Την ελπίδα ότι θα επιτευχθεί η αναγκαία πολιτική συμφωνία για την άρση των κοινωνικών αδικιών, για τη φροντίδα των αδύναμων, για τη δίκαιη αντιμετώπιση των γενεών, πάνω σε υγιή δημόσια οικονομικά, εξέφρασε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης, σε εκδήλωση του κόμματός του στο Γκάζι για «άμεση δράση για την κοινωνική προστασία».
«Μια νέα συμφωνία, η οποία δεν θα δανείζεται από το μέλλον για να εξυπηρετεί σημερινές ανάγκες και ταυτόχρονα δεν θα υποβαθμίζει την ζωή των πολιτών», σημείωσε.
Η κρίση, τόνισε, επιβάλλει την άσκηση συνεκτικής κοινωνικής πολιτικής σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους από την συρρίκνωσή του, στο όνομα δήθεν της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης.
Μάλιστα έκανε λόγο για παθογένειες που έχει το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα και που πρέπει να διορθωθούν για να προχωρήσει ο πολιτικός εξορθολογισμός του.
Για τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, το θέμα της ανεργίας και της ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους είναι το μεγάλο δίλημμα της εποχής μας, λόγω της κρίσης και ζητεί επίμονα απάντηση.
O κ. Κουβέλης ανέπτυξε τη πρόταση της ΔΗΜΑΡ, που περιλαμβάνει την αναμόρφωση των Συστημάτων Επιδότησης Ανεργίας με στόχο την αύξηση του χρόνου επιδότησης και διεύρυνση των ωφελούμενων, την υγειονομική περίθαλψη όλων των εγγεγραμμένων ανέργων χωρίς προϋποθέσεις και έκτακτες και εκτεταμένες δράσεις ένταξης των ανέργων σε προγράμματα άμεσης δημιουργίας θέσεων απασχόλησης μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα, εργασιακής τοποθέτησης και στοχευμένης κατάρτισης.
Ειδικότερα για την αντιμετώπιση της αυξημένης ανεργίας των νέων πρότεινε νέες δράσεις με τη συνδρομή των δήμων για ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας και απασχόλησης και άσκησε κριτική σε όσους εκμεταλλεύονται την κρίση και δεν καταβάλλουν αμοιβές στους εργαζόμενους υπονομεύοντας την κοινωνική συνοχή.
Στη συνέχεια ο κ. Κουβέλης υπογράμμισε ότι η ΔΗΜΑΡ έχει διακηρυγμένο στόχο και διεκδίκηση τη διατήρηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Ενός μοντέλου, συμπλήρωσε, που χρειάζεται προσαρμογή, αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, αλλά ταυτόχρονα χρειάζεται υπεράσπιση.
«Γνωρίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις υπαρκτές αδυναμίες της, παρά την κυριαρχία συντηρητικών δυνάμεων και παρά τον ηγεμονικό ρόλο της συντηρητικής Γερμανίας, παραμένει το πιο ευνοϊκό πεδίο για τις δυνάμεις τις εργασίας, για τις λαϊκές τάξεις, για προοδευτικές κοινωνικές πολιτικές. Όμως, επίσης, γνωρίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα προχωρήσει μόνο αν ανανεώσει το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο της ευημερίας, της ασφάλειας, της αναδιανομής», επεσήμανε.
Τέλος ανέφερε ότι «οφείλουμε να τονίζουμε, με κάθε ευκαιρία, την αξία του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, ιδιαίτερα σήμερα, που παρατηρείται αύξηση του ευρωσκεπτικισμού. Του ευρωσκεπτικισμού, που οφείλεται στη λιτότητα, την ανεργία και την κοινωνική δυσπραγία».
