Για πρώτη φορά μια μεγάλη ομάδα Αμερικάνων – Καναδών ερευνητών κατάφεραν μέσω της ανάλυσης δορυφορικών δεδομένων να “χαρτογραφήσουν” σε σχεδόν πραγματικό χρόνο τη δράση των αλιέων στους ωκεανούς της Γης.
Ένα βασικό συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν οι ερευνητές από τα Πανεπιστήμια της Καλιφόρνιας-Σάντα Μπάρμπαρα, Στάνφορντ και Νταλουζί-Χάλιφαξ, περιβαλλοντικούς οργανισμούς (Global Fishing Watch, National και SkyTruth) και της Google, με επικεφαλής τον Ντέηβιντ Κρούντσμα, είναι ότι περισσότερο από το ήμισυ των ωκεανών της Γης (το 55%) είναι εκτεθειμένο στην επαγγελματική αλιεία.
Η αλιευτική δραστηριότητα του ανθρώπου, σύμφωνα με τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science” έχει φθάσει σε επίπεδα άνευ προηγουμένου, δεδομένου ότι οι ωκεανοί καλύπτουν περίπου το 70% της επιφάνειας του πλανήτη μας. Η έκταση των δραστηριοτήτων της αλιείας απλώνεται πλέον σε μια επιφάνεια υπερτετραπλάσια της περιοχής που καταλαμβάνει η παγκόσμια γεωργία στην ξηρά.
Η χαρτογράφηση έγινε χάρη στην ανάλυση των δορυφορικών δεδομένων που καταγράφουν τα σήματα από το “σύστημα αυτόματου εντοπισμού” (ALS), το οποίο διαθέτουν πια πολλά αλιευτικά σκάφη. Το σύστημα αυτό δίνει στοιχεία για την ταυτότητα του πλοίου, τη θέση του, την ταχύτητά του κ.ά. κάθε λίγα δευτερόλεπτα, με στόχο να βοηθάει τα πλοία να αποφεύγουν τις συγκρούσεις.
Αναλύοντας περίπου 22 δισεκατομμύρια μηνύματα AIS από περισσότερα από 70.000 αλιευτικά μεταξύ 2012-2016, αποκαλύπτεται ότι οι “καυτές” περιοχές αλιείας βρίσκονται στον βορειοανατολικό Ατλαντικό και στον βορειοδυτικό Ειρηνικό, καθώς επίσης στα ανοιχτά της Νότιας Αμερικής και της Δυτικής Αφρικής, στη θάλασσα της Νότιας Κίνας και σε παράκτιες περιοχές της Ευρώπης. Οι αλιευτικοί στόλοι πέντε χωρών -Κίνας (έχει το μεγαλύτερο στόλο αλιευτικών στον κόσμο), Ισπανίας, Ταϊβάν, Ιαπωνίας, Ν. Κορέας- καταλαμβάνουν περισσότερο από το 85% των συνολικών αλιευτικών δραστηριοτήτων στους ωκεανούς.
Ουσιαστικά, μόνο το 2016 τα αλιευτικά πλοία ψάρεψαν περισσότερες από 40 εκατομμύρια ώρες και ταξίδεψαν συνολικά πάνω από 460 εκατ. χιλιόμετρα, περίπου πέντε φορές την απόσταση Γης-Ήλιου ή 600 φορές την απόσταση Γης-Σελήνης.
Αν υπολογίσουμε μάλιστα ότι οι δορυφόροι δεν καλύπτουν όλες τις θάλασσες, αρκετές περιοχές φαίνονται “παρθένες” από αλιευτικής πλευράς, αλλά οι ερευνητές υποθέτουν ότι και σε αυτές υπάρχουν αλιευτικές δραστηριότητες, χωρίς να καταγράφονται από το σύστημα AIS. Αν συνυπολογισθεί και αυτό, τότε το 55% της έκτασης που καταλαμβάνει η αλιεία μπορεί να φθάνει έως το 73%, δηλαδή σχεδόν τα τρία τέταρτα των ωκεανών.
