Μόλις 100 μεγαβάτ νέων αιολικών προστέθηκαν στο δυναμικό της χώρας το δεκάμηνο του 2014, παρά τις αρχικές εκτιμήσεις για κάπως υψηλότερες επενδύσεις στον τομέα. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΛΑΓΗΕ, το δεκάμηνο του έτους η εγκατεστημένη ισχύς αιολικών στο ηπειρωτικό σύστημα ήταν 1.602 μεγαβάτ έναντι 1.520 μεγαβάτ το Δεκέμβριο του 2013, ενώ στα νησιά η εγκατεστημένη ισχύς ανήλθε σε 307,5 μεγαβάτ έναντι 289,6 του περσινού Δεκεμβρίου.
Όσο για τα φωτοβολταϊκά και τις άλλες τεχνολογίες, η στασιμότητα είναι πλήρης στα μικρά υδροηλεκτρικά η ισχύς τω ν οποίων παραμένει κολλημένη στα 220 μεγαβάτ από τον Οκτώβριο του 2013, ενώ το ίδιο ισχύει και στις μονάδες βιομάζας με εγκατεστημένη ισχύ 47 μεγαβάτ έναντι 46 του περασμένου Δεκεμβρίου.
Σε ό,τι δε αφορά τα φωτοβολταϊκά, μετά το σοκ του «νιου ντιλ» προχώρησαν κάποιες επενδύσεις με αποτέλεσμα η ισχύος τους να αυξηθεί κατά εννέα μεγαβάτ από τον περασμένο Δεκέμβριο (ηπειρωτικό σύστημα και νησιά) ενώ κατά 2 μεγαβάτ αυξήθηκε η ισχύς των οικιακών (στέγες).
Γενικότερα η καθίζηση στον κλάδο αντανακλά αφενός τα προβλήματα χρηματοδότησης μεγάλων έργων όπως είναι τα αιολικά, καθώς το τραπεζικό σύστημα χρηματοδοτεί με υψηλά ακόμη επιτόκια και γενικά μη συμφέροντες όρους τα επενδυτικά σχέδια. Τα φωτοβολταϊκά «πληρώνουν» ακόμη τη φούσκα της προηγούμενης διετίας εν αναμονή του net metering που ακόμη δεν έχει θεσμοθετηθεί αν και οι γενικοί του όροι, έτσι όπως τους επεξεργάστηκε η ΡΑΕ, δείχνουν να διαμορφώνουν θετικό επενδυτικό περιβάλλον.
Όσο για τις άλλες τεχνολογίες, όπως τα μικρά υδροηλεκτρικά, υφίστανται σωρευτικά τις επιπτώσεις της προβληματικής χρηματοδότησης καθώς είναι εντάσεως κεφαλαίου και του μεγάλου χρόνου ωρίμανσης που απαιτεί η ισχύουσα γραφειοκρατία.
Οι στόχοι και η πραγματικότητα
Με τα δεδομένα αυτά, οι υποχρεώσεις της Ελλάδας έναντι των στόχων για τους οποίους έχει δεσμευτεί έναντι της ΕΕ, όσον αφορά τη διείσδυση των ΑΠΕ, καλύπτονται ή καλύτερα υπερκαλύπτονται μόνο στα φωτοβολταϊκά που παρέχουν την ακριβότερη ενέργεια στο σύστημα. Σε όλες τις άλλες τεχνολογίες υπάρχει υστέρηση σε σημαντικότατα ποσοστά.
Συγκεκριμένα, στα μικρά υδροηλεκτρικά, έναντι στόχου για εγκατεστημένη ισχύ 300 μεγαβάτ το 2014, η ισχύς σε λειτουργία ανέρχεται σε 220 μεγαβάτ. Στα φωτοβολταϊκά, ο στόχος του 2020 έχει ήδη υπερκαλυφθεί από το 2013 (!!!).
Συγκεκριμένα για την τρέχουσα χρονιά η υποχρέωση είναι για 1.500 μεγαβάτ ενώ τα φωτοβολταϊκά σε λειτουργία ανέρχονται σε 2.214 μεγαβάτ συν 373 μεγαβάτ που είναι τα οικιακά και δεν υπολογίζονται.
Η υποχρέωση που ανέλαβε η Ελλάδα για το 2014 στα αιολικά, είναι 4,000 μεγαβάτ. Ωστόσο αυτά που λειτουργούν είναι λιγότερα από τα μισά, δηλαδή περίπου 1.910 μεγαβάτ, ενώ σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, έχει εγκαταλειφθεί κάθε σκέψη για εγκατάσταση θαλάσσιων αιολικών, παρά το ενδιαφέρον που έχει εκφραστεί. Βεβαίως δεν γίνεται κουβέντα για ηλιοθερμικές μονάδες με ισχύ 120 μεγαβάτ, που θα έπρεπε να λειτουργούν το 2014, καθώς δεν υπάρχει ούτε μία μονάδα, ενώ από τα 200 μεγαβάτ μονάδων βιομάζας και βιοαερίου που έπρεπε να λειτουργούν, ηλεκτρική ενέργεια παράγεται μόνο από 47 μεγαβάτ.
