Προφανή απογοήτευση και αμηχανία προξένησαν στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ τα αποτελέσματα των εκλογών στην Γερμανία.
Η παρ’ ολίγον επίτευξη της αυτοδυναμίας των Χριστιανοδημοκρατών και η σαρωτική επικράτηση της κυρίας Ανγκελα Μέρκελ, σε συνδυασμό με την μεγάλη υποχώρηση του Die Linke, το οποίο έχασε περίπου το ένα τέταρτο της εκλογικής του δύναμης (κατέγραψε απώλειες σχεδόν σε όλες τις περιφέρειες και συνολικό ποσοστό 8,6% έναντι 11,9% το 2009), δυσχέραναν ακόμη και τις δυνατότητες σχολιασμού από την αξιωματική αντιπολίτευση, λίγες ημέρες αφότου ο Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε στην Γερμανία προκειμένου να στηρίξει την προσπάθεια των εκεί πολιτικών του συμμάχων.
Ετσι, στα επίσημα σχόλια του ΣΥΡΙΖΑ κυριάρχησαν, αφ’ ενός, ένα μήνυμα παρηγοριάς της ΚΕ προς το Die Linke και ένα κείμενο με πολλές εσωτερικές αντιφάσεις και ακροβατικές διατυπώσεις, από το τμήμα Ευρωπαϊκής Πολιτικής.
Στο μεν πρώτο κείμενο εκφράζεται κατανόηση για το… δυσμενές πολιτικό περιβάλλον και εν συνεχεία προσδιορίζονται οι προκλήσεις στις οποίες καλείται να αντεπεξέλθει στο εξής το Die Linke.
Στο δεύτερο κείμενο, καταγράφεται και η μεγαλύτερη ένδειξη της αμηχανίας που επικράτησε στην Κουμουνδούρου, καθώς σημειώνεται πως η κυρία Μέρκελ είναι ο αδιαμφισβήτητος νικητής των εκλογών, όμως «δεν είναι εύκολο να ισχυριστεί κανείς ότι την ίδια αποδοχή είχε και η πολιτική της», παρά το σαρωτικό ποσοστό με το οποίο κέρδισε τις εκλογές.
Στο σκεπτικό αυτό οδηγήθηκαν οι συντάκτες του κειμένου με βάση δύο στοιχεία: τον εκλογικό καταποντισμό του παραδοσιακού συμμάχου και κυβερνητικού εταίρου των Χριστιανοδημοκρατών, του Κόμματος των Ελευθέρων Δημοκρατών και την άνοδο του ευρωσκεπτικιστικού Κόμματος, της Εναλλακτικής για την Γερμανία.
Κατά την αξιωματική αντιπολίτευση, αυτά οφείλονται στην πολιτική της κυρίας Μέρκελ, ενώ επισημαίνεται και το ότι κατά την προεκλογική περίοδο οι Γερμανοί δεν διαφωτίστηκαν και δεν πείστηκαν για το ότι η γερμανική πολιτική είναι από τις πρωταρχικές αιτίες της κρίσης…
Ακολουθούν τα κείμενα α) συμπαράστασης της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ προς την γερμανική Αριστερά και β) του τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής για το αποτέλεσμα των εκλογών:
«Αγαπητοί Σύντροφοι, -ισσες
Με την λήξη της εκλογικής μάχης στην Γερμανία θέλουμε να σας απευθύνουμε θερμό συντροφικό χαιρετισμό.
Κατανοούμε το δυσχερές πολιτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο δώσατε αυτήν την μάχη.
Θα θέλαμε επίσης να σας βεβαιώσουμε ότι κατανοούμε και τις μεγάλες ευθύνες που αναλαμβάνετε στην νέα περίοδο.
Στην Γερμανία και στο σύνολο της Ε.Ε. είναι ανάγκη να αποκρουστεί ο νεοφιλελευθερισμός και οι καταστροφικές του συνέπειες.
Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση για το κόμμα σας, για το δικό μας κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για όλη την Ευρωπαϊκή Αριστερά.
Στην Ευρώπη ή θα κυριαρχήσει η βαρβαρότητα της ανεργίας, της λιτότητας και των νεοφιλελεύθερων ανταγωνισμών ανάμεσα στους λαούς, ή το πολιτικό σχέδιο της Αριστεράς για την Ευρώπη της Αλληλεγγύης, της Δημοκρατίας, της κοινωνικής και της οικονομικής σύγκλισης.
Σε αυτήν την ιστορική πρόκληση είμαστε βέβαιοι ότι θα πορευτούμε μαζί».
Ανακοίνωση του Τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ
«Οι γερμανικές εκλογές ανέδειξαν ως αδιαμφισβήτητο νικητή την κα Μέρκελ. Δεν είναι όμως εύκολο να ισχυριστεί κανείς ότι την ίδια αποδοχή είχε και η πολιτική της.
Οι μεν σύμμαχοι της οι Ελεύθεροι Δημοκράτες, το πιο νεοφιλελεύθερο πολιτικό κόμμα καταποντίστηκε και την ίδια ώρα γεννήθηκε ένα νέο συντηρητικό κόμμα με κύριο πολιτικό του χαρακτηριστικό την αποχώρηση της Γερμανίας από το ευρώ.
Και τα δύο αυτά δεδομένα είναι αποτελέσματα της πολιτικής που ακολούθησε μέχρι τις εκλογές η κα Μέρκελ.
Η κα Μέρκελ σε όλη την προεκλογική της εκστρατεία προσπάθησε να πείσει τον Γερμανικό λαό και το κατάφερε, ότι η Ευρωπαϊκή κρίση δεν συνδέεται με τις πολιτικές που ακολούθησε και ότι η Γερμανία κρατήθηκε μακριά από την κρίση που συγκλονίζει το μεγαλύτερο αριθμό των κρατών μελών της Ε.Ε.
Ο Γερμανικός Λαός δεν διαφωτίστηκε και σε κάθε περίπτωση δεν πείστηκε, ότι η πολιτική της Γερμανίας είναι από τις πρωταρχικές αιτίες της ευρωπαϊκής κρίσης.
Δεν υπάρχει κανείς όμως έξω από την Γερμανία που να μην έχει εμπεδώσει αυτήν την αλήθεια.
Τα ερωτήματα λοιπόν που θα είναι εξαιρετικά επείγοντα είναι:
Θα συνεχίσει την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού που οδήγησε τους πιο αυθεντικούς εκπροσώπους του εκτός Γερμανικής Βουλής;
Θα συνεχίσει να μην αποδέχεται τις ευθύνες της για την Ευρωπαϊκή κρίση ενισχύοντας τον ευρωσκεπτικισμό στην Γερμανία;
Αν ναι, ποιοι θα είναι οι επόμενοι σύμμαχοι της σε αυτή την πολιτική;
Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι Σοσιαλιστές είναι ο ποιο πρόσφορος σύμμαχος.
Δεν θέλουμε να προτρέξουμε αλλά τα μέχρι σήμερα πολιτικά δεδομένα λένε ότι σε μια μεγάλη συμμαχία Συντηρητικών-Σοσιαλιστών ο Μερκελισμός θα είναι κυρίαρχος.
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι μόνο προς την κα Μέρκελ, είναι και προς τους Σοσιαλιστές. Τι θα κάνουν; Έχουν το ανάστημα να αναμετρηθούν με τον νεοφιλελευθερισμό η θα αποτελέσουν τον πρόθυμο κομπάρσο στο έργο που διαιωνίζει την στασιμότητα και διευρύνει την ανεργία στην Ευρώπη;
Σε κάθε περίπτωση μεγάλο μέρος της ευθύνης θα πέσει στους ώμους της Γερμανικής Αριστεράς.
Η ευθύνη αυτή έχει ένα πρόταγμα και το έχουν συνειδητοποιήσει οι Γερμανοί σύντροφοι και προβάλλεται πλέον ως το κεντρικό δίλημμα.
Ένα νέο πολιτικό σχέδιο της Αριστεράς για την δημοκρατική ανασυγκρότηση της Ευρώπης. Για την Ευρώπη της Αλληλεγγύης, Οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης.
Ή το νεοφιλελεύθερο σχέδιο του ανταγωνισμού, της λιτότητας, της ανεργίας και του κοινωνικού αυτοματισμού που φέρνει σε σύγκρουση ανάμεσα σε λαϊκές κοινωνικές ομάδες και ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης».
