Το ευρώ έχει κάνει την Ελλάδα πόλο έλξης μεταναστών! Το δίλημμα του νομίσματος έχει βαρύνοντα ρόλο στο μεταναστευτικό, ενώ σε συνδυασμό με το Δουβλίνο ΙΙ, δημιουργεί εκρηκτικό μείγμα.
Αυτά είναι τα συμπεράσματα έρευνας που διεξήγαγε επιστημονική ομάδα, εκ μέρους του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, στο οποίο πρωτοστατεί ο Αλέκος Αλαβάνος, υπερασπιζόμενος την άποψη ότι η Ελλάδα πρέπει να φύγει από την Ευρωζώνη για να ορθοποδήσει.
Στο πλαίσιο καμπάνιας για την ανάγκη να προετοιμαστεί η Ελλάδα με ένα «Σχέδιο Β’» για την έξοδο από το ευρώ, ομάδα επιστημόνων διενήργησε έρευνα, με δείγμα 540 μετανάστες, άντρες και γυναίκες, που προέρχονται από τις κεντρικές συνοικίες της Αθήνας, ιδιαίτερα εκείνες στις οποίες συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός αλλοδαπών. Στόχος να διερευνηθεί αν το το δίλημμα του νομίσματος έχει βαρύνουσα σημασία στο μεταναστευτικό και αν λειτουργεί ως κριτήριο για τον ερχομό και την παραμονή στην Ελλάδα μεταναστών.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι : το 86% των μεταναστών τάσσεται υπέρ του ευρώ στην Ελλάδα, το 10% υπέρ της δραχμής ενώ το 74% των μεταναστών επιθυμεί να πάει σε άλλη χώρα της Ευρωζώνης σε περίπτωση που η Ελλάδα εκδώσει εθνικό νόμισμα.
«Το σκληρό ευρώ είναι ένας από τους κύριους λόγους του μεγάλου ρεύματος προς τη χώρα μας», επεσήμανε ο κ. Αλαβάνος κατά την παρέμβασή του, στην ειδική ημερίδα, με τίτλο «Ευρώ και μετανάστευση – Απόπειρα προβληματισμού», που πραγματοποιήθηκε , την Τετάρτη (12.12.2012) στα γραφεία του Τεχνικού Επιμελητηρίου στην Αθήνα.
Τόσο το ευρώ όσο και η Συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ αποτελούν , σύμφωνα με το Μέτωπο Αλληλεγγύης, τους βασικούς παράγοντες διαμόρφωσης του μεταναστευτικού ζητήματος στην Ελλάδα. Με βάση τη συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ , όσοι αναζητούν μια καλύτερη τύχη από την Ασία και την Αφρική εγκλωβίζονται στην ευρωπαϊκή χώρα άφιξης. «Θύματα αυτής της πολιτικής είναι και οι μετανάστες και οι Έλληνες κάτοικοι των υποβαθμισμένων συνοικιών. Συνοικίες σε παρακμή, εγκατάλειψη και εξαθλίωση, μίσος και φόβος, εγκλωβισμός σε γκέτο, ρατσισμός, φυτώριο εγκληματικής ναζιστικής βίας, της πιο άγριας ίσως σε ολόκληρη την Ευρώπη», τόνισε ο κ. Αλαβάνος.
Και πρόσθεσε: «Πρέπει να σπάσουμε τον κλοιό που έχει δημιουργήσει το Δουβλίνο ΙΙ μαζί με το ευρώ, να γκρεμίσουμε τα τείχη φυλακής με τα οποία έχει περιβάλλει η Ευρωζώνη τη χώρα μας. Για το καλό και των μεταναστών και των ντόπιων κατοίκων. Αποδεικνύεται ότι μπορούμε».
Η ομάδα τεκμηρίωσης του Μετώπου διερεύνησε τον ρόλο που παίζει η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη σε σχέση με το γεγονός ότι εδώ συγκεντρώνεται το μεγάλο μέρος της οικονομικής μετανάστευσης προς όλη την ήπειρο. Όπως σημείωσε ο κ. Αλαβάνος: «Το ευρώ είναι το «κλειδί» στο μεγάλο παράδοξο: χιλιάδες μετανάστες που αναζητούν απεγνωσμένα εργασία κατευθύνονται σε μια χώρα μικρή, με τη μεγαλύτερη ύφεση στον ευρωπαϊκό χώρο, με μηδενική σχεδόν οικονομική δραστηριότητα, με πλήρη σχεδόν παύση της οικοδομής και της βιομηχανίας, με ασύλληπτη ανεργία, με αποδυναμωμένη αγοραστική δύναμη. Δεν επιλέγεται καμία άλλη βαλκανική χώρα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δεν έχει την ύφεση και την ανεργία της Ελλάδας, δεν έχει όμως και το ευρώ, με υπερπολλαπλάσια αξία στις χώρες προέλευσης των μεταναστών».
Όμως, για να δημιουργηθεί αυτή η κατάσταση, χρειάζεται, όπως υπογράμμισε, μαζί με το ευρώ και η Συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ.
Η ταυτότητα της έρευνας
Την έρευνα επιμελήθηκε , εκ μέρους του Μετώπου Αλληλεγγύης, η Ομάδα Τεκμηρίωσης του Σχεδίου Β’ . Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, «οι ερωτήσεις διατυπώθηκαν με τον πιο απλό τρόπο που ήταν δυνατό. Υπήρχαν τρεις ερωτήσεις με προκαθορισμένες εναλλακτικές δύο ή τρεις απαντήσεις και την επιλογή «Δεν Γνωρίζω/ Δεν Απαντώ».
Συμπεριλήφθηκαν οι απαντήσεις, μόνο εφόσον υπήρχε πλήρης συνεννόηση με τον ερωτώμενο μετανάστη στα ελληνικά, αγγλικά ή γαλλικά. Και μόνο εφόσον ο μετανάστης ήταν έτοιμος να απαντήσει, χωρίς επεξηγήσεις από τον ερωτώντα, που θα μπορούσε να επηρεάσει τον τρόπο απάντησής του. Η μόνη διευκόλυνση που δίνονταν σε όσους το αγνοούσαν ήταν ότι «δραχμή» είναι το εθνικό νόμισμα. Η συμμετοχή των ερωτώμενων υπήρξε πρόθυμη».
Στην ομάδα συγκέντρωσης και επεξεργασίας των απαντήσεων επικεφαλής ήταν η κυρία Κατερίνα Καστρίτη, λογίστρια.
Το δείγμα αφορά σε 540 μετανάστες, άντρες και γυναίκες. Προέρχονται από τις κεντρικές συνοικίες της Αθήνας, ιδιαίτερα από τις συνοικίες του Δήμου Αθήνας με μεγάλο μεταναστευτικό πληθυσμό.
