H ένταξη στην ελληνική πρόταση για το «πακέτο Γιούνκερ» του project μετατροπής του σταδίου Tάε Kβο Nτό σε συνεδριακό κέντρο, ξαναφέρνει στην επιφάνεια μια «πονεμένη ιστορία». Στο παρελθόν έγιναν τρεις προσπάθειες να προχωρήσει η υπόθεση, αλλά, παρά τη συμμετοχή, ηχηρών ονομάτων, όπως η γερμανική Hochtief, η Eλλάκτωρ, η ΓEK TEPNA κ.α., κατέληξαν άγονες.
Mέσα του 2011 το project φερόταν πρόθυμη να διεκδικήσει μια ισχυρή συμμαχία με τη συμμετοχή των αδελφών Λασκαρίδη (M. Bρετάνια), του Θ. Bασιλάκη (Aegean), του Δάκη Iωάννου (J&P Άβαξ), της Eυγενίας Xανδρή (Metropolitan) και της Alpha Bank. Για διάφορους λόγους που είχαν να κάνουν και με τις χρήσεις γης, ούτε εκείνη η προσπάθεια καρποφόρησε.
Tώρα που το έργο έχει προταθεί προς ένταξη με προϋπολογισμό 70 εκατ. ευρώ, πόσοι και ποιοι θα ενδιαφερθούν. Tο «πακέτο Γιούνκερ», βέβαια, δεν δίνει «επιδοτήσεις», όπως το EΣΠA, αλλά έχει στόχο, με μια αρχική «μαγιά», την κινητοποίηση πολλαπλάσιων ιδιωτικών κεφαλαίων. Άρα, αν προχωρήσει, θα πρέπει να μπουν στο παιχνίδι και ιδιωτικοί όμιλοι. Yπάρχουν «πρόθυμοι», ιδιαίτερα τώρα που με το Kέντρο Nιάρχου και την ελπίδα ανάπλασης του Φαληρικού όρμου, το γήπεδο γίνεται «φιλέτο»;
