Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν χωράει στα μνημόνια, τονίζει ο υπεύθυνος του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Δραγασάκης, ενώ θεωρεί ως βέβαιη τη λήψη νέων μέτρων έως το φθινόπωρο.
Ο κ. Δραγασάκης τάσσεται κατά της συνέχισης της λειτουργίας των τάσεων ως κόμματα μέσα στο κόμμα και υπέρ του ανοίγματος του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία, καθώς «οργανισμοί που κλείνονται στον εαυτό τους είναι θνησιγενείς».
Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξη στην Real News:
– Η κυβέρνηση επενδύει σε ένα κούρεμα του χρέους μετά τις γερμανικές εκλογές. Πόσο πιθανή και κυρίως πόσο βιώσιμη θεωρείτε μία τέτοια εξέλιξη;
Ένα νέο «κούρεμα» του χρέους είναι όχι απλώς πιθανό, αλλά αναπόφευκτο. Το θέμα είναι ποιος θα θέσει τους στόχους και τους όρους. Διότι από το προηγούμενο «κούρεμα» (PSI) η ζημιά ήταν μεγαλύτερη από τα όποια οφέλη.
– Πρόσφατα η γερμανίδα καγκελάριος υποστήριξε πως η μείωση των χρεών στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας πραγματοποιείται «με λογικό και εφικτό τρόπο, χωρίς να απαιτούμε οι χώρες να αποπληρώσουν αμέσως τα παλιά τους χρέη». Πώς σχολιάζετε αυτή την άποψη της κ. Μέρκελ;
Η λογική της κ. Μέρκελ είναι ότι το χρέος πρέπει να πληρωθεί έστω και σε μεγαλύτερη χρονική διάρκεια. Η κ. Μέρκελ γνωρίζει πολύ καλά πως αν η Γερμανία πλήρωνε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ολόκληρο το χρέος της δεν θα βρισκόταν στη σημερινή οικονομική θέση.
Ένας από τους λόγους που βοήθησαν την Γερμανία να ανακάμψει, ιδίως στο αρχικό στάδιο, ήταν και το γεγονός ότι το 1953 πέτυχε τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους της και το πιο σημαντικό πέτυχε τη «ρήτρα ανάπτυξης», δηλαδή η Γερμανία πλήρωνε μόνο όταν είχε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και εξαγωγές. Αυτό που ήταν τότε λογικό για την Γερμανία γιατί να μην θεωρείται σήμερα λογικό για την Ελλάδα και τις άλλες χώρες που έχουν ανάλογο πρόβλημα;
– Προβλέπετε νέα μέτρα έως το φθινόπωρο; Και πού αποδίδετε την πρόβλεψή σας;
Αυτό είναι βέβαιο. Πρώτον, διότι το πρωτογενές πλεόνασμα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση είναι μόνο στα χαρτιά, δεν είναι πραγματικό. Τα greek statistics συνεχίζουν να ανθούν και με τις ευλογίες της τρόικα. Και, δεύτερον, διότι η ίδια η λογική της πολιτικής που εφαρμόζεται είναι τέτοια που διαρκώς θα ζητούνται νέα μέτρα της μιας ή της άλλης μορφής.
– Πολύς λόγος γίνεται για «πισωγυρίσματα» του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα του μνημονίου. Επιμένετε στην κατάργησή του με ένα νόμο και τι εννοείτε με τον όρο «επαναδιαπραγμάτευση» της δανειακής σύμβασης;
Ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο πριν όσο και μετά τις εκλογές, έχει μια σταθερή γραμμή: Η πολιτική μας δεν χωράει μέσα στα μνημόνια. Ακριβώς γι’ αυτό, έχουμε δεσμευτεί ότι θα τα αντικαταστήσουμε με ένα σχέδιο ανόρθωσης, παραγωγικής ανασυγκρότησης, ριζικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς. Αυτό ήταν το πρόγραμμα το οποίο παρουσιάσαμε στον ελληνικό λαό πριν τις εκλογές και αυτό εξακολουθεί να ισχύει.
Όσο για την επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, εννοούσαμε και εννοούμε μια διαδικασία μέσα από την οποία επιδιώκουμε: πρώτον τη δραστική μείωση του συσσωρευμένου χρέους και των δαπανών για την εξυπηρέτησή του σε επίπεδα που δεν θα υπονομεύουν την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.
Δεύτερον, τη διεκδίκηση της λεγόμενης «ρήτρας ανάπτυξης», μιας συμφωνίας δηλαδή για την εξυπηρέτηση του υπόλοιπου χρέους ανάλογα με τους ρυθμούς ανάπτυξης που θα έχουμε. Τρίτον, την κατάργηση των όρων που είναι σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο και την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας.
– Η κυβέρνηση πρέπει να ετοιμάσει plan B για επιστροφή της χώρας στο εθνικό νόμισμα ανεξάρτητα εάν είναι υπέρ της παραμονής στο ευρώ;
Οπωσδήποτε, μια σοβαρή στρατηγική θα πρέπει να έχει και «εξόδους κινδύνου» στην περίπτωση που το όλο οικοδόμημα πιάσει φωτιά και αυτή είναι μια πτυχή που μας απασχολεί. Το να ζητάμε, όμως, από μια κυβέρνηση να κάνει plan B, όταν δεν έχει plan Α ή που στη θέση του έχει τα καταστροφικά μνημόνια, αυτό περικλείει ένα στοιχείο αποπροσανατολισμού του κόσμου και της όλης συζήτησης.
– Η εσωστρέφεια που παρατηρείται τελευταία στον ΣΥΡΙΖΑ, πού οφείλεται; Πρέπει ο κ. Τσίπρας να γίνει πιο αποφασιστικός ή πιο προσεκτική η αριστερή πτέρυγα του κόμματος;
Έχουμε μία εντελώς συγκεκριμένη δουλειά να κάνουμε αυτό το διάστημα και αυτή είναι να μετατρέψουμε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σε έναν πολιτικό φορέα πλουραλιστικό, δημοκρατικό και ενιαίο, δηλαδή ενιαίο σχέδιο, ενιαία οργάνωση, ενιαία ηγεσία. Με ρεύματα ιδεών στο εσωτερικό του, που θα λειτουργούν, όμως, στη βάση συγκεκριμένων κανόνων και όχι ως κόμματα μέσα στο κόμμα. Αυτή είναι σήμερα η προτεραιότητα όλων μας, από τον Πρόεδρο μέχρι το κάθε μέλος του κόμματος, μαζί με ένα μεγάλο άνοιγμα στην κοινωνία και πρωτίστως στον κόσμο της εργασίας, του πολιτισμού και της γνώσης. Και τούτο γιατί οργανισμοί που κλείνονται στον εαυτό τους είναι θνησιγενείς.
– Το ρεύμα εναντίον του ευρώ σάς φοβίζει;
Τα νομίσματα πολλές φορές λειτουργούν ως ιδεολογικός κρυψώνας. Το ρεύμα λοιπόν κατά του ευρώ δεν με ανησυχεί στο βαθμό που κατανοείται ότι το θέμα δεν είναι το νόμισμα, αλλά οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τα μεγάλα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από την σημερινή αρχιτεκτονική και λειτουργία του.
– Έχετε κηρύξει τον πόλεμο στην κυβέρνηση στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Θεωρείτε ότι δεν θα προσφέρουν σε τίποτα στην ανάπτυξη και στοχοποιείτε τη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ;
Πράγματι, η θέση μας είναι πως ό,τι συνιστά δημόσια περιουσία αποτελεί συλλογική αποταμίευση του ελληνικού λαού και θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος γενικότερα.
– Πώς κρίνετε την αλλαγή ηγεσίας στο ΚΚΕ; Περιμένετε και αλλαγή στάσης εκ μέρους του Περισσού;
Το ΚΚΕ κάνει πολλές φορές σωστές διαπιστώσεις, αλλά δεν μπορεί να τις μεταφράσει σε συγκεκριμένη και εφαρμόσιμη πολιτική, διότι αντιμετωπίζει κρίση στρατηγικής ή διότι ταυτίζει την τακτική με τη στρατηγική. Το άλλο πρόβλημα που κατά τη γνώμη μου έχει το ΚΚΕ είναι ότι φοβάται να συμμαχήσει με άλλες δυνάμεις και ειδικά με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Πιστεύει πως ασκώντας τυφλή πολεμική στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ,η οποία υπερβαίνει συχνά ακόμη και την πολεμική της Δεξιάς, θα διευρύνει την επιρροή του.
Αυτό, όπως έδειξε και η ιστορία, είναι λάθος. Ενώ, αναγνωρίζει τις υπαρκτές δυσκολίες που θα έχει μια αριστερή κυβέρνηση, αντί της συμπόρευσης ή, έστω, της κριτικής στήριξης, επιλέγει από τώρα τη θέση της αντιπολίτευσης και της υπονόμευσης στην περίπτωση που υπάρξει μια τέτοια κυβέρνηση. Η άποψή μου είναι ότι η νέα ηγεσία του ΚΚΕ θα κριθεί από την ικανότητά της να βρει νέες, θετικές για το λαό και το ίδιο απαντήσεις σε αυτά και σε άλλα συναφή προβλήματα.
