Τα άγρια ψάρια του γλυκού νερού στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πολύ πιο μολυσμένα με τοξικά PFAS (υπερφθοριωμένες αλκυλιωμένες ουσίες), τα λεγόμενα «αιώνια χημικά», από τα ψάρια ανοιχτής θαλάσσης που πωλούνται στο εμπόριο και τα υψηλότερα επίπεδα βρίσκονται σε ψάρια από τις Μεγάλες Λίμνες, σύμφωνα με μια νέα ανάλυση ομοσπονδιακών δεδομένων.
Η έρευνα διεξήχθη από τη μη κυβερνητική οργάνωση Environmental Working Group (EWG) διαπίστωσε ουσιαστικά ότι η κατανάλωση μιας μερίδας ψαριών γλυκού νερού στις ΗΠΑ μολυσμένων με μέσα επίπεδα PFAS, ενδεχομένως να ισοδυναμεί με την κατανάλωση πολύ μολυσμένου νερού κάθε μέρα για ένα μήνα.
Τα ευρήματα αυτά είναι «σοκαριστικά», δήλωσε ο Scott Faber, ανώτερος αντιπρόεδρος για κυβερνητικές υποθέσεις με την EWG. «Η εκτεταμένη μόλυνση των ψαριών γλυκού νερού με PFAS στις ΗΠΑ είναι πιθανώς μια σημαντική πηγή έκθεσης σε PFOS (υπερφθοροκτανοσουλφονικό οξύ ) και ενδεχομένως σε άλλα [PFAS] για όλα τα άτομα… ειδικά για καταναλωτές ψαριών γλυκού νερού υψηλής συχνότητας», έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης.
Όπως αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμα ο Guardian, τα PFAS είναι μια κατηγορία περίπου 12.000 συστατικών, συμπεριλαμβανομένων των PFOS, που χρησιμοποιούνται από την δεκαετία του 1940 για την παραγωγή προϊόντων ανθεκτικών στο νερό, τους λεκέδες και τη θερμότητα. Είναι γνωστά ως «αιώνια χημικά» επειδή δεν διασπώνται φυσικά και έχουν συνδεθεί με καρκίνο, υψηλή χοληστερόλη, ηπατική νόσο, νεφρική νόσο, εμβρυϊκές επιπλοκές και άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας.
Η νέα μελέτη ανέλυσε δεδομένα από τρεις μελέτες που πραγματοποιήθηκαν από την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος (EPA) και την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) σε διαφορετικές περιόδους από το 2013. Η EPA διαπίστωσε ότι όλα εκτός από ένα από τα 501 δείγματα που έλεγξε είχαν αυξημένα επίπεδα PFAS. Τα εκτρεφόμενα ψάρια ιχθυοτροφείου είχαν συνήθως σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα PFAS από τα άγρια αλιευμένα, κάτι που ο David Andrews, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, ανέφερε ότι μπορεί να οφείλεται στη χρήση υπόγειωνυδάτων ως υδάτινων πόρων έναντι των μολυσμένων ποταμιών ή των λίμνων.
Τα υψηλότερα επίπεδα βρέθηκαν σε πολλά είδη από λαβράκι και γατόψαρο, ενώ τα χαμηλότερα σχετικά επίπεδα βρέθηκαν στον σολομό. Τα ψάρια που αλιεύονταν κοντά σε αστικές περιοχές είχαν συνήθως υψηλότερα επίπεδα.
Ο FDA εξέτασε ψάρια που αλιεύτηκαν για εμπορικούς σκοπούς και πωλούνται σε παντοπωλεία. Τα διάμεση επίπεδα PFAS που ανιχνεύθηκαν σε άγρια ψάρια από ρυάκια και ποτάμια ήταν 280 φορές υψηλότερα από αυτά που πωλούνταν στα παντοπωλεία.
Οι συγγραφείς της μελέτης σημειώνουν ότι το ζήτημα είναι “ευαίσθητο” πολιτικά, καθώς αφο΄ρα κυρίως κατοίκους χαμηλού εισοδήματος που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν ψάρια από καταστήματα ή ομάδες που ψαρεύουν για πολιτιστικούς λόγους.
«Δεν θέλω να πω στους ανθρώπους να μην ψαρεύουν επειδή μου αρέσει το ψάρεμα, αλλά θα συνιστούσα, αν είναι δυνατόν, να αποφύγουν την κατανάλωση ψαριών γλυκού νερού, εκτός εάν έχετε σαφείς πληροφορίες ότι δεν είναι μολυσμένο, επειδή αυτή η μελέτη υποδεικνύει μόλυνση σε εθνικό επίπεδο των ψαριών γλυκού νερού», ανέφερε ο Andrews.
