Tο πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η κατάσταση χειροτερεύει από ένα εκρηκτικό μίγμα ανοησίας, ανευθυνότητας και άγνοιας.
Δεν είναι τυχαίο ότι τώρα, στην φάση που η κυβέρνηση αναγκάζεται να επιβάλει τις χειρότερες ρυθμίσεις για την φορολογία και κοινωνική ασφάλιση, κάποιοι αποφάσισαν να επιβληθεί και φόρος 2% στους υπολογιστές. Eπανέρχεται δηλαδή η παλιά και ξεχασμένη υπόθεση για την επιβολή φόρου σε συσκευές που κάνουν αντιγραφές και άρα πλήττουν τα πνευματικά δικαιώματα. Πριν από χρόνια, η τότε κυβέρνηση είχε παρακάμψει το θέμα επιβάλλοντας φόρο σε φωτοτυπικά μηχανήματα και μηχανήματα εγγραφής βίντεο.
Φαίνεται ότι, μέσα στην γενικότερη ταραχή, κάποιοι που προφανώς έχουν συμφέροντα έπεισαν άλλους που προφανώς είναι (χρήσιμοι) ηλίθιοι και πέρασαν την σχετική διάταξη! Bέβαια η λογική της ρύθμισης πάσχει. Σήμερα αντιγραφή πνευματικού έργου δεν γίνεται μόνον από υπολογιστές αλλά και από κινητά τηλέφωνα κι άλλες συσκευές, π.χ. ταμπλέτες. Άρα η φορολογία πρέπει να επεκταθεί.
Eπιπλέον να φορολογηθούν και όλες οι συσκευές, μηχανήματα κ.λ.π. που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε σοβαρά αδικήματα. Tα αυτοκίνητα και οι μηχανές γιατί μ΄ αυτά απομακρύνονται οι ληστές από τις τράπεζες. Tα κράνη μοτοσυκλετών επειδή αυτά φορούν οι ληστές τραπεζών για να μην αναγνωρίζονται από τις κάμερες του καταστήματος.
Ωστόσο, η ουσία παραμένει. Πόσο ανόητος ή άσχετος από την πραγματικότητα πρέπει να είναι κανείς για να αποδεχθεί και να προωθήσει ανάλογη ρύθμιση σε μια περίοδο που πλήττεται καίρια το διαθέσιμο εισόδημα και η κατανάλωση. Eπειδή όμως το θέμα δεν μπορεί να είναι υπόθεση δύο, τριών ατόμων, αναδεικνύεται το ευρύτερο ζήτημα ανεπάρκειας της κυβερνητικής μηχανής που αδυνατεί να ελέγξει την κατάσταση.
Kρίμα…
