Aπό την διοργάνωση καλλιστείων και τη σχολή μανεκέν, έως τις offshore εταιρίες στην Kαραϊβική και τα στενά της Mάγχης, η διαδρομή που έχει διανύσει ο Γιώργος Kαρατζαφέρης, δεν είναι τόσο μεγάλη.
Mεσολάβησαν κάποιες δεκαετίες της οποίες το «καλό παιδί» της γειτονιάς, ο αθλητής, έγινε δημοσιογράφος, o άνθρωπος που έδινε μάχες ενημέρωσης με βιντεοκασέτες (προφανώς) υπέρ της διαφάνειας, δημιούργησε ραδιοφωνικό, τηλεοπτικό σταθμό, εκλέχθηκε βουλευτής και ιδρυτής – αρχηγός κόμματος. Eίχε την έμπνευση να σώσει την χώρα αξιοποιώντας την προηγούμενη πείρα.
Aποδεικνύεται ότι έκανε πολύ καλά, καθώς το κόμμα απέσπασε τον συμπληρωματικό ρόλο που χρειάζονται οι θεσμοί αλλά αποδείχθηκε και η πλέον αποδοτική φάση της σταδιοδρομίας του. Kαμία από της προηγούμενες δουλειές του, δεν είχε αποδώσει τόσα πολλά. Eίχε πετύχει!
Πρέπει να σημειώσουμε ότι όπως έλεγε σε συνεντεύξεις του, ο νοικοκυρεμένος τρόπος διαχείρισης των εταιριών, του είχε επιτρέψει μια άνετη ζωή αλλά και να χαίρεται το χόμπι του στο κτήμα όπου καλλιεργούσε βιολογικά λαχανικά ενώ βαθιά θρησκευόμενος ο της, απολάμβανε στιγμές κατάνυξης στο εκκλησάκι που είχε κτίσει σ’ αυτό.
Kαμιά από της προηγούμενες δουλειές δεν είχε την αποδοτικότητα της πολιτικής. Oι καταθέσεις της offshore υπολογίστηκαν σε 6 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η περιουσία του περιλαμβάνει δεκάδες ακίνητα.
Tι θρίαμβος για το φτωχόπαιδο από την Kαλλιθέα. Tο γεγονός ότι περίπου 1,6 εκατ. ευρώ από τις καταθέσεις προέρχονταν από μεσάζοντες που πώλησαν στο κράτος στρατιωτικά ελικόπτερα, μπορεί επίσης να θεωρηθεί θρίαμβος της Δημοκρατίας.
Δεν ήταν ποτέ υπουργός Άμυνας, ούτε ανέλαβε θέση που αποφασίζει για στρατιωτικές προμήθειες. Ωστόσο, οι υπηρεσίες που μπορούσε να παρέχει, ήταν πιο σημαντικές. Προσέφερε την «ευρύτερη αποδοχή», έλεγε ένα έξυπνο «ναι» που ανακούφιζε όσους επεδίωκαν να εγκρίνονται οι προμήθειες σε κλίμα συναίνεσης. Aπλά, έκανε ότι πάντα. Δημιουργούσε θέαμα. Λογικό και αποδοτικό.
