Ενισχύεται η πιθανότητα η ύπαρξη ζωής να μην είναι αποκλειστικά γήινο φαινόμενο, μετά την ανακάλυψη νερού και οργανικών μορίων (υδρογάνθρακες και αμινοξέα) που θεωρούνται βασικά συστατικά της ζωής, σε δύο μετεωρίτες που είχαν πέσει στο Τέξας και το Μαρόκο το 1998.
Το παγιδευμένο νερό μέσα σε κρυστάλλους που βρέθηκαν στους μετεωρίτες μπορεί να έχει την ηλικία του ηλιακού μας συστήματος, δηλαδή περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Οι μετεωρίτες εκτιμάται ότι -πριν πέσουν δίπλα σε ένα παιδικό γήπεδο μπάσκετ στο Τέξας τον Μάρτιο του 1998 και στο Μαρόκο τον Αύγουστο του ίδιου έτους- προηγουμένως περιφέρονταν στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη-Δία επί δισεκατομμύρια χρόνια.
Όσον αφορά την πιθανή προέλευση των μετεωριτών, η ανάλυση της χημικής σύστασης των μικροσκοπικών έγχρωμων κρυστάλλων μέσα σε αυτούς δίνει κάποιες ενδείξεις: Ίσως είναι η Δήμητρα, ο καφέ νάνος πλανήτης που αποτελεί το μεγαλύτερο σώμα στη ζώνη των αστεροειδών, ή ο αστεροειδής Ήβη, μια βασική πηγή προέλευσης των μετεωριτών που πέφτουν στον πλανήτη μας.
Την σπουδαία ανακάλυψη έκαναν δυο επιστήμονες, η Κούινι Τσαν του Ανοιχτού Πανεπιστημίου της Βρετανίας και ο Ντέηιβιντ Κιλκόιν του Εθνικού Εργαστηρίου Μπέρκλεϊ του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, μέσα από σχετική δημοσίευση στο Science Advances.
Η Τσαν φρόντισε να επισημάνει ότι τα οργανικά υπολείμματα που βρέθηκαν στους μετεωρίτες δεν παρέχουν καμία απόδειξη ζωής εκτός της Γης. Παρ’ όλα αυτά δήλωσε ότι αν η ζωή υπήρχε με κάποια μορφή στο πρώιμο ηλιακό σύστημα, αυτοί οι μετεωρίτες με τους κρυστάλλους που περιέχουν αυξάνουν την πιθανότητα αυτή ή τα θεμελιώδη συστατικά της να έχουν παγιδευτεί εντός μετεωριτών που ταξιδεύουν στο σύμπαν.
“Όλα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η προέλευση της ζωής κάπου αλλού, είναι πράγματι δυνατή”, συμπεραίνει η Τσαν.
