Οι λεοπαρδάλεις καταλαμβάνουν πλέον μόλις το 25 με 37% των ιστορικών ενδιαιτημάτων τους, σύμφωνα με την πιο ολοκληρωμένη παγκόσμια μελέτη του πληθυσμού τους μέχρι σήμερα.
Η διεθνής ερευνητική ομάδα από την Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία αποκαλύπτει ότι εννέα υποείδη λεοπάρδαλης έχουν σημειώσει κατακόρυφη πτώση έως και κατά 90%, με μοναδικές εξαιρέσεις ορισμένα μέρη της Αφρικής και της Ινδίας.
Οι λεοπαρδάλεις είναι τα πιο διαδεδομένα μεγάλα αιλουροειδή στον κόσμο, με την ιστορική περιοχή τους να εκτείνεται σε μεγάλο μέρος της Ευρασίας και της Αφρικής, αν και μόλις το 17% από αυτό προστατεύεται νομικά. Πρόκειται για ισχυρό και προσαρμόσιμο ζώο, ικανό να ζήσει τόσο σε ερήμους όσο και σε ζούγκλες.
«Ανακαλύψαμε ότι πολλοί πληθυσμοί λεοπάρδαλης είναι πολύ πιο απειλούμενοι από ό,τι πιστεύαμε», δήλωσε ο Άντριου Τζέικομπσον της Ζωολογικής Υπηρεσίας του Λονδίνου και επικεφαλής της μελέτης.
Οι λεοπαρδάλεις έχουν μειωθεί δραματικά στη δυτική και τη βόρεια Αφρική και έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από το μεγαλύτερο μέρος της Αραβικής Χερσονήσου και της Κίνας. Συνολικά, το εύρος των ενδιαιτημάτων τους έχει συρρικνωθεί στα 8,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα από το ιστορικό υψηλό των 35 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Με την πάροδο του χρόνου, η λεοπάρδαλη έχει δεχτεί πλήγματα από την απώλεια τόσο των βιοτόπων της όσο και της διαθέσιμης λείας, καθώς και από το κυνήγι από τον άνθρωπο. Το δέρμα της λεοπάρδαλης εξακολουθεί να είναι περιζήτητο σε περιοχές της Αφρικής, καθώς και τη Νοτιοανατολική Ασία.
Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε και κάποια ελπιδοφόρα στοιχεία, όπως στη ρωσική Άπω Ανατολή και τον Καύκασο, όπου οι λεοπαρδάλεις σημείωναν σημαντική πτώση έως ότου οι Αρχές αύξησαν το μέγεθος των προστατευόμενων περιοχών και έλαβαν ισχυρότερα μέτρα κατά της λαθροθηρίας. Ως αποτέλεσμα, οι πληθυσμοί έχουν σταθεροποιηθεί σε αυτές τις περιοχές, αναφέρει η έρευνα.
