Μόνο έξι βρίσκονται εν ζωή
Ένας από τους τελευταίους βόρειους λευκούς ρινόκερους στον πλανήτη πέθανε την προηγούμενη εβδομάδα, γεγονός που αποτελεί ένα ακόμα ισχυρό πλήγμα για ένα είδος που βρίσκεται εδώ και καιρό στο χείλος της εξαφάνισης.
Ο 34χρονος Σούνι βρέθηκε νεκρός στο κατάλυμά του στις 17 Οκτωβρίου, σύμφωνα με τους εκπροσώπους του καταφυγίου Ολ Πετζέτα κοντά στο Ναϊρόμπι, την πρωτεύουσα της Κένυα. Η αιτία θανάτου του ζώου δεν είναι ακόμα επιβεβαιωμένη, ωστόσο οι φύλακες του καταφυγίου αναφέρουν πως δεν οφείλεται σε λαθροκυνηγούς.
Ο Σούνι ήταν ο πρώτος βόρειος λευκός ρινόκερος που γεννήθηκε ποτέ σε αιχμαλωσία, καθώς και ένας από τους τέσσερις ρινόκερους του είδους που μεταφέρθηκαν το Δεκέμβριο του 2009 από το ζωολογικό κήπο Ντβουρ Κράλοβε της Τσεχίας, ως μέρος ενός προγράμματος διάσωσης των απειλουμένων ζώων.
Οι υπεύθυνοι του καταφυγίου ήλπιζαν πως οι συνθήκες στην Κένυα θα ήταν πιο ευνοϊκές για την αναπαραγωγή του είδους αλλά μέχρι σήμερα κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό.
Μετά το θάνατο του Σούνι απομένει ζωντανό μόλις ένα αρσενικό ικανό για αναπαραγωγή, καθώς σύμφωνα με τους εκπροσώπους του καταφυγίου δεν πιστεύεται πως υπάρχουν άλλοι βόρειοι λευκοί ρινόκεροι ελεύθεροι στη φύση.
Οι υπεύθυνοι του καταφυγίου σε ανακοίνωσή τους εμφανίζονται αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις προσπάθειες αναπαραγωγής του είδους με τα τρία ζώα που έχουν πλέον στη διάθεσή τους. Ένας βόρειος λευκός ρινόκερος παραμένει στον ζωολογικό κήπο της Τσεχίας ενώ οι άλλοι δύο βρίσκονται στον ζωολογικό κήπο του Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια.
Οι νότιοι λευκοί ρινόκεροι βρίσκονται και αυτοί σε καθεστώς προστασίας, λόγω της συνεχιζόμενης απειλής από λαθροκυνηγούς, αλλά οι αριθμοί τους είναι σαφώς μεγαλύτεροι, ξεπερνώντας τις 17.000. Περισσότερο από το 94 τοις εκατό εξ αυτών βρίσκονται στη Νότια Αφρική.
Το άλλο είδος ρινόκερων της Αφρικής, ο μαύρος ρινόκερος, εμφανίζει παρόμοια προβλήματα με τον λευκό, καθώς ένα από τα τέσσερα υποείδη του, ο δυτικός μαύρος ρινόκερος, ανακηρύχθηκε επισήμως εξαφανισμένος το Νοέμβριο του 2011.
Παρά την ονομασία τους, τα δύο είδη ρινόκερων δεν έχουν ιδιαίτερες διαφορές στο χρώμα, αλλά κυρίως στο μέγεθος και το σχήμα του στόματος.
