«Όχι» σε οιαδήποτε εμπλοκή – συμμετοχή της χώρας μας σε «ιμπεριαλιστικούς πολέμους» λέει το ΚΚΕ, με μακροσκελή ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής.
Όπως μεταξύ άλλων επισημαίνεται στην ανακοίνωση του Περισσού, «η καπιταλιστική κρίση, οι δυσκολίες στη διαχείρισή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη, αλλά και στις ΗΠΑ, οι συνέπειές της ακόμη και στις καπιταλιστικές οικονομίες που εξακολουθούν να έχουν προς το παρόν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, δυναμώνουν τους ανταγωνισμούς, τις αντιθέσεις και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα στη Νοτιοανατολική Ασία, στην Κασπία και στην Κεντρική Ασία, στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική».
Ως «άκρως επικίνδυνες» χαρακτηρίζονται οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή, «γεγονός που εκδηλώνεται με την υλοποίηση σχεδίου ιμπεριαλιστικής επέμβασης για την επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μεγάλων οικονομικών ομίλων κρατών-μελών της ΕΕ και των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, την Βόρεια Αφρική, στον Περσικό Κόλπο, για την απόκτηση γεωστρατηγικού πλεονεκτήματος στον ανταγωνισμό με την Ρωσία, την Κίνα, τη συμμαχία των BRICS, που απειλούν την αμερικανική παγκόσμια πρωτοκαθεδρία στην ιμπεριαλιστική ‘πυραμίδα’».
Η κατάσταση αυτή, υποστηρίζει το ΚΚΕ, συνδυάζεται με τη διοχέτευση κεφαλαίων σε πολεμικές συγκρούσεις ως μέσο ελέγχου της καπιταλιστικής κρίση, με τις εξελίξεις να θέτουν συνεχώς και πιο επίμονα τη σχέση καπιταλισμός – κρίση πόλεμος.
Σύμφωνα με τον Περισσό, πίσω από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ με πρωτεργάτες τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία, στο Αφγανιστάν το 2001, στο Ιράκ το 2003 και πρόσφατα στη Λιβύη, είναι ο έλεγχος και η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των μεταφορικών «αρτηριών», «για να αποκτήσουν περισσότερα κέρδη τα μονοπώλια, κατακτώντας μεγαλύτερα μερίδια των αγορών». «Οι πόλεμοι αυτοί», σημειώνεται, «οργανώθηκαν και πραγματοποιήθηκαν με τη χρησιμοποίηση των προσχημάτων της «πάταξης της τρομοκρατίας», τη «χορήγηση ανθρωπιστικής βοήθειας» και άλλα που «χρησιμοποιούνται και πάλι σήμερα στην προετοιμασία του νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου ενάντια στη Συρία και το Ιράν».
Η ένοπλη σύγκρουση στη Συρία, παρουσιάζει συνεχώς νέα στοιχεία, εξελίξεις, που συνδέονται με την ξένη επέμβαση στις υποθέσεις της Συρίας, συνεχίζει η ανακοίνωση του ΚΚΕ, και οι θέσεις για «ζώνες απαγόρευσης πτήσεων», «ζώνες προστασίας των προσφύγων», αλλά και η αναγνώριση κυβέρνησης αντικαθεστωτικών, εντάσσονται στο σχεδιασμό προετοιμασίας ιμπεριαλιστικής επίθεσης, ενώ γίνεται λόγος για πιθανή προβοκάτσια και στρατιωτική επέμβαση, όπως στην περίπτωση του Ιράκ.
Όπως εκτιμάται, η αποδυνάμωση του συριακού καθεστώτος, ή ακόμη κι η ανατροπή του, «μπορεί να ανοίξει την ‘όρεξη’ όχι μόνο σε ιμπεριαλιστικά σχέδια επίθεσης κατά του Ιράν, αλλά και σε νέους διαμελισμούς κρατών της περιοχής, σε ντόμινο αποσταθεροποίησης και αιματοχυσιών, κάτι που θα φέρει νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις». Στο σημείο αυτό το ΚΚΕ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι πανηγυρισμοί για τη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη» ήταν αβάσιμοι καθώς είτε «υποτιμούσαν είτε αποσιωπούσαν τις ιμπεριαλιστικές στοχεύσεις του σχεδίου για τη ‘νέα Μέση Ανατολή’, αλλά και τις επιδιώξεις των αστικών τάξεων των χωρών αυτών να χειραγωγήσουν τις λαϊκές αντιδράσεις.
Σε αυτές τις συνθήκες το ΚΚΕ τονίζει ότι η πορεία της Συρίας είναι εσωτερική της υπόθεση, διευκρινίζοντας ταυτόχρονα πως η αντίθεσή του σε μια πιθανή ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, ή ανάλογη επίθεση στο Ιράν, δεν σημαίνει παραίτηση από την κριτική στάση που διατηρεί τη Κόμμα απέναντι στα αστικά καθεστώτα αυτών των χωρών. Την ίδια στιγμή, σημειώνεται, η κατάσταση περιπλέκεται λόγω της όξυνσης των ανταγωνισμών που προκαλούνται για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κύπρου, τις έρευνες σε Ελληνικές περιοχές, αλλά και την ένταση των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας.
