Το ζήτημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης των ευρωπαϊκών πόλεων και της πολιτικής για την ποιότητα του αέρα, φέρνει στο ευρωκοινοβούλιο ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, με την ευκαιρία και της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος.
Η ερώτηση του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων έχει και έντονο ελληνικό ενδιαφέρον, καθώς πολλές πόλεις στη χώρα μας, μεταξύ των οποίων η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και ο Βόλος, παρουσιάζουν ιδιαίτερα υψηλή συγκέντρωση μικροσωματιδίων στον αέρα. Oι δύο τύποι μικροσωματιδίων (ΡΜ10 και ΡΜ2,5) προκαλούν αναπνευστικά προβλήματα και καρδιαγγειακές παθήσεις, ενώ θεωρούνται υπεύθυνοι για συνολικά 350.000 πρόωρους θανάτους κάθε χρόνο στις χώρες της ΕΕ.
Στη Θεσσαλονίκη ιδιαίτερο πρόβλημα αποτελούν τα σωματίδια PM2,5 (με κύρια πηγή προέλευσης την οδική κυκλοφορία) για τα οποία καταγράφονται τιμές που ξεπερνούν δύο φορές τα ανώτερα επιτρεπτά όρια της ΕΕ. Όμως, ενώ έχουν μελετηθεί λύσεις αντιμετώπισης του κυκλοφοριακού, περιορισμού της χρήσης του ΙΧ και ενίσχυσης των μέσων μαζικής μεταφοράς, δεν περνούν στο στάδιο της υλοποίησης. Πιο χαρακτηριστικό, το πρόγραμμα «Θεσσαλονίκη 2012», που παρουσιάστηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος -ΥΠΕΚΑ τουλάχιστον δυο φορές στους φορείς, αλλά ακόμη δεν έχει αρχίσει η υλοποίηση ούτε των πιλοτικών μέτρων.
Ωστόσο, το ζήτημα αφορά ουσιαστικά ολόκληρη την Ευρώπη, αφού οι διαπιστωμένες παρεκκλίσεις είναι εξαιρετικά εκτεταμένες σε όλες σχεδόν τις χώρες. Μάλιστα, από πέρυσι τον Οκτώβρη έχει αποφασιστεί η παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των 25 από τις 27 χώρες της ΕΕ, για παραβίαση της Οδηγίας 2008/50/EΚ! Αυτό οδήγησε την ίδια την Κομισιόν να αποφασίσει τον Ιανουάριο του 2011 να προχωρήσει στην αναθεώρηση της πολιτικής για την ποιότητα του αέρα και να προετοιμάσει μια διαδικασία διαβούλευσης που θα τη βοηθήσει να καταλήξει σε τελικές αποφάσεις έως το 2013.
«Τόσο εκτεταμένες παρεκκλίσεις αποδεικνύουν μια συνολική αποτυχία», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Δεν είναι δύσκολο να υποθέσουμε τις αιτίες της, χρειάζεται όμως τεκμηριωμένη ανασκόπηση από την Κομισιόν. Παράλληλα, πρέπει να υιοθετηθούν αυστηρότερα μέτρα, καθώς υπάρχουν πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία όσων ζουν σε αστικά κέντρα, δηλαδή της πλειοψηφίας των Ευρωπαίων πολιτών. Η χρήση του ΙΧ στις πόλεις χρειάζεται να μειωθεί δραστικά και γι’ αυτό χρειάζονται γενναίες πολιτικές, αλλά και η απαραίτητη χρηματοδότηση για τις εναλλακτικές λύσεις».