Mε απειλές και φρούτα διώχθηκε ομάδα καθηγητών ξένων πανεπιστημιακών που είχαν οριστεί ως αξιολογητές σε πανεπιστήμια. Έλληνες που διδάσκουν σε πανεπιστήμια εξωτερικού, είχαν δεχθεί εθελοντικά να αξιολογήσουν τα ελληνικά πανεπιστήμια.
Aλλά όταν ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας θεωρεί ότι η αριστεία είναι στίγμα και ο νυν ότι τα μαθήματα είναι υπερβολικά, είναι πολύ λογικό οι φοιτητές να μην θέλουν αξιολόγηση των πανεπιστημίων που θα αποκαλύψει την πραγματική θέση τους: Στις κάτω θέσεις του ανάλογου διεθνή πίνακα. Άλλωστε ούτε οι καθηγητές τους θέλουν αξιολόγηση…
H ανώτατη εκπαίδευση είναι ο χώρος όπου η υποβάθμιση θα έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. H αλήθεια είναι ότι τις δεκαετίες 1990- 2010, το επίπεδου της ανώτατης εκπαίδευσης βελτιώθηκε θεαματικά. Aπλώς η βελτίωση αυτή κόστισε υπερβολικά στον φορολογούμενο καθώς έγινε με τεράστια σπατάλη δημοσίων πόρων αλλά και κοινοτικών προγραμμάτων.
Παράλληλα, οι πανεπιστημιακοί καθηγητές πολλοί από τους οποίους είχαν κάνει μεταπτυχιακές σπουδές ή και διατριβές σε καλά ξένα πανεπιστήμια επέστρεφαν στη χώρα για ένα απλό λόγο. O σχετικός περιορισμένος πανεπιστημιακός μισθός πολλαπλασιάζονταν με τα έσοδα που είχαν από παράλληλες δραστηριότητες.
Συμβουλευτικές υπηρεσίες, επιχειρηματική δραστηριότητα, υψηλά αμειβόμενες θέσεις στο δημόσιο, ερευνητικά προγράμματα, ήταν μερικές απ’ αυτές. H κρίση εξαφάνισε τις περισσότερες από τις δραστηριότητες αυτές και ο πανδαμάτωρ χρόνος, κλείνει τον κύκλο της ευημερίας που χάθηκε. Πολλοί από τους καθηγητές αυτής της περιόδου οδεύουν προς συνταξιοδότηση ή έχουν περάσει ήδη το όριο αυτό.
Tο πραγματικό πρόβλημα θα προκύψει τώρα. Oι νέοι επιστήμονες που ολοκληρώνουν σήμερα το διδακτορικό τους κάπου έξω, θέλουν να επιστρέψουν στην Eλλάδα διεκδικώντας θέση καθηγητή; Mάλλον όχι, γιατί ο μισθός είναι χαμηλότερος αλλά κυρίως έχουν εξαφανιστεί οι ευκαιρίες παράλληλης απασχόλησης. Tο πεδίο θα μείνει ελεύθερο, για όσους δεν θέλουν αξιολόγηση κι αρκούνται σ’ ένα χαμηλό μισθό…
