Κλονισμό στη συνοχή της Ε.Ε. προβλέπει η γενική γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα στην «Καθημερινή της Κυριακής».
Μάλιστα, δεν αποκλείει τα επόμενα χρόνια να επικρατήσουν στις αστικές τάξεις χωρών ή ομάδων χωρών επιλογές για αποχώρησή τους από την Ευρωζώνη ή για έξωση χωρών από την ΕΕ ή δημιουργία νέων συμμαχιών.
Στο σημείο αυτό επαναμβάνει το αίτημα του ΚΚΕ για αποδέσμευση από την ΕΕ καθώς, όπως είπε, κάθε άλλη εξέλιξη θα σέρνει τον λαό στη στήριξη του ενός ή άλλου ιμπεριαλιστή.
Όπως υποστηρίζει, δεν θα υπάρξει ανακούφιση των πολιτών μετά το 2014 και αναφέρει πως η ανάκαμψη θα είναι αναιμική. «Καμία ανακούφιση δε θα υπάρχει. Η ανάκαμψη, και όταν ακόμη έρθει, θα είναι αναιμική, με υψηλά ποσοστά ανεργίας και δημιουργία προϋποθέσεων για νέα κρίση. Προαπαιτούμενο των επενδύσεων, τις οποίες όλα τα άλλα κόμματα εξωραΐζουν στα μάτια του λαού, είναι η δημιουργία πάμφθηνων εργαζομένων, νέα κίνητρα στο κεφάλαιο, σιγή νεκροταφείου για το λαό», προσθέτει.
Ακόμη η κ. Παπαρήγα συνδέει τις εξελίξεις στο Κυπριακό με τις συμμαχίες και τις συγκρούσεις για τους υδρογονάνθρακες, ενώ για την Ελλάδα προβλέπει ότι οι έρευνες οδηγούν σε διαπραγμάτευση κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Στο ερώτημα αν η μείωση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ οφείλεται και στην κάθετη άρνησή του για συμμετοχή στην κυβέρνηση, σημειώνει: «Η εκλογική δύναμη και επιρροή του ΚΚΕ είναι άμεσα συνυφασμένη με το επίπεδο ανάπτυξης του λαϊκού κινήματος, τη μαζικότητα και τον προσανατολισμό του, που πρέπει να είναι η ρήξη και η ανατροπή της σημερινής εξουσίας του κεφαλαίου. Ένα τέτοιο κίνημα θα μπορεί να αντιμετωπίσει και την όποια δικομματικού τύπου αντιπαράθεση, να μην εγκλωβίζεται στις διάφορες συνταγές αστικής διαχείρισης. Αυτός είναι ο πολιτικός στόχος του ΚΚΕ».
Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει πως «αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας εξετάσεις ως επίδοξος διαχειριστής της καπιταλιστικής οικονομίας και της βαθιάς της κρίσης, είναι υποχρεωμένος να προσαρμόζεται στους νόμους και τις ανάγκες αυτής της οικονομίας, που είναι ασυμβίβαστες με τις ανάγκες των εργαζομένων. Και το αποδεικνύει ο ίδιος με την εγκατάλειψη θέσεων, όπως πρόσφατα η αποκατάσταση των μισθών και των συντάξεων με ένα άρθρο ή η κατάργηση του χαρατσιού».
