Ένας μετεωρίτης που έπεσε στη Γη πριν από μια δεκαετία ήταν μέρος ενός εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια εξαφανισμένου πλανήτη του πρώιμου ηλιακού συστήματος. Αυτό συμπέραναν οι επιστήμονες που μελέτησαν τα εξαιρετικά σπάνια διαμάντια στο εσωτερικό του μετεωρίτη Almahata Sitta, ο οποίος είχε πέσει στην έρημο Νουβία του Σουδάν το 2008.
Σύμφωνα με τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature Communications” της διεθνούς ομάδας επιστημόνων, ο μετεωρίτης Almahata Sitta, προέρχεται από έναν μυστηριώδη εμβρυϊκό πλανήτη που περιστρεφόταν γύρω από τον ήλιο πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Μελετώντας τους κρυστάλλους των μικροσκοπικών διαμαντιών που υπήρχαν μέσα στον μετεωρίτη, συμπέραναν ότι πρέπει να σχηματίσθηκαν σε συνθήκες τεραστίων πιέσεων άνω των 20 γιγαπασκάλ.
Αυτές οι πολύ υψηλές πιέσεις δείχνουν ότι τα διαμάντια αρχικά δημιουργήθηκαν μέσα σε έναν πρωτοπλανήτη μεγέθους μεταξύ Ερμή και Άρη, ο οποίος υπήρχε κατά τα πρώτα 10 εκατομμύρια χρόνια του ηλιακού μας συστήματος. Ο μετεωρίτης του Σουδάν εκτιμάται ότι αποτελεί ένα από τα τελευταία απομεινάρια εκείνου του αρχέγονου προπλάσματος πλανήτη, που πια δεν υπάρχει. Η ανακάλυψη αυτή επιβεβαιώνει την επιστημονική υπόθεση ότι κάποτε το ηλιακό μας σύστημα διέθετε δεκάδες τέτοια σώματα με μέγεθος μεγαλύτερο της Σελήνης και μικρότερο του Άρη.
Οι ερευνητές από τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ελβετία, με επικεφαλής τον Φαρχάνγκ Ναμπιέι του Εργαστηρίου Επιστήμης της Γης και των Πλανητών του Ινστιτούτου Φυσικής της Ελβετικής Ομοσπονδιακής Πολυτεχνικής Σχολής της Λωζάννης (EPFL), χρησιμοποίησαν σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους και ηλεκτρονικά μικροσκόπια για να αναλύσουν σε βάθος τον μετεωρίτη.
Η ανακάλυψη τους αποτελεί ακόμη μία ένδειξη ότι κατά την αρχική φάση του ηλιακού μας συστήματος υπήρχαν μεγάλοι πρωτοπλανήτες, που μέσα από γιγάντιες συγκρούσεις τύπου “μπιλιάρδου” αποτέλεσαν θεμέλιους λίθους για τη δημιουργία των σημερινών πλανητών.
