Ένα ακόμη βήμα προς την συγκεκριμενοποίηση των πολιτικών του θέσεων έκανε ο Αλ. Τσίπρας, με την υπό βροχή αυτή τη φορά, ομιλία του στην ανοιχτή συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προσδιόρισε τους άξονες του νέου «κοινωνικού, πολιτικού και εθνικού συμβολαίου» που θα δεσμεύει, όπως είπε, και τον ΣΥΡΙΖΑ και τον λαό.
Σήμερα στην ομιλία του στους παραγωγικούς φορείς θα είναι περισσότερο αναλυτικός ως προς: α) την διαχείριση της οικονομικής πολιτικής και την έξοδο από την δημοσιονομική κρίση και β) το παραγωγικό μοντέλο που προτείνει η Αριστερά για την Ελλάδα.
Ο κ. Τσίπρας επιμένει στο πολιτικό σύνθημα «με τον ΣΥΡΙΖΑ τα μνημόνια τελείωσαν», διαπιστώνοντας από τις έρευνες της κοινής γνώμης ότι το μνημόνιο 3,5 χρόνια μετά την εφαρμογή του και ύστερα από δύο εκλογικές αναμετρήσεις συνεχίζει να αποτελεί το κύριο κριτήριο ψήφου για τους πολίτες.
Ωστόσο, στον μόνιμο αντιμνημονιακό του λόγο «προσθέτει» πια όλο και περισσότερες δόσεις ρεαλισμού, επιχειρώντας να διαμορφώσει και το προφίλ ενός ηγέτη «έτοιμου να κυβερνήσει». Με την μέθοδο των ανοιχτών συγκεντρώσεων ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να κάνει «κτήμα του λαού» το τι θα πράξει μία μελλοντική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
-Επαναδιαπραγμάτευση του χρέους. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ στους δανειστές θα είναι «κούρεμα» του χρέους με ευνοϊκούς όρους (επιτόκια κ.λπ.), περίοδο χάριτος και ρήτρα ανάπτυξης (όπως έγινε με την συμφωνία της Γερμανίας το 1953).
-Πρόγραμμα κοινωνικής σωτηρίας και ανάσχεσης της ανθρωπιστικής κρίσης: ρύθμιση χρεών στις τράπεζες, απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, διασφάλιση κοινωνικών αγαθών (νερό, ρεύμα, θέρμανση) για όλους, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ανασφάλιστους, στήριξη ανέργων (π.χ. κάρτα απεριόριστων διαδρομών στις συγκοινωνίες.
– Σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης. Η κύρια ιδέα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η τόνωση της ζήτησης σε αντιπαραβολή με την λιτότητα που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σαμαρά. Γι’ αυτό προτείνει επαναφορά του κατώτατου μισθού στα προ του μνημονίου επίπεδα, εργασιακούς κανόνες για λιγότερες απολύσεις, αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, ρυθμίσεις χρεών σε τράπεζες, εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία, έμφαση σε κοινωνική προστασία, παιδεία και έρευνα, σταδιακή αλλαγή του φορολογικού συστήματος εις όφελος των μικρών και μεσαίων στρωμάτων, επανάκτηση του δημόσιου πλούτου, στήριξη της πρωτογενούς παραγωγής (π.χ. αγροτικός τομέας, μικρομεσαίες επιχειρήσεις), του τουρισμού και της ναυτιλίας.
– Αλλαγές στο πολιτικό σύστημα.
