Άρθρο του ευρωβουλευτή Γιώργου Χατζημαρκάκη
H δραματική κατάσταση στην Ελλάδα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «μουσική υπόκρουση» για μια προεκλογική εκστρατεία στη Γερμανία. H γερμανική προεκλογική εκστρατεία γίνεται με κεντρικό θέμα την Ελλάδα, αλλά χωρίς τους Έλληνες και την Ελλάδα. Κι αυτό, όταν οι Έλληνες αγωνίζονται για την επιβίωσή τους. Ιδιαίτερα πλήττονται όσοι στηρίζουν πραγματικά την ελληνική οικονομία: Μέχρι το τέλος του έτους, υπάρχουν φόβοι ότι κι άλλες 40.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις και μαζί με αυτές άλλες 90.000 θέσεις εργασίας μπορούν να εξαφανιστούν.
Αντί αυτή την ανέξοδη τακτική, η γερμανική πολιτική οφείλει να αντιμετωπίσει το θέμα μιας μεγάλης παράτασης στην αποπληρωμή του χρέους. Κι ακόμη περισσότερο οφείλει να προωθήσει ένα επίσημο κούρεμα στα δάνεια που δόθηκαν στη χώρα.
Όποιος γνωρίζει την Ελλάδα, αντιλαμβάνεται πως οι αποκαλούμενοι μικρομεσαίοι που ήταν η ραχοκοκαλιά της οικονομίας στο παρελθόν μπορούν να βοηθήσουν στην ανάκαμψη της οικονομίας. Αν αυτό τους επιτραπεί.
Αντί να στήνεται ένας προεκλογικός αγώνας στις πλάτες των ανθρώπων αυτών, οι ίδιοι θα έβλεπαν με θετικό τρόπο τη Γερμανία να άλλαζε στάση και να φρόντιζε πραγματικά ώστε να καταφέρει να γίνει το ελληνικό κράτος ένα κράτος δικαίου που στηρίζει εργαζόμενους και επιχειρήσεις. Αυτό που θα βοηθούσε καθοριστικά και τη ζώνη του ευρώ στο σύνολό της. Όχι γιατί η Ελλάδα αποτελεί μεγάλο και καθοριστικό μέρος της ευρωπαϊκής οικονομίας αλλά γιατί το παράδειγμα μιας χώρας που υπέφερε τόσα πολλά αλλά βοηθήθηκε αναπτυξιακά και τα κατάφερε είναι το καλύτερο μήνυμα για την Ευρώπη και την παγκόσμια κοινότητα. Ουσιαστικά δηλαδή η Γερμανία καλείται να αλλάξει δρόμο κι από την αδιέξοδη λιτότητα να προχωρήσει με ουσιαστικό και συγκεκριμένο τρόπο στην αναπτυξιακή ώθηση της Ελλάδας, αντί να την επιβραδύνει.
Επί της ουσίας η Γερμανία καλείται να κάνει αυτό που έκαναν για τη σημερινή ισχυρή χώρα του Βορρά, οι σύμμαχοί της μεταπολεμικά, όταν ήταν ανίσχυρη. Να δώσει ό,τι πήρε.
Κοιτάζοντας το παρελθόν και μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο επιβαρύνθηκε η νέα Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, με ένα τεράστιο χρέος, μέρος του οποίου προερχόταν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1953 η Γερμανία δεν κατάφερε μόνο να απαλλαγεί από το ήμισυ των χρεών της, αλλά επίσης της δόθηκε μια μακροπρόθεσμη προθεσμία αποπληρωμής. Η τελευταία δόση καταβλήθηκε τον Οκτώβριο του 2010. Έτσι, μπόρεσε να στηθεί το οικονομικό θαύμα και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατάφερε και έγινε η κινητήριος δύναμη και η άγκυρα σταθερότητας της Δυτικής Ευρώπης.
H Δύση τότε είχε αναγνωρίσει σωστά πως μια σταθερή Δυτική Γερμανία μπορεί να είναι ένας σημαντικός εταίρος, το οποίο γεγονός δεν πρέπει να αγνοεί η Γερμανία, καθώς έχει την υποχρέωση ως η ισχυρότερη δύναμη να βοηθήσει την οικονομία αλλά και την σταθεροποίηση της ζώνης του ευρώ.
H Γερμανία είναι μια από τις λίγες χώρες, η οποία επωφελήθηκε από την οικονομική ευρωκρίση.
Σε μια ερώτηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ο Joachim Poss απάντησε ότι μεταξύ του 2010 και του 2014 δαπανήθηκαν για κρατικά ομόλογα, 40,9 δις λιγότερα σε τόκους. Επίσης, λόγω εξοικονόμησης τόκων καθώς επίσης και την άνοδο της οικονομίας χρειάστηκε να πάρει λιγότερα δάνεια η Γερμανία. Σύμφωνα με αυτό υπήρχε ένα συνολικό κέρδος των 114 δισ. ευρώ.
H Γερμανία θα μπορούσε να δείξει ένα σημάδι αλλαγής πολιτικής, χρησιμοποιώντας τα πρόσθετα έμμεσα κέρδη που αποκόμισε από την ευρωκριση, όχι μόνο για το κούρεμα των δημόσιων πιστωτών, αλλά παραχωρώντας και σημαντικό μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αποπληρωμής των δανείων. Ας μη ξεχνά πως στην ίδια είχε παραχωρηθεί ένα διάστημα 50 χρόνων.
Το βέβαιο είναι πως στο επίκεντρο όλων των πολιτικών δράσεων πρέπει να βρίσκεται η ενίσχυση του Έλληνα μικρομεσαίου. Συγκεκριμένα, θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για ένα Δάνειο Ανασυγκρότησης, διαθέτοντας κονδύλια για επενδύσεις τα οποία θα παρέχονται μέσω των εθνικών οργάνων και αυτό μπορεί να ισχύει όχι μόνο για την Ελλάδα. Αυτό θα πρέπει να συνοδεύεται με ένα πραγματικό αναπτυξιακό πρόγραμμα που καταπολεμά ιδιαίτερα την ανεργία των νέων.
Η παράταση αποπληρωμής δανείων, το κούρεμα, αλλά και τα φθηνά δάνεια για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα και στη Νότια Ευρώπη είναι μια στοχευμένη πολιτική έτσι ώστε να σταθεροποιηθεί και να γίνει βιώσιμο το ευρώ και ασφαλώς πολύ πιο ουσιαστική από τον ανέξοδο θόρυβο της προεκλογικής εκστρατείας.
