Το ανθρώπινο κόστος της κλιματικής κρίσης θα είναι πολύ σκληρότερο, ευρύτερο και θα έρθει πιο γρήγορα από ό, τι πιστεύαμε προηγουμένως, σύμφωνα με μια μελέτη που δείχνει ότι ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι είτε θα εκτοπιστούν είτε θα αναγκαστούν να διαβιούν υπό συνθήκες αφόρητης ζέστης για κάθε επιπλέον αύξηση 1 βαθμού Κελσίου στην παγκόσμια θερμοκρασία.
Σε ένα από τα χειρότερα σενάρια επιτάχυνσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, περιοχές που σήμερα στεγάζουν το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού (1 έως 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι) θα είναι τόσο ζεστές όσο τα πιο καυτά μέρη της Σαχάρας μέσα σε 50 χρόνια, προειδοποιεί η έρευνα. Ακόμα και στις πιο αισιόδοξες προοπτικές, 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα πέσουν έξω από την άνετη «κλιματική θέση» στην οποία οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να αναπτύσοονται για τουλάχιστον 6.000 χρόνια.
Οι συγγραφείς της μελέτης από την Εθνική Ακαδημία Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (PNAS) δήλωσαν ότι «έπεσαν» και «έμειναν άφωνοι» από τα ευρήματα, επειδή δεν περίμεναν το είδος μας να είναι τόσο ευάλωτο στην κλιματική κρίση. Η μελέτη με τίτλο «Το μέλλον της ανθρώπινης κλιματικής θέσης», αναφέρεται σε ένα στενό εύρος θερμοκρασιών, που θεωρούνται ιδανικές για την επιβίωση και ευημερία και ονομάζεται «κλιματική θέση». Όπως περιγράφεται στη μελέτη, οι άνθρωποι συγκεντρώθηκαν κατά την εξέλιξη, σε ένα πολύ «στενό υποσύνολο των διαθέσιμων κλιμάτων της Γης» με μέσες ετήσιες θερμοκρασίες περίπου 13 Co. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι οι άνθρωποι προτίμησαν τη ζωή σε θερμότερες συνθήκες τα τελευταία 6.000 χρόνια, χάρη στην τεχνολογία, όπως ο κλιματισμός.
Ωστόσο, εάν ο πλανήτης συνεχίσει να θερμαίνεται με τον τρέχοντα ρυθμό του για τα επόμενα 50 χρόνια, ένα έως τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι θα χρειαστεί να ζήσουν έξω από αυτήν την «ιδανική» θερμοκρασία, σε ακραίες θερμοκρασίες, πολύ υψηλότερες από τις μέσες σημερινές. Η ομάδα ερευνητών, η οποία περιλαμβάνει αρχαιολόγους, ειδικούς περιβαλλοντολόγους και οικολόγους, προβλέπει ότι για αύξηση ενός μόνο βαθμού Κελσίου, ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι θα χρειαστεί να προσαρμοστούν σε ακραία υψηλές θερμοκρασίες ή να μετακομίσουν σε περιοχές με ψυχρότερο κλίμα. Οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες που βιώνουν οι άνθρωποι, σύμφωνα με την μελέτη, είναι πιθανό να αυξηθούν περίπου 7,5 βαθμούς Κελσίου έως το 2070.
Ο Marten Scheffer του Πανεπιστημίου Wageningen στις Κάτω Χώρες και ένας από τους συντελεστές της μελέτης δήλωσε στο Associated Press ότι οι προβολές αυτές είναι προδιαγράφουν συνθήκες ακατάλληλες για τους απλούς, για τους φτωχούς αλλά και για τον μέσο πολίτη. Ο πραγματικός αριθμός των ατόμων που θα επηρεαστεί θα εξαρτηθεί από το πόσο γρήγορα θα αυξηθεί ο παγκόσμιος πληθυσμός και τα επίπεδα εκπομπών άνθρακα.
Ο Tim Kohler, συν-συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε ότι «ως αρχαιολόγος, λέω πάντα στους μαθητές μου ότι η τεχνολογία μας, το μυαλό μας και συσωρευτικά ο παγκόσμιος πολιτισμός, μάς έδωσαν τη δυνατότητα να ζούμε οπουδήποτε», δήλωσε ο Kohler. «Αυτό είναι αλήθεια, φυσικά. Αλλά αποδεικνύεται ότι υπάρχει μια ξεχωριστή κλιματική ζώνη στην οποία ο αριθμός μας είναι μεγαλύτερος και εντός του οποίου είμαστε επίσης πιο παραγωγικοί οικονομικά». «Είναι λογικό να συμπεράνουμε, ότι αν κάτι ήταν αρκετά σταθερό για 6.000 χρόνια, δεν πρόκειται να το αλλάξουμε ανώδυνα ή γρήγορα», προειδοποίησε ο Kohler.
Η μελέτη αναφέρει ότι μεγάλες εκτάσεις της Αφρικής, της Ασίας, της Νότιας Αμερικής, της Ινδίας, της Αραβικής Χερσονήσου και της Αυστραλίας είναι πιθανό να δουν τη θερμοκρασία τους να αυξάνεται σε επίπεδα παρόμοια με εκείνα που επικρατούν σε περιοχές όπως είναι η έρημος της Σαχάρας, ένα από τα πιο θερμά μέρη του πλανήτη, που διαθέτει ετήσιο εύρος μέσων θερμοκρασιών περίπου 20 Cο. Οι ερευνητές προβλέπουν ότι αυτές οι ακραίες περιοχές θα μπορούσαν να εξαπλωθούν στο 19% της επιφάνειας της Γης.
«Το χειρότερο σενάριο μπορεί να αποφευχθεί σε μεγάλο βαθμό, εάν επιτευχθεί αποτελεσματική μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου», δήλωσε ο συν-συγγραφέας Chi Xu, του Πανεπιστήμιο Ναντσίνγκ, ενώ προσέθεσε πως “Η λήψη αποτελεσματικών μέτρων για τον μετριασμό του κλίματος και την προσαρμογή των λαών, θα συμβάλλουν στην ανακούφιση της αρνητικής επίδρασης της κλιματικής αλλαγής στις ανθρώπινες κοινωνίες.”
«Είναι σαφές ότι θα χρειαστεί μια σφαιρική προσέγγιση για να προστατέψουμε τα παιδιά μας από τις εν δυνάμει τεράστιες κοινωνικές εντάσεις που μπορεί να προκαλέσει η προβλεπόμενη αλλαγή», κατέληξε ο Xu Chi.
