H απόφαση της βρετανικής BAE System και η προσφυγή των ναυπηγείων στο άρθρο 99.
Τεράστιο επιχειρηματικό παιχνίδι εξελίσσεται με φόντο το μέλλον των Ναυπηγείων Ελευσίνας, ιδιοκτησίας της οικογένειας Ταβουλάρη. Η βραδυφλεγής βόμβα των ιστορικών αυτών Ναυπηγείων φαίνεται ότι απασφαλίστηκε και οι εκτιμήσεις για το μέλλον της επιχείρησης ποικίλλουν.
Ήδη, οι μετοχές της «Νεώριον Α.Ε.», στην οποία ανήκουν τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και Σύρου βρίσκονται εδώ και 15 μέρες σε επιτήρηση με απόφαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, λόγω της οικονομικής κατάστασης της επιχείρησης. Ενώ χθες η διοίκηση των Ναυπηγείων Ελευσίνας, θυγατρικής της «Νεώριον» λόγω της παντελούς έλλειψης ρευστότητας αναγκάστηκε να προσφύγει στη διαδικασία συνδιαλλαγής του άρθρου 99 του νόμου 3588/2007, ώστε να προλάβει τις ατομικές διώξεις των πιστωτών της σε βάρος της, πράγμα που πέτυχε με την έκδοση προσωρινής διαταγής μέχρι την οριστική συζήτηση της αίτησης και ισχυριζόμενη ότι έχει συγκεκριμένο επιχειρησιακό σχέδιο και πρόταση αναδιάρθρωσης των δανειακών της υποχρεώσεων.
«Χαριστική βολή» στις όποιες προσπάθειες της οικογένειας Ταβουλάρη να κερδίσει χρόνο, ώστε να προωθήσει το σχέδιο ανασυγκρότησης του ομίλου αποτέλεσε η απόφαση της Βρετανικής ΒΑΕ Systems «να τινάξει στον αέρα» – μάλιστα λίγο πριν την ολοκλήρωσή του – το πρόγραμμα κατασκευής των επτά πυραυλακάτων του Πολεμικού Ναυτικού, λόγω οφειλών της ελληνικής εταιρείας, καταγγέλλοντας τη σχετική σύμβαση. Όπως μάλιστα αναφέρουν έμπειροι κύκλοι της ναυπηγοεπισκευαστικής αγοράς, αν δεν υπάρξουν θεαματικές εξελίξεις από τη χθεσινοβραδινή συνάντηση Σαρκοζί – Παπανδρέου στο Παρίσι, ώστε να δρομολογηθεί η υλοποίηση της χρονίζουσας από την εποχή Καραμανλή ελληνογαλλικής συμφωνίας για την κατασκευή τεσσάρων συν δυο φρεγατών τύπου Fremm, τα Ναυπηγεία Ελευσίνας απειλούνται με λουκέτο.
Ωστόσο, ακόμα κι αν τα νέα από το Παρίσι είναι θετικά, πράγμα αμφίβολο, πρέπει στη συνέχεια να οριστικοποιηθεί η κατακύρωση του προγράμματος στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, καθώς συνδιεκδικητής του εμφανίζεται ο Ισκαντάρ Σάφα, ο νέος ιδιοκτήτης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Ο κ. Ταβουλάρης διαθέτει βεβαίως υπογεγραμμένο MOU με την Γαλλική κατασκευάστρια εταιρεία για την ανάληψη του ελληνικού κομματιού του έργου των φρεγατών, όμως κι αυτό το χαρτί κινδυνεύει να μείνει αναξιοποίητο, καθώς οι ίδιοι κύκλοι εκτιμούν πως η κυβέρνηση υφίσταται ασφυκτικές πιέσεις από τον κ. Σάφα να αναλάβει κι αυτό το έργο, μετά τα καλοπληρωμένα υποβρύχια και σε αντίθετη περίπτωση να απειλεί ακόμα και με συρρίκνωση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.
Στο βάθος δε, φαίνεται να υπάρχει η σαφής πρόθεση του Άραβα μεγαλοεπιχειρηματία να προκαλέσει τη συνένωση των δυο Ναυπηγείων είτε με την ευλογία της κυβέρνησης είτε χωρίς αυτήν, εκτιμώντας -διαπίστωση πάντως στην οποία συμφωνούν και η κυβέρνηση και άλλοι παράγοντες της αγοράς – ότι η συνέχιση της ύπαρξης δυο μεγάλων ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων στην Ελλάδα είναι αδύνατη. Τα θέλει ο Σάφα Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η προοπτική ενοποίησης σε μια όχι απλώς βιώσιμη επιχειρηματική μονάδα, αλλά έναν υπερκολοσσό, προφανώς βιώσιμο, των δυο μεγάλων ναυπηγείων της χώρας, είχε εξεταστεί στο παρελθόν σε δυο διαδοχικές χρονικές φάσεις, επί της παρούσας κυβέρνησης.
Πρώτα, όταν οι Γερμανοί της Thyssen Krupp ανακοίνωσαν την οριστική αποχώρησή τους από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Η κυβέρνηση απεδύθη σε αγώνα δρόμου για την εύρεση αξιόπιστου αγοραστή και εμφανίστηκε ως διεκδικητής και η οικογένεια Ταβουλάρη με πρόταση εξαγοράς και ενοποίησης των δυο ναυπηγείων. Αργότερα και ενώ διαφάνηκε καθαρά ότι η κυβέρνηση για πολλούς λόγους προτιμούσε τη συνεργασία των Γερμανών με την Abu Dahbi Mar, υπήρξε προσέγγιση των κ. Σάφα και Ταβουλάρη για ταυτόχρονο deal ενοποίησης των δυο ναυπηγείων, στην πραγματικότητα εξαγοράς από τον ίδιο των Ναυπηγείων Ελευσίνας. Ο κ. Ταβουλάρης αρνήθηκε τη συμφωνία ως μη συμφέρουσα.
Ο ίδιος θα ελάμβανε την τιμητική θέση του προέδρου, ενώ η αίσθησή του ήταν ότι ο Ι. Σάφα επεδίωκε να αγοράσει την επιχείρησή του «για ένα κομμάτι ψωμί», έναντι δηλαδή των υποχρεώσεών της. Το deal ναυάγησε, πριν καν οι συζητήσεις εξελιχθούν, ο Ι. Σάφα κατέληξε σε συμφωνία με την Thyssen Krupp για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και ο κ. Ταβουλάρης πόνταρε έκτοτε στην ομαλή υλοποίηση του προγράμματος κατασκευής των πυραυλακάτων, αλλά και μεσοπρόθεσμα στην αναζωογόνηση του προγράμματος για τις Γαλλικές φρεγάτες. Τα γεγονότα όμως τον διέψευσαν.
Τα Ναυπηγεία Ελευσίνας βρίσκονται πλέον στα πρόθυρα της κατάρρευσης, χωρίς ουσιαστικά κατασκευαστικό έργο και με παντελή έλλειψη ρευστότητας, αδυνατώντας να πληρώσουν 12,5 εκατ. ευρώ από τα συνολικά 50 εκατ. που οφείλουν στην BAE Systems, μέσα στην προθεσμία, την οποία είχαν αποδεχτεί οι Βρετανοί ύστερα από μακρές διαπραγματεύσεις το προηγούμενο διάστημα. Τα Ναυπηγεία Ελευσίνας ζήτησαν νέα προθεσμία, αναζητώντας πηγές ρευστότητας, αλλά οι Βρετανοί αρνήθηκαν. Κι αυτό παρά την άμεση εμπλοκή και του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, το οποίο δια του Ευ. Βενιζέλου συνηγόρησε στο αίτημα των Ναυπηγείων Σαλαμίνας με άμεσες παρεμβάσεις τόσο στον Βρετανό πρέσβη στην Αθήνα, όσο και στον ομόλογό του.
H κατάσταση της εταιρείας
Η «Νεώριον» απασχολεί γύρω στα 1.200 άτομα προσωπικό, από τα οποία τα 850 εργάζονται στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και τα υπόλοιπα 350 το Νεώριο της Σύρου και φυσικά σήμερα για όλους το μέλλον φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο. Στις 16 Φεβρουαρίου, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις της ανέρχονταν σε 39 εκατ. ευρώ περίπου, εκ των οποίων τα 2,4 εκατ. προέρχονταν από το 2009, τα 27,3 εκατ. από το 2010 και τα 9,3 εκατ. ευρώ από το 2011.
Κατά το 2010 τα έσοδα του ομίλου από τις εμπορικές του δραστηριότητες μειώθηκαν κατά 53,1%, στα 37 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία έχει λαμβάνειν από ανείσπρακτα υπόλοιπα, που προκύπτουν από ναυπηγήσεις πλοίων που βρίσκονται σε εξέλιξη, συνολικά 108,6 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, μόλις 19,03 εκατ. ευρώ εξ αυτών προβλέπεται συμβατικά να εισπραχθούν κατά το 2011, ενώ 42,91 εκατ. και 46,62 εκατ. ευρώ προβλέπεται να εισπραχθούν του χρόνου και το 2013. Εύλογα, ο κ. Ταβουλάρης προσπαθεί να μεταφέρει εντός του 2011 εισπράξεις από τα επόμενα χρόνια, ενώ την ίδια ώρα οι διεκδικήσεις του από το Πολεμικό Ναυτικό υπερβαίνουν κατά τι τα 20 εκατ. ευρώ.