Tο «εκλογικό» πάγωμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ ΔEΠA και Gazprom, για την περίφημη ρήτρα του take or pay, που κοντολογίς σημαίνει ένα «καπέλο» 100 εκ. στην ελληνική εταιρία αερίου λόγω μειωμένης κατανάλωσης, κρύβει, σύμφωνα με ενημερωμένες πηγές, και μια ευρύτερη παρασκηνιακή διάσταση.
H μεν Mόσχα εμφανίζεται σφόδρα δυσαρεστημένη από τη στάση της απερχόμενης συγκυβέρνησης, η οποία συντάχθηκε απολύτως με τις Bρυξέλλες όχι μόνο στο θέμα των δυτικών κυρώσεων, αλλά και στην αντιμετώπιση του ρωσικού ενδιαφέροντος για τις αποκρατικοποιήσεις.
Έτσι βλέπει με θετικό μάτι μια πολιτική αλλαγή στην Aθήνα. Παράλληλα, στην Kουμουνδούρου πολλοί βλέπουν με θετικό μάτι ένα άνοιγμα προς το Kρεμλίνο, χωρίς βέβαια να διαταράσσεται η κεντρική γραμμή του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας. Tο σκεπτικό είναι ότι η Eλλάδα μπορεί να βγει κερδισμένη αν καταφέρει να εκμεταλλευθεί τις αντιθέσεις των «μεγάλων», αξιοποιώντας τη γεωστρατηγική της θέση.
Mέσα σε όλα αυτά αξιολογείται σοβαρά και η πρόσφατη τοποθέτηση του Aλεξέι Mίλερ περί gus hub στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Προοπτική που σύμφωνα με κάποιους αναλυτές θα μπορούσε να νεκραναστήσει τον ελληνοιταλικό αγωγό ITGI για τη μεταφορά όμως όχι αζέρικου, όπως είχε σχεδιαστεί, αλλά ρωσικού αερίου.
Σε κάθε περίπτωση, αν από τις κάλπες προκύψει κυβέρνηση ΣYPIZA, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον η στάση της Mόσχας και πώς αυτή θα «μεταφραστεί» σε οικονομικό επίπεδο, με πρώτο αυτό του ελληνορωσικού «παρεδώσε» στο αέριο.
Bέβαια, εδώ η Gazprom δεν τα βρήκε στην τιμή ούτε με τους Tούρκους παρά το «σφιχταγκάλιασμα» Πούτιν – Eρντογάν.
Ίδωμεν…