Tο χαμηλό έως και ανύπαρκτο (στη δεύτερη «παρτίδα») ενδιαφέρον για τη δημοπρασία φυσικού αερίου της ΔEΠA αποδόθηκε στην «εποχικότητα», με την έννοια ότι στο β’ τρίμηνο προμηθευτές και επιλέγοντες πελάτες έχουν κάνει το «κουμάντο» τους και έχουν εφοδιαστεί με τις ποσότητες που χρειάζονται.
Φέτος, βέβαια, υπάρχει και ένας ακόμη παράγοντας στην «εξίσωση» που είναι η είσοδος, με διάθεση ανεξάρτητών ποσοτήτων, της Προμηθέας Gas, η οποία ήδη χτίζει ισχυρό πελατολόγιο μεγάλων βιομηχανικών καταναλωτών.
Άρα, η χονδρική αγορά σιγά σιγά «ξαναγράφεται» με άλλους όρους και με πολλούς να βλέπουν ότι μέχρι το τέλος της χρονιάς θα έχει διαμορφωθεί ένα διαφορετικό status.
Στον αντίποδα, οι δημοπρασίες ρεύματος, παρότι οι εναλλακτικοί πάροχοι και προμηθευτές δεν ήταν απόλυτα ικανοποιημένοι με την τιμή εκκίνησης (37,37 ευρώ/ MWh) η ζήτηση εξάντλησε τις ποσότητες που έβγαλε η ΔEH από το λεγόμενο «φθηνό καλάθι». Eκ πρώτης όψεως, βέβαια, η σύγκριση μεταξύ των δύο ενεργειακών προϊόντων, μπορεί να θεωρηθεί ατυχής, αφού μιλάμε για δύο διαφορετικές αγορές.
Ωστόσο, όσο περνάει ο καιρός γίνεται σαφές ότι όλα πάροχοι, δημόσιοι και εναλλακτικοί, κινούνται στην κατεύθυνση της προσφοράς «πακέτων» ρεύματος-αερίου προς τους καταναλωτές.
Άρα θα μιλάμε για μια μεγάλη ενιαία ενεργειακή αγορά με το «μίγμα» των τιμών, -άρα και τον πήχη του ανταγωνισμού-, να διαμορφώνεται και από τις δύο «δεξαμενές». Πολλά πάντως θα κριθούν από τις επόμενες δημοπρασίες, με το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στις NOME του ρεύματος και το «πού θα κάτσει η μπίλια» με τους δανειστές, οι οποίοι πρεσάρουν και για αύξηση των ποσοτήτων και για φτηνότερο «κατώφλι»…
Από την έντυπη έκδοση
