Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος αναμένεται εντός των προσεχών ημερών να αναλάβει πρωτοβουλίες προς τις κινήσεις και τα πρόσωπα που κινούνται στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Παρ’ ότι ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος απέκλεισε για μια ακόμα φορά την εκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο επιμένει στο προσκλητήριο συνεργασίας, αλλά και σε άρθρο που ανέβασε στην προσωπική του ιστοσελίδα θέτει το πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο για την ανασύνταξη του χώρου.
Είναι η δεύτερη Κυριακή που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανεβάζει άρθρο στην προσωπική του ιστοσελίδα . Την προηγούμενη, 3 Φεβρουαρίου, έγραψε για τα λάθη του ΔΝΤ και της προϋποθέσεις της εθνικής ανάκαμψης, περιγράφοντας τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην κατανόηση από τους εταίρους ότι δεν υπάρχουν «καθόλου μα καθόλου περιθώρια για πρόσθετες εισοδηματικές περικοπές» και από την ελληνική κοινωνία ότι είναι κρίσιμη «η κανονική εκτέλεση του προϋπολογισμού και η συνεπής προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων».
Στην πραγματικότητα χάραξε τον οδικό χάρτη του ΠΑΣΟΚ ως κόμματος ευθύνης, όπως περιγράφεται στη Διακήρυξη του, μεταξύ της ΝΔ από τα δεξιά, της ΔΗΜΑΡ και του ΣΥΡΙΖΑ από τα αριστερά.
Με το νέο άρθρο του ο κ. Βενιζέλος θέτει το πλαίσιο συνεργασίας με τις δυνάμεις της κεντροαριστεράς. Είναι φανερό ότι επιχειρεί, στην πορεία προς το συνέδριο, να ξεκαθαρίσει κρίσιμες πτυχές στο ιδεολογικό στίγμα του κόμματος, να στείλει μηνύματα εντός και εκτός ΠαΣοΚ και να αλλάξει την ατζέντα του εσωκομματικού διάλογου σε μια στιγμή που τα στελέχη έχουν επιδοθεί σε έναν εμφύλιο πόλεμο διεκδίκησης προσωπικών φιλοδοξιών.
Ο κ. Βενιζέλος επιθυμεί να σταματήσει αυτός ο άχαρος εμφύλιος και θα επιδιώξει στο συνέδριο τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση των στελεχών του ΠΑΣΟΚ κάτω από συγκεκριμένες αρχές και ιδεολογικές κατευθύνσεις, που θα απευθύνονται στην κοινωνία και όχι μόνο στο κομματικό ακροατήριο.
Στην ίδια βάση θα γίνει και το προσκλητήριο προς όσους έχουν διαγραφεί ή απομακρυνθεί από το κόμμα. Η συνάρτηση των δύο άρθρων του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, αλλά και των πρόσφατων παρεμβάσεών του, οδηγεί σε δύο συμπεράσματα: η αποχώρηση του ΠαΣοΚ από την κυβέρνηση φαντάζει δύσκολη, εκτός και αν υπάρξουν άλλες αποφάσεις στο συνέδριο με άγνωστες συνέπειες, και η προοπτική συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ απίθανη.
Στο νέο του άρθρο, με τίτλο «Ο κίνδυνος ιστορικής παλινδρόμησης της Ευρώπης και η ευθύνη των ευρωπαίων σοσιαλιστών και δημοκρατών», ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ξεκαθαρίζει ότι όταν αναφέρεται στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, αναφέρεται σε όλο το φάσμα που καλύπτει το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και την ομάδα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
«Εννοώ όλο το φάσμα της μη κομμουνιστικής Αριστεράς ή της κεντροαριστεράς, όπως λέμε στην Ελλάδα. Τα ονόματα έχουν πολύ μικρή σημασία, οι πραγματικές πολιτικές πολύ μεγάλη», επισημαίνει.
Μιλά για ιδεολογική και θεσμική ήττα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και περιγράφει τις συνθήκες ενός οικονομικού «μεσοπολέμου» ανάμεσα στην πρώτη φάση της κρίσης και σε μια ενδεχόμενη δεύτερη πιο σκληρή φάση στη σύγκρουση κρατών και αγορών.
Επίσης, παρατηρεί, ότι η σοσιαλδημοκρατία πρέπει να υπερβεί τον ορίζοντα των εθνικών οικονομικών στρατηγικών και να θέσει ξανά, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, τα θεμελιώδη ζητήματα της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων, του πολιτικού φιλελευθερισμού, της ιστορικής συνείδησης, της προτεραιότητας της πολιτικής. Να δίνει πρακτική απάντηση στα ζητήματα της διαχείρισης της χρηματοοικονομικής και δημοσιονομικής κρίσης, με τρόπο διορατικό σε σχέση με την πραγματική οικονομία, την ανάπτυξη και την απασχόληση.
«Οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές πρέπει να τίθενται πάντοτε στην πρώτη γραμμή του μετώπου με τις δυνάμεις της ιστορικής, πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής οπισθοδρόμησης ή με τις δυνάμεις του δήθεν προοδευτικού συντηρητισμού που επαγγέλλονται την ακινησία στο όνομα επιμέρους κεκτημένων», υπογραμμίζει ο κ. Βενιζέλος.
Και προσθέτει: «Με αυτή την αντίληψη για τις αξίες και τα πολιτικά προτάγματα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών συνδέεται το ΠΑΣΟΚ. Αυτές θέλει να εκφράζει και να διεκδικεί, όντας πάντοτε ανοικτό, πολιτικά και οργανωτικά, σε όσους συμφωνούν. Με ιδεολογική και πολιτική σαφήνεια, αλλά χωρίς στείρους κομματικούς πατριωτισμούς. Το επικείμενο Συνέδριο είναι, από την άποψη αυτή, ένα μεγάλο forum διαλόγου που δεν τελειώνει με το Συνέδριο, αλλά ενισχύεται έντονα από τις αποφάσεις του και τη δυναμική που αυτές, είμαι βέβαιος ότι θα έχουν».
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προαναγγέλλει στην ουσία ότι το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ θα λειτουργήσει ως εφαλτήριο για έναν ανοιχτό διάλογο διαρκείας με όλες τις ιδεολογικά συγγενείς δυνάμεις, στη βάση όμως συγκεκριμένου πλαισίου και διεκδικήσεων.
Οι έξι κινήσεις της κεντροαριστεράς που είχαν πάρει την πρωτοβουλία για την εκδήλωση του περασμένου Νοεμβρίου στο Γκάζι, σχεδιάζουν τώρα μια νέα εκδήλωση με στόχο τη δημιουργία ενός άτυπου φόρουμ διαλόγου για την ανασύνταξη του χώρου. Στην εκδήλωση θα προσκληθούν στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ αλλά όχι ως εκπρόσωποι των κομμάτων τους.
Η ΔΗΜΑΡ ωστόσο δεν διευκολύνει τις εξελίξεις. Στην απόφαση της ΚΕ του κόμματος αναφέρεται ότι στόχος είναι «ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Η ανασυγκρότηση αυτού του χώρου δεν αφορά κινήσεις κορυφής, αλλά έναν αστερισμό κινήσεων και προσώπων, που θα συσπειρωθούν με βάση τη φυσιογνωμία και το περιεχόμενο του δημοκρατικού σοσιαλισμού».
Ο κ. Κουβέλης φοβάται τις επιπτώσεις από μια ενδεχόμενη «συγκατοίκηση» με το ΠΑΣΟΚ σε έναν σχηματισμό τύπου «Ελιάς». Στο κόμμα του ωστόσο υπάρχουν κι άλλες φωνές. Ο Νίκος Μπίστης, στην ομιλία του στη ΚΕ επισήμανε ότι τώρα που το ΠΑΣΟΚ σταμάτησε την πτωτική του πορεία και από την καθημερινή διαχείριση «ενισχύεται το αρχηγικό προφιλ του Σαμαρά αλλά και του Βενιζέλου που χωρίς την δική του συνηγορία η κυβέρνηση θα είχε δυο φορές παραλύσει», η ΔΗΜΑΡ χάνει προς δύο κατευθύνσεις, προς τα αριστερά και προς τα δεξιά της.
«Είναι ανάγκη , είναι ζήτημα επιβίωσης της χώρας να συγκροτηθεί η μεγάλη μεταρρυθμιστική ευρωπαϊκή κεντροαριστερή παράταξη. Αυτή που κέρδισε στην Γαλλία, που θα κερδίσει στην Ιταλία , που ελπίζουμε ότι θα επιβάλλει τουλάχιστον συγκυβέρνηση στην Γερμανία», επεσήμανε.
Παράλληλα με τις διεργασίες στα δύο κόμματα του χώρου, διαμορφώνεται μια (δημοσκοπικά μετρήσιμη) απαίτηση των πολιτών που ανήκουν πολιτικά στο κέντρο και στην κεντροαριστερά, να εκφραστούν μέσα από νέες πολιτικές συμμαχίες. Η κινητικότητα στον χώρο αυτό είναι υπόγεια αλλά έντονη και δεν αποκλείεται να υπάρξουν ραγδαίες εξελίξεις, λένε πρόσωπα που συμμετέχουν στις συζητήσεις.
