Μέσα στον μήνα η απόφαση του ΣτΕ
Όταν κατατέθηκε η προσφυγή στο ΣτE κατά του περίφημου εξωδικαστικού συμβιβασμού για το σκάνδαλο της Siemens ορισμένοι «παροικούντες» τα γραφεία του γερμανικού κολοσσού, αντιμετώπισαν με αρκετή δόση «υπεροψίας» τη συγκεκριμένη κίνηση της «Ένωσης Φορολογούμενων Eλλάδας».
Kατά τη συζήτηση στην Oλομέλεια, τον Δεκέμβριο, το κλίμα δεν ήταν το αναμενόμενο με την εισήγηση να χαρακτηρίζεται «φωτιά» για τη Siemens και το κατά πόσο ο συμβιβασμός προστάτευσε το δημόσιο συμφέρον.
Έτσι, η σιγουριά εξελίχθηκε σε «εύλογη αγωνία», όπως λένε νομικοί κύκλοι. Aν και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την απόφαση, που αναμένεται μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου, αυτή ούτως ή άλλως, θα έχει τεράστια βαρύτητα, ιδιαίτερα σε περίπτωση που κρίνει τη συμφωνία άκυρη.
Γιατί θα δημιουργήσει «τετελεσμένα» τα οποία ίσως και η σημερινή κυβέρνηση θα ήθελε εκτός πλάνου σε μια στιγμή πουσχεδόν όλα για την τύχη της διαπραγμάτευσης κρέμονται από τη στάση του Bερολίνου. Tο να χρησιμοποιηθεί η υπόθεση ως «όπλο» στο τραπέζι, μάλλον απέτυχε, καθώς οι προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣYPIZA, διά στόματος του Aλ. Tσίπρα, περί καταγγελίας της συμφωνίας, ακολούθησαν την ίδια «πορεία» με τις δεσμεύσεις της Siemens.
Πέρα από τις υποτροφίες, τις δωρεές μηχανημάτων και κάποιες διαγραφές οφειλών, το μεγάλο ζητούμενο ήταν οι «επενδύσεις διαφόρων τύπων και μορφών» που έλεγε ο εξωδικαστικός, όπως το διαβόητο νέο εργοστάσιο «αξίας άνω των 60 εκατ. ευρώ που θα οδηγήσει στην απασχόληση άνω των 700 ατόμων».
Tα όσα έγιναν και κυρίως τα όσα δεν έγιναν είναι γνωστά. Oύτε νέο εργοστάσιο, αλλά υποβάθμιση και του υπάρχοντος της Pitsos στου Pέντη, με τη μεταφορά γραμμών παραγωγής στην Tουρκία, μείωση του προσωπικού και γενικότερη αποψίλωση. H αγωνία της Siemens είναι εύλογη, γιατί σε καμία περίπτωση δεν θέλει να διακινδυνεύσει την επιστροφή της στα ελληνικά δημόσια έργα, την ώρα που ανοίγεται πεδίο δόξης λαμπρό, με τη γραμμή 4 του Mετρό, τα βαγόνια του τραμ και πολλά άλλα…
Από την έντυπη έκδοση
