Η τρύπα στο στρώμα του όζοντος που αναπτύσσεται κάθε χρόνο είναι «μάλλον μεγαλύτερη από το συνηθισμένο» και αυτή την στιγμή ξεπερνάει σε μέγεθος την Ανταρκτική, αναφέρουν οι επιστήμονες που είναι υπεύθυνοι για την παρακολούθηση της.
Συγκεκριμένα, οι ερευνητές από την Υπηρεσία Παρακολούθησης Ατμόσφαιρας Copernicus λένε ότι η φετινή τρύπα μεγαλώνει γρήγορα και είναι μεγαλύτερη κατά 75% περισσότερο σε σχέση με κάθε άλλη χρονιά τέτοια εποχή από το 1979.
Το στρώμα όζοντος στη στρατόσφαιρα, σε ύψος 11 έως 40 χιλιόμετρα από την επιφάνεια του πλανήτη, προστατεύει σαν ασπίδα από την επιβλαβή υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία. Σύμφωνα με το «New Scientist» και τον βρετανικό «Guardian», κάθε χρόνο, μεταξύ Αυγούστου και Οκτωβρίου, που είναι η εποχή της άνοιξης στο νότιο ημισφαίριο της Γης, το όζον αραιώνει πάνω από την Ανταρκτική, με την τρύπα να φθάνει στο μέγιστο μέγεθός της από τα μέσα Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Οκτωβρίου.
Όμως φέτος οι διαστάσεις της είναι οι μεγαλύτερες εδώ και πολλές δεκαετίες, χωρίς να είναι σαφές γιατί συμβαίνει αυτό. Ο Vincent-Henri Peuch, διευθυντής της υπηρεσίας Copernicus, δήλωσε στον Guardian: «Δεν μπορούμε πραγματικά να πούμε σε αυτό το στάδιο πώς θα εξελιχθεί η τρύπα του όζοντος. Ωστόσο, η τρύπα του τρέχοντος έτους είναι εντυπωσιακά παρόμοια με αυτή του 2020, η οποία ήταν από τις βαθύτερες και μακροβιότερες-έκλεισε γύρω στα Χριστούγεννα-στα αρχεία μας από το 1979.
Το 2020 η τρύπα είχε φθάσει σε έκταση έως περίπου 24 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα στις αρχές Οκτωβρίου, ενώ φέτος ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα έχει ξεπεράσει κατά πολύ αυτό το μέγεθος. Το φαινόμενο παρακολουθείται από τους επιστήμονες του Copernicus, οι οποίοι δεν αποκλείουν ότι στις αρχές Οκτωβρίου θα έχει μεγαλώσει κι άλλο.
Στο παρελθόν, χημικές ουσίες όπως οι συνθετικοί χλωροφθοράνθρακες, που χρησιμοποιούνταν κυρίως στα συστήματα ψύξης, είχαν συμβάλει σημαντικά στην καταστροφή του όζοντος. Η απαγόρευση αυτών των ουσιών εδώ και αρκετά χρόνια έχει οδηγήσει σε σταδιακή αλλά αργή ανάκαμψη του όζοντος.
Οι επιστήμονες πάντως υποστηρίζουν ότι ακόμα και η δημιουργία μιας ασυνήθιστα μεγάλης τρύπας σε μια χρονιά όπως το 2021 δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι έχει σταματήσει η διαχρονική ανάκαμψη του όζοντος.
“Δεν σημαίνει επειδή μια χρονιά είναι πολύ μεγάλη ή πολύ μικρή, ότι η διαδικασία ανάκαμψης της τρύπας του όζοντος βρίσκεται αναγκαστικά σε κίνδυνο”, αναφέρει ο Peuch. «Υπάρχει μεγάλη διακύμανση από έτος σε έτος και για να αξιολογηθεί η διαδικασία ανάκαμψης του στρώματος του όζοντος, πρέπει να κοιτάξουμε αρκετά χρόνια για να δούμε τη διαφορά», πρόσθεσε.
