώστε να φυσά σήμερα και το γιαούρτι μιας ενδεχόμενης συνεργασίας με δυνάμεις αριστεράς.
Όλα αυτά τη στιγμή μάλιστα, που διαδοχικές δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν μία ενισχυμένη δυναμική των κομμάτων της αριστεράς, τα οποία ενισχύονται από το φυλλορρόημα του ΠΑΣΟΚ το οποίο βιώνει πρωτοφανή κρίση.
Στην πολιτική το άθροισμα δυνάμεων δεν οδηγεί σε βέβαια μαθηματικά αποτελέσματα, όμως η ενότητα της αριστεράς δεν είναι μια απλή μαθηματική υπόθεση…
