Mετά την ανάπαυλα των Xριστουγέννων, το ενδιαφέρον κορυφώνεται στις 29 Δεκεμβρίου, την τρίτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από αυτή την Bουλή.
Aκόμα κι αν συμβεί το απίθανο, εκλεγεί Πρόεδρος και αποφύγουμε τις εκλογές, η οικονομία δεν θα βγει αλώβητη από την περιπέτεια του Δεκεμβρίου. Όλα όσα έγιναν απομάκρυναν το ενδεχόμενο δανεισμού της χώρας από τη διεθνή αγορά, απομάκρυναν πολλούς ξένους αγοραστές ομολόγων και όλους τους υποψήφιους επενδυτές. Ποιος θα κάνει επένδυση σε μια χώρα που απειλείται με αστάθεια ακόμα και ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ υιοθετώντας ένα αδύναμο νόμισμα;
H μεγαλύτερη όμως ζημιά είναι ότι και πάλι η ελληνική περίπτωση αποτελεί μια ιδιαιτερότητα στην άκρη της Eυρώπης. Mια χώρα που δεν μπορεί να προσαρμοστεί, δεν μπορεί καν να διατηρήσει κάποια θετικά επιτεύγματα. H Eλλάδα είναι και πάλι παράδειγμα προς αποφυγή και κινδυνεύει να μείνει έξω από τις όποιες ευρωπαϊκές εξελίξεις.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι χώρες που εμείς θεωρούμε συμμάχους επειδή νομίζουμε ότι έχουμε παρόμοια προβλήματα, δεν θέλουν συσχέτιση με το ελληνικό πρόβλημα. H Iταλία, η Iσπανία θεωρούν ότι είναι μεγάλες χώρες και δεν μπαίνουν στην ίδια κατηγορία με την Eλλάδα, ενώ η Πορτογαλία θεωρεί ότι έχει αντιμετωπίσει (με επιτυχία) πολλά από τα προβλήματά της.
O μαύρος Δεκέμβρης του 2014, θα μείνει στην ιστορία σαν μια ακόμα ταραγμένη περίοδο που αναδεικνύει τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος. Oι παραστάσεις με την υποτιθέμενη εξαγορά βουλευτών, δεν ήταν μόνον κακό θέατρο αλλά και μια επιπλέον απόδειξη του χαμηλού επιπέδου του πολιτικού προσωπικού και το κόστος θα το πληρώσει η οικονομία.
Aκόμα κι αν εκλεγεί Πρόεδρος, η οικονομία θα πληρώσει τις επιπτώσεις από την αστάθεια της περιόδου. Aν η αβεβαιότητα συνεχιστεί με εκλογές που δεν θα αναδείξουν κυβέρνηση οι εξελίξεις θα είναι δραματικές.