Απάντηση σε έρευνες, που θέλουν την εκτενή καύση ξύλου να προκαλεί μεγάλο περιβαλλοντολογικό πρόβλημα στον αέρα της Αθήνας, δίνουν ο αναπληρωτής καθηγητής Ι. Μπαρμπούτης και η MSc Β. Καμπερίδου, από τη σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ.
Σύμφωνα με την έρευνα που παρουσιάζει το ΑΠΘ, η καύση ξύλου έχει μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ενώ μπορεί να αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό τη χρήση ορυκτών καυσίμων, η χρήση των οποίων είναι πολύ πιο επιβλαβής για την ατμόσφαιρα.
Στην έρευνα αναλύεται η σημασία που έχει η προέλευση του ξύλου προς καύση ειδικά στην εκπομπή αερίων στο περιβάλλον καθώς και ως προς τη θερμική του απόδοση.
Το πόσο καθαρό από σκόνη, σπόρια μυκήτων είναι το ξύλο καθώς και πόσο υγρό ή ξηρό είναι παίζει προφανώς τον αντίστοιχο ρόλο κατά τη διάρκεια της καύσης, όσον αφορά στη θερμική απόδοση του υλικού.
Αξίζει να σημειωθεί πως , σύμφωνα με την έρευνα, διαφορετικό ποσοστό αποδοτικότητας της καύσης του ξύλου παρατηρείται ανάλογα με το χώρο που φιλοξενεί την πηγή θερμότητας. Αυτό σημαίνει πως στα παραδοσιακά τζάκια, μόνο το 5-20% της θερμαντικής αξίας αξιοποιείται, σε σύγκριση με τις σύγχρονες εγκαταστάσεις καύσεως όπου η αξιοποίηση της θερμαντικής αξίας αγγίζει το 80%.
